Η ΚΕ του ΚΚΕ με απόφασή της, καταδικάζει τη στάση του τέως Γραμματέα Π. Πουλιόπουλου

Η ΚΕ του ΚΚΕ με απόφασή της, 17/12/19226, καταδικάζει τη στάση του τέως Γραμματέα του Κόμματος Παντελή Πουλιόπουλου και την επιμονή του στη φραξιονιστική-λικβινταριστική δράση, θέτοντάς τον εκτός Κόμματος έως την οριστική ρύθμιση του ζητήματός του στο επερχόμενο 3^ο τακτικό συνέδριο.

Με την ολοκλήρωση των εργασιών του 3ου Συνεδρίου όχι μόνο δεν αποκαταστάθηκε η ηρεμία στις τάξεις του ΚΚΕ αλλά, αντίθετα, η πάλη ανάμεσα στις διάφορες ομάδες που το απάρτιζαν αναζωπυρώθηκε γνωρίζοντας νέα πρωτόγνωρα επίπεδα οξύτητας. 

Στη νέα αυτή φάση της εσωκομματικής αντιπαράθεσης η επίδραση των εξελίξεων στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, και ιδιαίτερα στο μπολσεβίκικο κόμμα, είχε σημαντική επίδραση. Ο Παντελής Πουλιόπουλος, ο οποίος στο Συνέδριο είχε δηλώσει ότι υποβάλλει τον εαυτό του στην κομματική πειθαρχία, διατηρώντας βεβαίως τις διαφορετικές του απόψεις, πολύ γρήγορα πέρασε σε ανοιχτή αντιπολιτευτική δράση¹. 

«Μετά το Συνέδριο - γράφει ο Α. Στίνας² - ο Πουλιόπουλος κυκλοφορεί πρώτα γραφομηχανημένη μία διαμαρτυρία που την υπογράφουν ο Τρότσκι και ο Βούγιεβιτς για τον αυθαίρετο αποκλεισμό του Ζηνόβιεφ από την Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Κατόπιν κυκλοφορεί μια μπροσούρα με τον τίτλο "Νέο Ξεκίνημα" και αρχίζει να οργανώνει φράξιες μέσα στο Κόμμα».

Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως πριν αρχίσει ο νέος γύρος της εσωκομματικής πάλης το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με απόφασή του, που δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» στις 6/4/1927, επιχειρούσε να θέσει το πλαίσιο της κομματικής πειθαρχίας ως εξής: «Το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος - έλεγε η εν λόγω απόφαση³ - έχοντας υπόψη και σχετικές αποφάσεις του 3ου Συνεδρίου πάνω στην κρίση του Κόμματος με τις οποίες θέτει τέρμα σ' αυτήν, αποφασίζει το κλείσιμο της συζητήσεως και τη δημοσίευση των αποφάσεων του Συνεδρίου. Κάθε συζήτηση πάνω στην κρίση μέσα στους οργανισμούς του Κόμματος ή στα δημοσιογραφικά του όργανα τερματίζεται πάνω στη βάση των αποφάσεων του Συνεδρίου, καλούνται δε όλα τα μέλη του Κόμματος να πειθαρχήσουν σε αυτές και να εργασθούν για την πραγματοποίησή των». Μια τέτοια έκκληση υπό άλλες συνθήκες θα ήταν απολύτως φυσιολογική, δεδομένου ότι επρόκειτο για έκκληση σε πειθαρχία με βάση τις αποφάσεις του Συνεδρίου, του ανώτερου δηλαδή κομματικού οργάνου. Οπως όμως αποδεικνύεται από τα γεγονότα που ακολούθησαν, το 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ δεν κατάφερε να δώσει διέξοδο στην κρίση του Κόμματος, παρά μόνο μια μικρή ανάπαυλα. Συνεπώς το πρόβλημα δεν μπορούσε να λυθεί με εκκλήσεις για πειθαρχία, παρά μόνο μέσα από την οξύτατη ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση. 

Τον Ιούνη του 1927 ο Παντελής Πουλιόπουλος και ο Παστίας Γιατσόπουλος - και οι δύο είχαν διατελέσει και Γραμματείς του ΚΚΕ - κυκλοφόρησαν ανοιχτά ένα φυλλάδιο που το τιτλοφορούσαν «Νέο Ξεκίνημα». Στο φυλλάδιο αυτό δημοσίευαν ένα «γράμμα στα μέλη του ΚΚΕ» κι ένα «Γράμμα στη Διοίκηση του ΚΚΕ.