Επεσαν οι μάσκες

Οι προχτεσινές πολύμορφες παρεμβάσεις σε νοσοκομεία, δομές Υγείας και χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της μέρας πανελλαδικής δράσης των υγειονομικών, που στήριξαν με τη συμμετοχή τους εκατοντάδες σωματεία και φορείς, βρήκαν μεγάλη απήχηση και έδωσαν βήμα για να ακουστούν δυνατά οι διεκδικήσεις τους για μέτρα πραγματικής προστασίας της υγείας του λαού. 

Αποτέλεσαν όμως και αφορμή να πέσουν οι μάσκες...

Πρώτα απ' όλα της κυβέρνησης, που τις τελευταίες βδομάδες μοιράζει αφειδώς τα «μπράβο» και τα «ζήτω» για τους «ήρωες με τις λευκές και τις πράσινες μπλούζες», όπως τους αποκαλεί, ενώ χρόνια τώρα, αυτή και οι προηγούμενες, τους «έλουζαν» με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, κάθε φορά που διεκδικούσαν προσλήψεις, χρηματοδότηση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους.

Στο έδαφος των απαγορεύσεων που επιβάλλουν οι κυβερνητικές ΠΝΠ, βαφτίζοντας «συνωστισμό» μια συμβολική διαμαρτυρία στο προαύλιο του νοσοκομείου, όχι όμως το πάστωμα των εργαζομένων καθημερινά στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στους χώρους δουλειάς, σημειώθηκαν προχτές οι εικόνες ντροπής στον «Ευαγγελισμό» και αλλού, με τις αστυνομικές δυνάμεις να κάνουν συστάσεις και να κόβουν πρόστιμα, για να επιβάλουν τις ...«κοινωνικές αποστάσεις».

Σε ποιους; Σε γιατρούς και νοσηλευτές, που εργάζονται στο κέντρο της πανδημίας με ληγμένες μάσκες, χωρίς γάντια, εξαντλημένοι εξαιτίας των ελλείψεων σε προσωπικό, με μέσα και υποδομές που δεν επαρκούσαν ούτε στις «κανονικές» συνθήκες, πόσο μάλλον στις έκτακτες. Κι όλα αυτά με ευθύνη των κυβερνήσεων, της σημερινής και όλων που προηγήθηκαν.

Επεσαν όμως οι μάσκες και του ΣΥΡΙΖΑ, που θυμήθηκε τους υγειονομικούς ανήμερα της πανελλαδικής κινητοποίησης, μόνο και μόνο για να την εκμεταλλευτεί πολιτικά στην κάλπικη αντιπαράθεση με τη ΝΔ, με αφορμή τα κρούσματα του αυταρχισμού. Την ίδια στιγμή, όχι μόνο συμφωνεί συνολικά με την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση, με το βλέμμα στραμμένο στην «επόμενη μέρα» της οικονομίας και των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά έχει δώσει και δείγματα γραφής ως κυβέρνηση, για τη συνέπειά του στην αντιλαϊκή πολιτική και στον τομέα της Υγείας.

Για παράδειγμα, οι περικοπές στους κρατικούς προϋπολογισμούς, μόνο για τα νοσοκομεία στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έφτασαν σχεδόν το μισό δισ. ευρώ, σφίγγοντας ακόμα περισσότερο τη θηλιά στους υγειονομικούς και στο λαό, χώρια η πολιτική του στο Φάρμακο, η ενίσχυση των ιδιωτών της Υγείας και πάει λέγοντας. Το σημερινό χάλι στο δημόσιο σύστημα της Υγείας έχει επομένως και τη δική του σφραγίδα, όσο κι αν προσπαθεί τώρα να κρυφτεί πίσω από τις δίκαιες διεκδικήσεις των υγειονομικών και των σωματείων.

Και, βέβαια, οι μάσκες έπεσαν και για μερίδα των αστικών ΜΜΕ, που στην πλειοψηφία τους έθαψαν ή συκοφάντησαν την πανελλαδική κινητοποίηση. Μεγαλοδημοσιογράφοι, παπαγαλάκια της κυβέρνησης, προπαγανδιστές των ευεργετών - εμπόρων της Υγείας, που τις προηγούμενες μέρες μοίραζαν παράσημα στους «ήρωες» των νοσοκομείων, χτες πέρασαν στη χλεύη, στην ειρωνεία και τη λάσπη.

Αυτοί που με ευκολία στα δελτία τους βλέπουν τις τραγικές ελλείψεις στα συστήματα Υγείας των ΗΠΑ, της Γαλλίας και άλλων χωρών, όμως τα ίδια προβλήματα στα νοσοκομεία της χώρας μας τα κάνουν γαργάρα, και όποιον τολμήσει να τα αποκαλύψει τον περνάνε γενεές δεκατέσσερις...

Με όλους αυτούς απέναντι, αναδείχθηκε ακόμα πιο καθαρά η δύναμη της αλληλεγγύης, της αγωνιστικής διεκδίκησης, ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας. Ακούστηκε δυνατά και βρήκε απήχηση το σύνθημα «Σπάμε τη σιωπή, δυναμώνουμε τη φωνή μας», διεκδικώντας μέτρα για την ουσιαστική προστασία της υγείας των εργαζομένων στα νοσοκομεία και του λαού, να πάψουν τώρα όλα τα αντεργατικά μέτρα με αφορμή την επιδημία.

Αυτό που μένει είναι μια επιτυχημένη κινητοποίηση, οι συγκινητικές αντιδράσεις των ασθενών και των συνοδών τους, η στήριξη από εκατοντάδες σωματεία σε όλη τη χώρα. Είναι όλα αυτά που αφήνουν πολύτιμη παρακαταθήκη, σε μια περίοδο που κυβέρνηση - αστικά κόμματα - εργοδοσία προσπαθούν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου, μπροστά στα «ακόμα πιο δύσκολα που έρχονται», όπως λένε και ξαναλένε. Να είναι σίγουροι ότι δεν θα τους περάσει κι ότι θα βρουν μπροστά τους τους εργαζόμενους και το λαό.