Για τις «συνακροάσεις» - υποκλοπές

Στις 19 και 21 Ιούνη έγιναν και πάλι οι γνωστές «συνακροάσεις» - υποκλοπές στα γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ. Έχει γίνει πλέον ενδημικό αυτό το φαινόμενο.

Είναι δυνατόν, μετά από τόσα χρόνια, 4 σχεδόν από το πρώτο κρούσμα και τόσες καταγγελίες του ΚΚΕ για πολλαπλές «συνακροάσεις» - υποκλοπές, οι υπαίτιοι όχι μόνο να μην έχουν
αποκαλυφθεί, αλλά να συνεχίζουν ακάθεκτοι και ανενόχλητοι το «έργο» τους;
Είναι δυνατόν σε μία τόσο σοβαρή υπόθεση, στην οποία εμπλέκονται τόσες αρχές και φορείς (ΑΔΑΕ, Κρατική Ασφάλεια, Εισαγγελία, οι πάροχοι υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας, κ.ά.), να μην μπορεί να δοθεί απάντηση στο ΚΚΕ και στο λαό ποιοι βρίσκονται πίσω από τις υποκλοπές;

Είναι, όπως αποδεικνύεται, όταν οι αρμόδιοι φορείς κάνουν μόνο επιφανειακές ενέργειες κάτω από τις δημόσιες παρεμβάσεις του ΚΚΕ, αλλά στην ουσία αφήνουν αυτήν τη σοβαρότατη υπόθεση στα συρτάρια τους, για να θαφτεί τελείως. Γιατί ούτε τα μικρά παιδιά δεν πείθονται από το αφήγημα ότι, με τη σημερινή υψηλή τεχνολογία, οι κρατικές υπηρεσίες και οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν έχουν όλα τα μέσα για να εντοπίσουν τους υπαίτιους, αν όχι σε λίγες ώρες, πάντως μέσα σε λίγες μέρες.

Η υπόθεση των υποκλοπών είναι γεμάτη στοιχεία που το ΚΚΕ ανέδειξε και όμως δεν ερευνήθηκαν, διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν και είτε δεν έγιναν ποτέ, είτε έγιναν «για τα μάτια του κόσμου», για να δοθούν μισές απαντήσεις, όλο κενά και αντιφάσεις.

Είναι αποκαλυπτική για τα παραπάνω, η αντιμετώπιση της υπόθεσης από την ίδια την ΑΔΑΕ, δηλαδή την κατά το Σύνταγμα ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των 

Επικοινωνιών:

• Ήδη από τις πρώτες υποκλοπές που έγιναν το 2016 και για δύο ολόκληρα χρόνια, η ΑΔΑΕ στην ουσία δεν έκανε τίποτα για να προχωρήσει σε βάθος η έρευνα, ισχυριζόμενη πως είχε «δεμένα χέρια», γιατί δεν της είχαν δώσει τα αποτελέσματα από την άρση του απορρήτου των τηλεφωνικών κλήσεων. Για ποιο λόγο βέβαια δεν είχε τα αποτελέσματα του απορρήτου η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου (!), τι προσπάθεια έκανε για να αποκτήσει πρόσβαση και γενικά για να αποκαλυφθούν οι υπαίτιοι; Για όλα αυτά, η ΑΔΑΕ δεν επισήμανε τίποτα και ποτέ. Ούτε στις ετήσιες Εκθέσεις Πεπραγμένων της των τελευταίων χρόνων μπορεί να βρει κανείς έστω μία πρόταση προς τις άλλες αρχές, μία σύσταση, μία υπόδειξη ή απλή παρατήρηση. Μάλλον για την ΑΔΑΕ δεν είναι πολύ σοβαρή υπόθεση η παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών ενός πολιτικού κόμματος. Μάλλον κατά την ΑΔΑΕ όλα στην υπόθεση αυτή είναι «καλώς καμωμένα».
• Το Δεκέμβρη του 2018, η ΑΔΑΕ δήλωσε πως απέκτησε μεν τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου, αλλά δεν βλέπει να προκύπτει κάτι «νεότερο». Παραβλέπουμε το γεγονός ότι λίγο αργότερα, το 2019, «μπέρδεψε» τις απαντήσεις της και ξανα-ισχυρίστηκε ότι δεν είχε λάβει τα αποτελέσματα άρσης του απορρήτου. Η ουσία εδώ είναι: Τι έκανε η ίδια η ΑΔΑΕ για να υπάρξουν «νεότερα» στοιχεία και να προωθηθεί η έρευνα; Τι έκανε, για παράδειγμα, όταν το ΚΚΕ επισήμαινε ότι 2 κλήσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν δρομολογηθεί με τρόπο που επέτρεπε να ανευρεθούν οι καλούντες; Τι έκανε όταν, όπως λένε πληροφορίες, κάποιος άγνωστος επικοινώνησε και της εμφανίστηκε ως ο «φυσικός αυτουργός» των υποκλοπών; Μάλλον μπορεί ο οποιοσδήποτε να επικοινωνεί με την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου παραμένοντας... «απόρρητος», ενώ δηλώνει υπεύθυνος για ένα αδίκημα, μάλιστα σε βάρος του ΚΚΕ.
• Και ενώ οι υποκλοπές συνεχίστηκαν με νέο κρούσμα το 2019, η ΑΔΑΕ διενήργησε, όπως φαίνεται, έναν έλεγχο «ρουτίνας». Δεν έλεγξε η ίδια όλα τα αναγκαία συστήματα και υποσυστήματα, όπως και τα αρχεία πρόσβασης σε αυτά. Ζήτησε απλώς κάποια στοιχεία από τους παρόχους τηλεπικοινωνιών και αρκέστηκε στις απαντήσεις που αυτοί της έδωσαν, ή δεν της έδωσαν! Ανάμεσα στα άλλα αρκέστηκε να... σημειώσει ότι στις υποκλοπές εμπλέκεται εταιρεία τηλεπικοινωνιών με έδρα το Βέλγιο, που όμως διαθέτει εξοπλισμό εγκατεστημένο στην Αθήνα, χωρίς άδεια από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ)! Αλήθεια, η ΑΔΑΕ μετά από αυτό τι έκανε; Τι έχει γίνει;

Όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά έγιναν (ή, καλύτερα, δεν έγιναν), ενώ η ΑΔΑΕ έχει σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και μεθόδους και ισχυρές αρμοδιότητες από το νόμο. Μπορεί να ελέγχει εγκαταστάσεις, τεχνικό εξοπλισμό, αρχεία και τράπεζες δεδομένων κάθε υπηρεσίας, οργανισμού, επιχείρησης, ακόμα και της ίδιας της ΕΥΠ. Μπορεί να ασκεί ανακριτικά καθήκοντα, να επιβάλει κυρώσεις, να εκδίδει κανονιστικές πράξεις, γνωμοδοτήσεις, συστάσεις, υποδείξεις. Μπορεί να συνεργάζεται με άλλες αρχές και ιδιαίτερα τις αντίστοιχες αρχές των κρατών-μελών της ΕΕ, με ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς. Τι ακριβώς από τα παραπάνω «εξάντλησε» η ΑΔΑΕ; Αλλά τι να «εξαντλήσει» όταν, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι «Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών», αλλά «Αρχή Διατήρησης της Ανασφάλειας των Επικοινωνιών»!
Δυστυχώς, είχαμε και νέο επεισόδιο στο «σίριαλ» της έρευνας των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ.

Στην Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή, καταγγέλλοντας τις απαράδεκτες, άνευ προηγουμένου καθυστερήσεις των αρμόδιων αρχών στη διερεύνηση της υπόθεσης, τα συναρμόδια υπουργεία «σφύριξαν αδιάφορα» με διάφορες προφάσεις. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης δήλωσε αναρμόδιο, λες και δεν είναι στη δική του ευθύνη οι τηλεπικοινωνίες και η ασφάλειά τους! Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θυμήθηκε τη «μυστικότητα» της δικαστικής έρευνας! Το αποκορύφωμα ήταν η ανήκουστη και ξεδιάντροπη απάντηση του υπουργείου Δικαιοσύνης, ότι δεν μπορεί να δώσει καμία απάντηση στο ΚΚΕ, γιατί δεν ξέρει... τον αριθμό της σχετικής δικογραφίας!!
Γνωρίζουν πολύ καλά όλους τους αριθμούς και για τις δύο δικογραφίες που έχουν σχηματιστεί, που είναι οι Α/2016/2650 και Α/2019/141.

