Καταλύτης ανταγωνισμών

Τα «απογοητευτικά» - κατά τα αστικά επιτελεία - αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ την περασμένη Πέμπτη, για τους τρόπους θωράκισης των καπιταλιστικών οικονομιών από την πανδημία, τα «μαχαίρια» που ξαναβγήκαν στο τραπέζι, αποκαλύπτουν πόση αξία πρέπει να δίνει ο λαός στα παραμύθια περί «αλληλεγγύης» από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.


Στα μεταξύ τους παζάρια η «τράπουλα» είναι από τα πριν σημαδεμένη ενάντια στο λαό. Γι' αυτό και η τωρινή αντιπαράθεση ανάμεσα στους υπέρμαχους του «ευρωομολόγου» και τους θιασώτες των «πιστοληπτικών γραμμών» καμιά σχέση δεν έχει με τα δικά του συμφέροντα, αφού όλοι τους έχουν «κοινό παρονομαστή» την ολομέτωπη επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, το φόρτωμα των «σπασμένων» στις πλάτες του.

Η πραγματικότητα «φωνάζει» άλλωστε πως ο καβγάς δεν αφορά το ζήτημα των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά βρίσκεται ήδη «στην επόμενη μέρα», στην προσπάθεια θωράκισης των επιχειρηματικών ομίλων της κάθε πλευράς από τις συνέπειες της επερχόμενης καπιταλιστικής ύφεσης και κρίσης.

Αυτής της καπιταλιστικής ύφεσης και κρίσης που η πανδημία - λειτουργώντας ως θρυαλλίδα - κάνει ακόμα πιο ορατή, αλλά που έβλεπαν στο «ραντάρ» τους να έρχεται εδώ και καιρό τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, ως αποτέλεσμα των «αγιάτρευτων» αντιθέσεων του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.

Πάνω σε αυτό το έδαφος, η πανδημία και η αντιμετώπισή της δεν αποτελούν κάποιον υποτιθέμενο «κοινό τόπο» για τους καπιταλιστές, ούτε σημαίνουν κάποιου είδους «διάλειμμα» για τους ανταγωνισμούς τους. Αντίθετα, γίνονται στοιχείο του αδυσώπητου ανταγωνισμού ιμπεριαλιστικών κέντρων και επιχειρηματικών ομίλων, οξύνουν παραπέρα και δίνουν «νέα ορμή» στις σφοδρές αντιπαραθέσεις.

Οι εξελίξεις των τελευταίων βδομάδων μιλάνε από μόνες τους: Ο «πόλεμος δηλώσεων» των προηγούμενων βδομάδων ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για το ποιος ευθύνεται για τη διασπορά του ιού, οι «ιστορικά πρωτόγνωρες» κρατικές ενισχύσεις ένθεν κακείθεν για τη θωράκιση των ομίλων τους στην κούρσα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, είναι ενδεικτικές.

Το ίδιο και οι κατηγορίες σε Κίνα και Ρωσία, πως η σπουδή τους να συνδράμουν την Ιταλία, τη Σερβία και άλλες χώρες, συνιστά «γεωπολιτική παρέμβαση» εκεί όπου αφήνουν «κενό» ΗΠΑ και ΕΕ, με την ταυτόχρονη ενεργοποίηση των σχετικών μηχανισμών «πολιτικής προστασίας» του ΝΑΤΟ, που έσπευσε να «προειδοποιήσει» πως εκείνο αναλαμβάνει «να εγγυηθεί την υγειονομική ασφάλεια» (!).

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και ο «πόλεμος» ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ποιος θα «πρωτοβρεί» το εμβόλιο, αφού αυτό μπορεί να είναι καθοριστικό στοιχείο της αυριανής οικονομικής και πολιτικής δύναμης. Είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια των ΗΠΑ να εξαγοράσουν γερμανική εταιρεία που βρίσκεται κοντά στην ανακάλυψη του εμβολίου και η προειδοποίηση από τη γερμανική κυβέρνηση πως θα ενεργοποιήσει τους νόμους για την απαγόρευση εξαγοράς «στρατηγικών επιχειρήσεων» από ανταγωνίστριες δυνάμεις. Αλλά και ο συνολικότερος πόλεμος που βρίσκεται αυτήν την περίοδο σε εξέλιξη, μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών ή άλλων που παράγουν είδη προστασίας για τον κορονοϊό.

Ενδεικτικοί είναι όμως και οι «δραματικοί» τόνοι μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, με τις «προειδοποιήσεις» πως διακυβεύεται το ίδιο το μέλλον της ΕΕ, που φέρνουν ξανά στην επιφάνεια τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της, ως αποτέλεσμα της ανισόμετρης ανάπτυξης των καπιταλιστικών οικονομιών της.
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν κάτι θετικό να περιμένουν από αυτούς τους «σκυλοκαβγάδες», κυριολεκτικά πάνω στα πτώματα που αφήνει πίσω του το κυνήγι του κέρδους; Κάθε άλλο...

Οι εξελίξεις αυτές, η «μεγάλη εικόνα» των ανταγωνισμών, στο φόντο των αντεργατικών μέτρων που παίρνονται απ' όλες τις κυβερνήσεις με πρόσχημα τον κορονοϊό και των τεράστιων κενών σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας του λαού, είναι ένας ακόμη πολύ σοβαρός λόγος που οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να «μείνουμε δυνατοί» και σε επαγρύπνηση απέναντι στα σχέδια του κεφαλαίου.

Επιβεβαιώνουν παράλληλα εκείνο που πλέον δεν κρύβεται με τίποτα: Οι λαοί μόνοι τους θα σωθούν και από την πανδημία. Αγωνιζόμενοι, διεκδικώντας και παλεύοντας απέναντι σε κάθε εκδήλωση της επίθεσης του κεφαλαίου με αφορμή τον κορονοϊό, διαμορφώνοντας παράλληλα τις προϋποθέσεις για να περάσουν στην αντεπίθεση.

Απέναντι στην αγιάτρευτη σαπίλα του καπιταλισμού, απάντηση μπορεί να είναι μόνο ο σοσιαλισμός και η ανωτερότητα ενός συστήματος που στο έδαφος της εργατικής εξουσίας και των κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής θα διασφαλίσει ένα ανώτερο επίπεδο ζωής για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.