Ασκήσεις προσομοίωσης...

Οι ανησυχίες για την παγκόσμια οικονομία εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά και η αντιπαράθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα για το πώς προέκυψε, ή ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία για το ποιος θα προστατεύσει πρώτος τον πληθυσμό και κυρίως την οικονομία του με ένα μελλοντικό εμβόλιο, είναι αποκαλυπτικά των ανταγωνισμών που εξελίσσονται στο παρασκήνιο και του πώς αξιοποιείται η πανδημία σε αυτούς τους ανταγωνισμούς.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς τα δημοσιεύματα «δυτικών» Μέσων για τις ευθύνες της Κίνας στην εμφάνιση της πανδημίας και τις επιπτώσεις που είχαν αρχικά στην οικονομία της, για να αντιληφθεί ότι ο κορονοϊός εντάχθηκε απευθείας στην αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστικών κέντρων, με στόχο το ένα να πλήξει το άλλο και να ενισχύσει τη θέση του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, ο οποίος οξύνεται έτσι κι αλλιώς. Πολύ περισσότερο που αυτός ο ανταγωνισμός εξελίσσεται στο τεντωμένο σχοινί μιας ασθμαίνουσας οικονομίας, με αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με τον κίνδυνο μιας νέας ύφεσης να καραδοκεί, την ώρα που η οικονομία της Κίνας καταγράφει υψηλότερη ανάπτυξη και κερδίζει σταθερά έδαφος τα τελευταία χρόνια.

* * *

Το σίγουρο είναι ότι ο κορονοϊός δεν είναι η αιτία των οικονομικών προβλημάτων στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία. Εχουν περάσει ήδη 10 χρόνια από την καπιταλιστική διεθνή οικονομική κρίση του 2008 - 2010 και ήδη μια σειρά από στοιχεία, που τα ίδια τα διεθνή ινστιτούτα και οργανισμοί παρουσιάζουν, φανερώνουν προβλήματα τα οποία προκύπτουν από την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που δυσκολεύονται να αξιοποιηθούν με στόχο το μέγιστο κέρδος από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι συζητήσεις που παρακολουθήσαμε το προηγούμενο διάστημα για το ποιος θα πρωταγωνιστήσει στην αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών της λεγόμενης «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης», οι ανταγωνισμοί για το ενεργειακό μείγμα, το λεγόμενο «πράσινο New Deal» και οι ανάλογες επενδύσεις είναι εκδηλώσεις της προσπάθειας να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα διοχετεύοντας «αναξιοποίητα» κεφάλαια. Οι δυσκολίες αυτές τροφοδοτούν τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, και κυρίως ανάμεσα σε Κίνα και ΗΠΑ, για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι ο κορονοϊός μπορεί να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα εξελίξεων στην οικονομία αλλά και στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

* * *

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ιδωθεί και η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας για το ποιος ευθύνεται για τη διασπορά του κορονοϊού στον πλανήτη, με υπονοούμενα από Κινέζους αξιωματούχους ότι ο ιός είναι «δημιούργημα» των ΗΠΑ και ότι Αμερικανοί στρατιώτες τον έφεραν στην Κίνα. Είναι βεβαίως γνωστά τα προγράμματα βιολογικού πολέμου, οι διάφορες προσομοιώσεις ασκήσεων και τα σενάρια με αντικείμενο τι θα γίνει σε περίπτωση χρήσης ενός ισχυρού βιοχημικού όπλου. Αν και όλα αυτά κατατάσσονται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας, το σίγουρο είναι ότι πολιτικά και οικονομικά η εξάπλωση του κορονοϊού αξιοποιείται πολύπλευρα. Και ότι στις ΗΠΑ «έτριβαν τα χέρια τους» από το τι θα σήμαινε η εξέλιξη της νόσου στην οικονομία της Κίνας, με ανάλογες προβλέψεις διαφόρων αμερικανικών ινστιτούτων για το «τέλος του κινεζικού θαύματος», ενώ ταυτόχρονα έπαιρναν τα μέτρα τους για μια ενδεχόμενη κατάρρευση της κινεζικής οικονομίας, που σίγουρα θα είχε διεθνείς επιπτώσεις, τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.

* * *

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και ο σφοδρός ανταγωνισμός της Γερμανίας, των ΗΠΑ αλλά και της Κίνας για το ποιος θα έχει πρώτος στην ιδιοκτησία του το εμβόλιο, αφού αυτό μπορεί να είναι καθοριστικό στοιχείο της αυριανής οικονομικής και πολιτικής δύναμης. Αλλά και η αντιπαράθεση για το αν η αντιμετώπιση της πανδημίας θα γίνει με τον τρόπο που επιλέγει η Βρετανία, δηλαδή της «ανοσίας της αγέλης», ή με την τακτική που ακολουθούν η Ελλάδα και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, δεν είναι απλώς ζήτημα επιστημονικής αντιπαράθεσης αλλά έχει επίσης την οικονομική και γεωπολιτική διάσταση. Εχει να κάνει με το πώς θα βρει το κάθε κράτος η «επόμενη μέρα», που απ' ό,τι φαίνεται θα αργήσει να έρθει, αφού το φαινόμενο θα έχει βάθος χρόνου.

* * *

Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι ούτε σε αυτές τις κρίσιμες για τους λαούς στιγμές δεν είναι η υπεράσπιση της υγείας το κριτήριο σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας - αντίθετα, είναι οι ανακατατάξεις της οικονομικής και πολιτικής δύναμης ανάμεσα σε ισχυρά κράτη. Αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται είναι ασκήσεις προσομοίωσης ενός ακήρυχτου, σφοδρού οικονομικού και πολιτικού πολέμου ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Επιβεβαιώνεται λοιπόν ότι στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, τέτοιες επιδημίες αξιοποιούνται στα ανταγωνιστικά σχέδια προσπαθώντας ο ένας να προκαλέσει τις μεγαλύτερες απώλειες στον άλλο. Και όπως δείχνει η εξέλιξη και αυτής της επιδημίας, τη νύφη την πληρώνουν πάντα οι λαοί...

Κ. Μ