Ύστερα από αυτά, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ - επί διακυβέρνησης του οποίου έγιναν όλες οι υποκλοπές και οι καταγγελίες του ΚΚΕ, εξακολουθούν με θράσος να μιλάνε για «διαφάνεια», «ασφάλεια» και «κράτος δικαίου»,δηλαδή να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες στο λαό.
Πού είναι η «διαφάνεια» όταν σοβαρές υποθέσεις τηλεφωνικών παρεμβολών και υποκλοπών μένουν στο μαύρο σκοτάδι και δεν ενημερώνεται ο ελληνικός λαός για την πορεία τους; Πόσο «ασφαλής» μπορεί να νιώθει ο λαός όταν οι επικοινωνίες του είναι «ξέφραγο αμπέλι», στα χέρια των μονοπωλίων των τηλεπικοινωνιών και άλλων υπηρεσιών;

Αν μη τι άλλο, η συγκεκριμένη υπόθεση συμβάλει απ' τη μεριά της στην κατάρριψη διαφόρων αστικών μύθων.

Αποδεικνύεται τι σημαίνει αστικό κράτος, πόσο εχθρικές είναι για το λαό όλες του οι λειτουργίες, «ανεξάρτητες» και μη. Αυτό το κράτος, όσα φιλολαϊκά κοσμητικά επίθετα και αν του προσθέσουν («κοινωνικό κράτος», κ.ά.) θα δουλεύει νυχθημερόν μόνο για τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Μόνο γι' αυτά θα «εκσυγχρονίζεται» και θα «καλυτερεύει». Έτσι και η πιο μοντέρνα εκδοχή - προσαρμογή του, αυτή του «ψηφιακού κράτους», δεν αλλάζει σε τίποτα τον αντιλαϊκό χαρακτήρα και τους στόχους του, παρά μόνο προσθέτει ψηφιακά μέσα και εργαλεία για το τσαλαπάτημα των ελευθεριών του λαού με ακόμα πιο μαζικούς όρους, ακόμα πιο αποτελεσματικά για το κεφάλαιο.

Αποδεικνύεται τι σημαίνει Ευρωπαϊκή Ένωση: Ότι το υποτιθέμενο «κοινό μας σπίτι», όπως επιμένουν να την παρουσιάζουν όλα τα αστικά κόμματα, δεν είναι παρά φυλακή για τους λαούς. Γι' αυτήν τη βάρβαρη επίθεση στους λαούς και όχι βέβαια για «περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία» είναι που λειτουργούν όλοι οι θεσμοί και τα όργανα «συνεργασίας» της ΕΕ, οι ευρωεισαγγελίες, ευρωαστυνομίες και άλλοι μηχανισμοί. Γι' αυτήν την αντιλαϊκή επέλαση διαμορφώνεται το λεγόμενο «ψηφιακό περιβάλλον ασφάλειας και εμπιστοσύνης»: Για να εμπιστευόμαστε δηλαδή στους λύκους όλες μας τις επικοινωνίες και τα προσωπικά δεδομένα να τα κάνουν ό,τι θέλουν. Να τα πουλάνε ή να τα «μοιράζονται», τόσο για να πλουτίζουν όσο και για να παρακολουθούν και καταστέλλουν κάθε εργατική - λαϊκή αντίδραση.

Αυτοί είναι οι θεσμοί και τα όργανα της αστικής τάξης, που δεν μεταμορφώνονται σε προοδευτικούς, όπως ισχυρίζεται, π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν τόση αδιαφάνεια, σήψη και παρακμή που δεν κρύβονται, αλλά βγαίνουν συνεχώς στην επιφάνεια με κάθε είδους σκάνδαλα. Όπως αυτά μέσα στην πανδημία του κορονοϊού και με πρόσχημα την αντιμετώπισή της, που νέες αποκαλύψεις έγιναν για μαζική επεξεργασία, διαρροές και υποκλοπές προσωπικών δεδομένων και τηλεπικοινωνιών από εταιρείες, κράτη και υπηρεσίες.
Θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε, να απαιτούμε να δοθεί απάντηση.

Ο λαός μας μπορεί να τα βάλει με αυτήν τη σαπίλα, να επιβάλει με την πάλη του να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια, να μην επιτρέψει άλλο περιορισμό στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του, αλλά να τα υπερασπιστεί αποφασιστικά. Το ΚΚΕ θα είναι στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα και οι υπαίτιοι, φανεροί και κρυμμένοι, θα το βρουν μπροστά τους μαζί με το λαό. Ξέρουν και οι ίδιοι ότι αυτό δεν μπορούν με τίποτα ούτε να το προλάβουν, ούτε να το εμποδίσουν.

 Της Στέλλας Παπαοικονόμου, Δικηγόρου, μέλους της Επιτροπής Νομικής Στήριξης του ΚΚΕ