Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, κάτω η σχολική αργία

Κατάργηση της αργίας των Τριών Ιεραρχών και ρεσιτάλ 

κατήχησης έφερε “νύχτα” η Νίκη Κεραμέως

Η εσάνς δεκαετίας του ’50 που αναδύει η γαλάζια κυβέρνηση ενισχύεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Εξάλλου, όταν στελέχη σου νυχθημερόν ουρλιάζουν για “αλλοίωση” της φυλής και των παραδόσεών μας, τι καλύτερο από το να μετατρέψεις τα σχολεία σε κατηχητικά, για τη διαφύλαξη του ελληνορθόδοξου πνεύματος.


Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν και καταθέτοντας με τη γνωστή πλάγια τακτική της “τροποποίησης” ρύθμιση σε άσχετο νομοσχέδιο, η υπουργός παιδείας Νίκη Κεραμέως προωθεί την κατάργηση της σχολικής αργίας των Τριών Ιεραρχών στις 30 Γενάρη. Όχι προφανώς ως μέτρο “εκκοσμίκευσης” της εκπαίδευσης, ούτε απλά για να μη χάνονται μαθήματα, αλλά για να γεμίσει η μέρα των μαθητών με εκδηλώσεις “προς τιμήν των Μεγάλων αυτών Πατέρων αλλά και της Παιδείας”. Στην ίδια πρόταση, διευκρινίζει τη φύση αυτών των εκδηλώσεων,  που μπορεί να περιλαμβάνουν θρησκευτικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες σχετικά με την προβολή του κοινωνικού  και παιδαγωγικού έργου των Μεγάλων Πατέρων  και της εν γένει προσφοράς τους  στην Εκπαίδευση και τα Γράμματα.” Σαν να λέμε δηλαδή εκκλησιασμός και γιορτές στις οποίες οι μαθητές, όλων των βαθμίδων της σχολικής εκπαίδευσης θα ακούνε κηρύγματα και ηθικοπλαστικές διηγήσεις για το έργο των Τριών Ιεραρχών, λες και το δεύτερο δεν γίνεται ήδη στα πλαίσια του υποχρεωτικού μαθήματος των θρησκευτικών.

Με τη ρύθμιση αυτή η κυβέρνηση ανταποκρίνεται και σε ένα πάγιο αίτημα της ιεραρχίας, όπως για παράδειγμα αυτή είχε εκφραστεί από την Εκκλησία της Κρήτης πέρσι, να μην ορίζεται ως αργία η ημέρα των Τριών Ιεραρχών, ώστε να πραγματοποιείται κανονικά ο εκκλησιασμός μαθητών και εκπαιδευτικών εκείνη τη μέρα. Το ενδιαφέρον είναι ότι η καθιέρωση της ημέρας ως αργίας για τη β/βάθμια εκπαίδευση τουλάχιστον, χρονολογείται με Προεδρικό Διάταγμα επί της πρώτης κυβέρνησης ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, και επιβεβαιώνεται στη συνέχεια με υπουργικές αποφάσεις της Μαριέττας Γιαννάκου το 2006 και 2007. Επί ΓΑΠ στις αρχές του 2012 δίδεται η δυνατότητα εκκλησιασμού και “εορταστικών εκδηλώσεων” εκείνη τη μέρα σε όσες σχολικές μονάδες το επιθυμούν, με ευθύνη διευθυντή και διδασκόντων. Φαίνεται όμως πως στην πράξη πως τέτοιες συστάσεις δεν λαμβάνονταν πολύ σοβαρά υπόψη, με την Κεραμέως να αποφασίζει να αναλάβει δράση ώστε ο ελληνοχριστιανικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης να επιβληθεί με το ζόρι, πηγαίνοντας πίσω ακόμα και από τα όσα είχε θεσπίσει η ίδια της η παράταξη στο μακρινό αλλά και πιο πρόσφατο παρελθόν.

Αδιευκρίνιστο παραμένει πάντως τι θα κάνουν τη μέρα εκείνη τα παιδιά που ανήκουν σε άλλα δόγματα ή θρησκεύματα, ή όσα έχουν απαλλαγεί από την παρακολούθηση του μαθήματος των θρησκευτικών. Θα μένουν σπίτι τους, θα κάνουν μάθημα όσο οι υπόλοιποι κατηχούνται ή εκκλησιάζονται ή με την απειλή απουσίας θα παρακολουθούν υποχρεωτικά τις “κατανυκτικές δραστηριότητες” των συμμαθητών τους;

Κατιούσα