Επιλογή γλώσσας

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Εικονική πραγματικότητα...


Με γενικολογίες και εξωραϊσμούς απάντησε ο υφυπουργός Υγείας, Β. Κοντοζαμάνης, στην ερώτηση του «Ριζοσπάστη», κατά τη χτεσινή ενημέρωση για τον κορονοϊό. Η ερώτηση της εφημερίδας μας αφορούσε την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας:

«Οι δημόσιες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ήδη ανεπαρκείς για τις λαϊκές ανάγκες και πριν την πανδημία, μετά την προσαρμογή 5 Κέντρων Υγείας στην αντιμετώπιση του κορονοϊού και την αναστολή λειτουργίας Περιφερειακών Ιατρείων, μειώνονται περαιτέρω.
Επιδεινώνεται έτσι η θέση εκατομμυρίων ανθρώπων, χρονίως πασχόντων, ηλικιωμένων, με σοβαρά προβλήματα, που δεν σχετίζονται με την πανδημία, αλλά απαιτούν συστηματική ιατρική παρακολούθηση. Γιατί δεν προσλαμβάνετε μαζικά μόνιμους γιατρούς και νοσηλευτές για να στελεχωθούν τα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερειακά Ιατρεία; Γιατί δεν εντάσσετε υποχρεωτικά και όχι προαιρετικά τους χιλιάδες ιδιώτες γιατρούς στον κρατικό σχεδιασμό για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα λόγω έκτακτων αναγκών, καθώς οι συμβεβλημένοι γιατροί με τον ΕΟΠΥΥ είναι ελάχιστοι;».

Τι απάντησε ο υφυπουργός; Οτι «το σύστημα Υγείας λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα πλήρως. Με επάρκεια (...) Στην ΠΦΥ 300 και πλέον Κέντρα Υγείας λειτουργούν κανονικά».

Η πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα μας είναι σε πλήρη αντίθεση με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αφού τα περισσότερα από τα 205 Κέντρα Υγείας πανελλαδικά είναι κουφάρια, με ελάχιστους γιατρούς, που δεν αρκούν ούτε για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες, χωρίς ειδικότητες όπως παιδίατρος, γυναικολόγος, πνευμονολόγος, χωρίς εξοπλισμό.

Ενδεικτική της ένδειας της ΠΦΥ είναι η κατάσταση στην Αττική, όπου σε 3,7 εκατομμύρια κατοίκους αντιστοιχούν 17 ΚΥ και ...369 γιατροί. Σ' έναν μόνο χρόνο (2017 - 2018) οι γιατροί στα ΚΥ στις Περιφέρειες της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και της Κρήτης μειώθηκαν κατά 8,1% και 6%. Σε δύο χρόνια (2016 - 2018) τα κρεβάτια στα ΚΥ του Βορείου Αιγαίου μειώθηκαν κατά 14,1% (ΕΛΣΤΑΤ). Κι όλα αυτά πριν τον κορονοϊό.
Σήμερα, τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων που έβλεπαν χρόνιους ασθενείς δεν λειτουργούν, 5 ΚΥ από τα υπάρχοντα εντάσσονται στην αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ θα προσαρμοστούν κι άλλα. Αρα προσφέρονται ακόμη λιγότερες υπηρεσίες σ' εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν μείνει επί ξύλου κρεμάμενοι και αβοήθητοι απέναντι σε ασθένειες που δεν αναστέλλονται. Είναι το επιστέγασμα της «ατομικής ευθύνης», όπου ο λαός καλείται να μείνει σπίτι, να μην πάει στο νοσοκομείο, να «αποστασιοποιηθεί κοινωνικά», να αναστείλει βασικές ανάγκες του και να τα φέρει βόλτα με όλο και λιγότερα.

Κι αν όλα «δουλεύουν ρολόι» και οι χρόνιοι ασθενείς απευθύνονται σε συμβεβλημένους και αυτοαπασχολούμενους γιατρούς, όπως λέει η κυβέρνηση, προς τι η αναγνώριση ότι «έχει πέσει» η δουλειά των ιδιωτών και η αγωνία της κυβέρνησης να τους συνδράμει; Ενα μεγάλο μέρος των αυτοαπασχολούμενων γιατρών είναι παροπλισμένοι, αντί να είναι στην πρώτη γραμμή, με ευθύνη της κυβέρνησης. Κι ενώ σε έκτακτες περιπτώσεις θα έπρεπε να υπάρχει ένα κεντρικό σχέδιο, που να ενεργοποιεί το σύνολο του υγειονομικού προσωπικού, στην ουσία η κυβέρνηση κάνει ακριβώς το ανάποδο.

Οσο για τις προσλήψεις που λέει και ξαναλέει η κυβέρνηση, δεν είναι ούτε σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων. Ακόμη και αυτές οι ελάχιστες που γίνονται, είναι με ημερομηνία λήξης, για μερικούς μήνες άντε δύο χρόνια το πολύ. Ακριβώς ό,τι έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Για την επίταξη του ιδιωτικού τομέα, επανέλαβε ότι θα γίνει εάν χρειαστεί, όπως και οι προσλήψεις. Μόνο που η επίταξη του ιδιωτικού και οι μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού χρειάζονται τώρα. Η υποχρεωτική ένταξη των ιδιωτών γιατρών απαιτείται τώρα. Η προστασία της υγείας του λαού δεν μπορεί να περιμένει.

Ε. Τζ

1 σχόλιο:

  1. Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι,( όλοι αυτοί που κάθε μέρα, στην tv, μας κάνουν πλύση εγκέφαλου) όλα καλά τα βλέπουν.

    Για να μην βγουν ψεύτες οι ψεύτες, η κυβέρνηση έστειλε την αστυνομία στις συγκεντρώσεις.

    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου