Κυρίες και κύριοι,
Γνωρίζετε καλά ότι βρισκόμαστε ένα μήνα σχεδόν πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Οφείλατε, αυτή την περίοδο, να παίρνατε όλα τα μέτρα για το άνοιγμα των σχολείων με όρους υγιεινής και ασφάλειας για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Να παρουσιάζατε συγκεκριμένα μέτρα για την ανάπτυξη των σχολικών υποδομών, τη στελέχωση των σχολείων, με όλους τους εκπαιδευτικούς από την πρώτη μέρα λειτουργίας των σχολείων, με μόνιμη και σταθερή
εργασία, την πρόσληψη προσωπικού για την καθαριότητα, την δημιουργία σύγχρονων δομών σχολιατρικών υπηρεσιών, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ένα πιθανό νέο κύμα εξάπλωσης της πανδημίας.
Όλα αυτά σας τα έχουν επισημάνει εδώ και μήνες οι φορείς των γονιών και των εκπαιδευτικών. Τίποτα από αυτά δεν φαίνεται να σας απασχολεί.
Εκτός κι αν σκοπεύετε να κάνετε το σχολείο και πάλι προαιρετικό, όπως τους μήνες μετά την καραντίνα, φορτώνοντας όλα τα βάρη, στο όνομα της περιβόητης «ατομικής ευθύνης», στους ίδιους τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση πανηγυρίζατε πριν λίγες μέρες για την περίφημη συμφωνία της ΕΕ και τα δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης.
Σας ρωτάμε ευθέως, μιας και αρέσκεστε στα μεγάλα λόγια περί «αναβάθμισης του σχολείου», για «επένδυση στη γνώση» και άλλα τέτοια. Αλήθεια, από τα ποσά αυτά, είναι επιλέξιμες οι δαπάνες για τη δημιουργία εκατοντάδων νέων σχολείων, ειδικά Νηπιαγωγείων, ώστε τα παιδιά μας να μην κάνουν μάθημα σε αποθήκες και κοντέινερς;
Χωράνε μέσα στον στενό κορσέ της χρηματοδότησης της ΕΕ οι δαπάνες για τους μόνιμους διορισμούς, που τόσο ανάγκη έχουν τα σχολεία ή θα συνεχίσετε την άθλια πολιτική της γενίκευσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων;
Η απάντηση φυσικά είναι γνωστή και αυταπάτες δεν έχουμε για το ποιος θα ξεκοκαλίσει για μια ακόμα φορά αυτά τα πακέτα.
Ο μεγάλος κερδισμένος και αυτή τη φορά θα είναι το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι για μια ακόμα φορά θα «πληρώσουν το λογαριασμό» με νέα μέτρα, περικοπές και μνημόνια διαρκείας.
Η ίδια η πραγματικότητα μας δείχνει, ότι μόνο η σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ και τα μνημόνιά τους είναι ο δρόμος για να μην πληρώσει ο λαός τη νέα κρίση, που βρίσκεται σε εξέλιξη και να περάσει στην αντεπίθεση για την ίδια τη ζωή του.
Κυρίες και κύριοι,
Αντί να δώσετε λύσεις στα οξυμμένα προβλήματα της εκπαίδευσης συνολικά, φέρνετε στην Βουλή ένα ακόμα αντιεκπαιδευτικό σχέδιο νόμου, που προχωρά σε σαρωτικές αλλαγές στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων και τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Άλλο ένα νομοσχέδιο που αφορά χιλιάδες εργαζόμενους έρχεται αιφνιδιαστικά, εν μέσω θερινών διακοπών.
Ο προφανής στόχος του Υπουργείου Παιδείας είναι να ξεμπερδέψει με την ψήφισή του χωρίς πάρα πολλές αντιδράσεις. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως και οι ίδιοι ομολογείτε, μέσα από την αιτιολογική έκθεση, αποτελούν συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής στην Παιδεία. Δηλαδή, συνέχεια των απαράδεκτων αντιεκπαιδευτικών νομοθετημάτων για τη δημόσια Εκπαίδευση, για τις κάμερες μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας, για τις αντιεπιστημονικές αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα.
Ρυθμίσεις που στο σύνολό τους προκάλεσαν μεγάλες και δικαιολογημένες αντιδράσεις από τα σωματεία των εκπαιδευτικών, από γονείς, μαθητές και φοιτητές.
Το παρόν σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση, είναι ένα νομοθέτημα που πλήττει βάναυσα τον παιδαγωγικό ρόλο, αλλά και τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Συνιστά παρέμβαση υπέρ των εργοδοτών, υπονομεύοντας καίρια τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων εκπαιδευτικών, αλλά και ευρύτερα τον εποπτικό ρόλο του κράτους στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων.
Παράγει, ως εκ τούτου, όρους ανισοτιμίας που στρέφονται και κατά των μαθητών που φοιτούν στα δημόσια σχολεία. Οι εργαζόμενοι μετατρέπονται κυριολεκτικά σε έρμαια της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Ανοίγετε το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερες ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα συνολικά της εργατικής τάξης και όχι μόνο των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Κατεκτημένα δικαιώματα χρόνων, μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων, για εσάς αποτελούν βαρίδια στο νέο περιβάλλον της απόλυτης εργασιακής ζούγκλας που θέλετε να διαμορφώσετε και διαμορφώνετε, ανοίγοντας το πεδίο προς τη μεγάλη εργοδοσία.
Όταν μιλάτε για ελευθερία στην άσκηση του επιχειρείν στην ιδιωτική εκπαίδευση ή για την αυτονομία και την ευελιξία που πρέπει να παρέχεται στους εργοδότες, ένα πράγμα εννοείτε:
Απόλυτη ελευθερία των σχολαρχών να εκμεταλλεύονται όσο θέλουν, όποτε θέλουν και με όποιον τρόπο επιθυμούν τους εργαζόμενους.
Όλες οι συμβάσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών θα είναι σύμφωνες με το γενικό εργατικό Δίκαιο και θα συνάπτονται εξαρχής ως αορίστου χρόνου, καταργώντας στην πράξη κατακτήσεις χρόνων στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Νομοθετείτε για λογαριασμό των εργοδοτών:
--Ελεύθερες απολύσεις χωρίς έλεγχο από οποιοδήποτε όργανο θα έκρινε την καταχρηστικότητα της καταγγελίας σύμβασης πριν αυτή γίνει αποδεκτή από την οικεία Δ/νση Εκπαίδευσης.
--Αορίστου χρόνου σύμβαση σημαίνει, σε συνδυασμό με το παραπάνω, ότι θα μπορεί ο εργοδότης να απολύει τον εκπαιδευτικό ακόμη και στο μέσον της χρονιάς.
--Οι εκπαιδευτικοί, με άλλα λόγια, δεν θα έχουν την ελάχιστη προστασία για να αποκρούσουν εκβιασμούς της εργοδοσίας, αν αυτή κρίνει ότι συμφέρον της επιχείρησης είναι όλοι οι μαθητές να αποφοιτούν με Άριστα ή αντιστρόφως, αν κρίνει ότι πρέπει να δημιουργήσει ένα σχολείο σκληρής “αριστείας”, με αποκλεισμό όσων παιδιών δεν μπορούν να ακολουθήσουν.
Στο πλαίσιο της δήθεν ελεύθερης και ωραίας σχέσης εργοδότη-εργαζόμενου, ο εργαζόμενος δύναται να δεχθεί υπερωριακή εργασία σε απογευματινές ώρες ή σε μέρες που το σχολείο αργεί, πάντα βέβαια με “τη νόμιμη αμοιβή”. Να παραιτηθεί από μέρος του ωραρίου και του μισθού του. Βέβαια, πάντα οικειοθελώς!
Ρωτάμε, λοιπόν: Ποιος εκπαιδευτικός θα αρνηθεί αυτήν την τόσο “ελεύθερη” επιλογή με το πιστόλι στον κρόταφο, που λέγεται απόλυση χωρίς έλεγχο και χωρίς χρονικό περιορισμό;
Δίνεται η δυνατότητα (βλέπε ελεύθερη επιλογή) σε κάθε σχολείο να ορίζει δικό του σύστημα αξιολόγησης, με δικά του κριτήρια και διαδικασίες. Σε συνδυασμό με το νέο πλαίσιο απολύσεων, δημιουργείται η εφιαλτική προοπτική, όχι μόνο της απόλυσης, αλλά και της απόλυσης με τη ρετσινιά του ανεπαρκούς, στη βάση των κριτηρίων που θα καθοριστούν με ξεκάθαρα επιχειρηματικά κριτήρια.
Τα σχολεία έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν μετά το πέρας του κανονικού ωραρίου ως χώροι φροντιστηριακής ή οποιασδήποτε άλλης μορφής άτυπης εκπαίδευσης, είτε υπό τη σκέπη της ίδιας επιχείρησης, είτε με οποιοδήποτε άλλο επιχειρηματικό σχήμα, προσελκύοντας μαθητές από δημόσια σχολεία κατά τις απογευματινές ώρες.
Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και ιδιοκτήτες μικρών φροντιστηρίων, θα οδηγηθούν στο λουκέτο, στο κλείσιμο, στην ανεργία, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στο ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια που υπάρχουν στο χώρο.
Αποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα ο χαρακτηρισμός ως οδοστρωτήρας για το νομοσχέδιο σας!
Οι εργαζόμενοι στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης έχουν και μνήμη και κρίση. Η πολιτική διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, έχει δημιουργήσει ένα απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς στο χώρο.
Η υπουργός Παιδείας, όμως, δεν λειτουργεί μόνη της, ούτε η σημερινή κυβέρνηση είναι η μοναδική υπεύθυνη για όσα συμβαίνουν στα εργασιακά γενικά και σε αυτά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ειδικότερα.
Η στρατηγική επιλογή πρόσδεσης όλων των κυβερνήσεων στις επιλογές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση είναι δεδομένη.
Δεν ξεχνάμε ότι το 2017 ο κ. Γαβρόγλου, επικαλούμενος πιέσεις της τρόικα, άλλαξε το νόμο, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε περάσει λίγους μήνες πριν, ανοίγοντας το δρόμο για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού από τον εργοδότη του: Δηλαδή, κρίση εκπαιδευτικής επάρκειας με καθοριστικό το ρόλο του διευθυντή της σχολικής μονάδας.
Οι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά σχολεία, ζουν εδώ και χρόνια τώρα, σε καθεστώς έμμεσων και άμεσων απειλών, καθυστερήσεων στην καταβολή μισθών, εξωφρενικών απαιτήσεων της εργοδοσίας για ένταση της εργασίας, ενίοτε μαύρης και απλήρωτης.
Όλα αυτά κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ ίσχυαν και με τη δική σας κυβέρνηση και για αυτό δεν μπορείτε να παριστάνετε σήμερα τις «μωρές παρθένες». Ακόμη και με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, όλα αυτά ήταν καθημερινότητα για πολλούς εργαζόμενους σε ιδιωτικά σχολεία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπηρέτησε με μεγάλη συνέπεια την παιδεία – εμπόρευμα και στάθηκε αρωγός στις απαιτήσεις μεγάλων σχολαρχών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, αίρει και τα τελευταία εμπόδια για την πλήρη κατάργηση κάθε δικαιώματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απαιτούμε την απόσυρση του απαράδεκτου αυτού σχεδίου νόμου.
Καλούμε όλο τον κόσμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης να συσπειρωθεί στα σωματεία του και να δώσει μαχητική απάντηση στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Να καταδικάσει όλα αυτά τα κόμματα που συνεχώς κουτσουρεύουν δικαιώματα των εργαζομένων και τσακίζουν τη μόρφωση των παιδιών μας.
Στον αγώνα αυτό το ΚΚΕ, με τις επεξεργασμένες θέσεις του, με την πρότασή του για το σχολείο και την κοινωνία, με τα μέλη και τα στελέχη του μέσα στο κίνημα θα είναι πάντα μπροστά.
Γνωρίζετε καλά ότι βρισκόμαστε ένα μήνα σχεδόν πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Οφείλατε, αυτή την περίοδο, να παίρνατε όλα τα μέτρα για το άνοιγμα των σχολείων με όρους υγιεινής και ασφάλειας για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Να παρουσιάζατε συγκεκριμένα μέτρα για την ανάπτυξη των σχολικών υποδομών, τη στελέχωση των σχολείων, με όλους τους εκπαιδευτικούς από την πρώτη μέρα λειτουργίας των σχολείων, με μόνιμη και σταθερή
εργασία, την πρόσληψη προσωπικού για την καθαριότητα, την δημιουργία σύγχρονων δομών σχολιατρικών υπηρεσιών, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ένα πιθανό νέο κύμα εξάπλωσης της πανδημίας.
Όλα αυτά σας τα έχουν επισημάνει εδώ και μήνες οι φορείς των γονιών και των εκπαιδευτικών. Τίποτα από αυτά δεν φαίνεται να σας απασχολεί.
Εκτός κι αν σκοπεύετε να κάνετε το σχολείο και πάλι προαιρετικό, όπως τους μήνες μετά την καραντίνα, φορτώνοντας όλα τα βάρη, στο όνομα της περιβόητης «ατομικής ευθύνης», στους ίδιους τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση πανηγυρίζατε πριν λίγες μέρες για την περίφημη συμφωνία της ΕΕ και τα δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης.
Σας ρωτάμε ευθέως, μιας και αρέσκεστε στα μεγάλα λόγια περί «αναβάθμισης του σχολείου», για «επένδυση στη γνώση» και άλλα τέτοια. Αλήθεια, από τα ποσά αυτά, είναι επιλέξιμες οι δαπάνες για τη δημιουργία εκατοντάδων νέων σχολείων, ειδικά Νηπιαγωγείων, ώστε τα παιδιά μας να μην κάνουν μάθημα σε αποθήκες και κοντέινερς;
Χωράνε μέσα στον στενό κορσέ της χρηματοδότησης της ΕΕ οι δαπάνες για τους μόνιμους διορισμούς, που τόσο ανάγκη έχουν τα σχολεία ή θα συνεχίσετε την άθλια πολιτική της γενίκευσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων;
Η απάντηση φυσικά είναι γνωστή και αυταπάτες δεν έχουμε για το ποιος θα ξεκοκαλίσει για μια ακόμα φορά αυτά τα πακέτα.
Ο μεγάλος κερδισμένος και αυτή τη φορά θα είναι το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι για μια ακόμα φορά θα «πληρώσουν το λογαριασμό» με νέα μέτρα, περικοπές και μνημόνια διαρκείας.
Η ίδια η πραγματικότητα μας δείχνει, ότι μόνο η σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ και τα μνημόνιά τους είναι ο δρόμος για να μην πληρώσει ο λαός τη νέα κρίση, που βρίσκεται σε εξέλιξη και να περάσει στην αντεπίθεση για την ίδια τη ζωή του.
Κυρίες και κύριοι,
Αντί να δώσετε λύσεις στα οξυμμένα προβλήματα της εκπαίδευσης συνολικά, φέρνετε στην Βουλή ένα ακόμα αντιεκπαιδευτικό σχέδιο νόμου, που προχωρά σε σαρωτικές αλλαγές στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων και τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Άλλο ένα νομοσχέδιο που αφορά χιλιάδες εργαζόμενους έρχεται αιφνιδιαστικά, εν μέσω θερινών διακοπών.
Ο προφανής στόχος του Υπουργείου Παιδείας είναι να ξεμπερδέψει με την ψήφισή του χωρίς πάρα πολλές αντιδράσεις. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως και οι ίδιοι ομολογείτε, μέσα από την αιτιολογική έκθεση, αποτελούν συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής στην Παιδεία. Δηλαδή, συνέχεια των απαράδεκτων αντιεκπαιδευτικών νομοθετημάτων για τη δημόσια Εκπαίδευση, για τις κάμερες μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας, για τις αντιεπιστημονικές αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα.
Ρυθμίσεις που στο σύνολό τους προκάλεσαν μεγάλες και δικαιολογημένες αντιδράσεις από τα σωματεία των εκπαιδευτικών, από γονείς, μαθητές και φοιτητές.
Το παρόν σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση, είναι ένα νομοθέτημα που πλήττει βάναυσα τον παιδαγωγικό ρόλο, αλλά και τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Συνιστά παρέμβαση υπέρ των εργοδοτών, υπονομεύοντας καίρια τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων εκπαιδευτικών, αλλά και ευρύτερα τον εποπτικό ρόλο του κράτους στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων.
Παράγει, ως εκ τούτου, όρους ανισοτιμίας που στρέφονται και κατά των μαθητών που φοιτούν στα δημόσια σχολεία. Οι εργαζόμενοι μετατρέπονται κυριολεκτικά σε έρμαια της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Ανοίγετε το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερες ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα συνολικά της εργατικής τάξης και όχι μόνο των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Κατεκτημένα δικαιώματα χρόνων, μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων, για εσάς αποτελούν βαρίδια στο νέο περιβάλλον της απόλυτης εργασιακής ζούγκλας που θέλετε να διαμορφώσετε και διαμορφώνετε, ανοίγοντας το πεδίο προς τη μεγάλη εργοδοσία.
Όταν μιλάτε για ελευθερία στην άσκηση του επιχειρείν στην ιδιωτική εκπαίδευση ή για την αυτονομία και την ευελιξία που πρέπει να παρέχεται στους εργοδότες, ένα πράγμα εννοείτε:
Απόλυτη ελευθερία των σχολαρχών να εκμεταλλεύονται όσο θέλουν, όποτε θέλουν και με όποιον τρόπο επιθυμούν τους εργαζόμενους.
Όλες οι συμβάσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών θα είναι σύμφωνες με το γενικό εργατικό Δίκαιο και θα συνάπτονται εξαρχής ως αορίστου χρόνου, καταργώντας στην πράξη κατακτήσεις χρόνων στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Νομοθετείτε για λογαριασμό των εργοδοτών:
--Ελεύθερες απολύσεις χωρίς έλεγχο από οποιοδήποτε όργανο θα έκρινε την καταχρηστικότητα της καταγγελίας σύμβασης πριν αυτή γίνει αποδεκτή από την οικεία Δ/νση Εκπαίδευσης.
--Αορίστου χρόνου σύμβαση σημαίνει, σε συνδυασμό με το παραπάνω, ότι θα μπορεί ο εργοδότης να απολύει τον εκπαιδευτικό ακόμη και στο μέσον της χρονιάς.
--Οι εκπαιδευτικοί, με άλλα λόγια, δεν θα έχουν την ελάχιστη προστασία για να αποκρούσουν εκβιασμούς της εργοδοσίας, αν αυτή κρίνει ότι συμφέρον της επιχείρησης είναι όλοι οι μαθητές να αποφοιτούν με Άριστα ή αντιστρόφως, αν κρίνει ότι πρέπει να δημιουργήσει ένα σχολείο σκληρής “αριστείας”, με αποκλεισμό όσων παιδιών δεν μπορούν να ακολουθήσουν.
Στο πλαίσιο της δήθεν ελεύθερης και ωραίας σχέσης εργοδότη-εργαζόμενου, ο εργαζόμενος δύναται να δεχθεί υπερωριακή εργασία σε απογευματινές ώρες ή σε μέρες που το σχολείο αργεί, πάντα βέβαια με “τη νόμιμη αμοιβή”. Να παραιτηθεί από μέρος του ωραρίου και του μισθού του. Βέβαια, πάντα οικειοθελώς!
Ρωτάμε, λοιπόν: Ποιος εκπαιδευτικός θα αρνηθεί αυτήν την τόσο “ελεύθερη” επιλογή με το πιστόλι στον κρόταφο, που λέγεται απόλυση χωρίς έλεγχο και χωρίς χρονικό περιορισμό;
Δίνεται η δυνατότητα (βλέπε ελεύθερη επιλογή) σε κάθε σχολείο να ορίζει δικό του σύστημα αξιολόγησης, με δικά του κριτήρια και διαδικασίες. Σε συνδυασμό με το νέο πλαίσιο απολύσεων, δημιουργείται η εφιαλτική προοπτική, όχι μόνο της απόλυσης, αλλά και της απόλυσης με τη ρετσινιά του ανεπαρκούς, στη βάση των κριτηρίων που θα καθοριστούν με ξεκάθαρα επιχειρηματικά κριτήρια.
Τα σχολεία έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν μετά το πέρας του κανονικού ωραρίου ως χώροι φροντιστηριακής ή οποιασδήποτε άλλης μορφής άτυπης εκπαίδευσης, είτε υπό τη σκέπη της ίδιας επιχείρησης, είτε με οποιοδήποτε άλλο επιχειρηματικό σχήμα, προσελκύοντας μαθητές από δημόσια σχολεία κατά τις απογευματινές ώρες.
Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και ιδιοκτήτες μικρών φροντιστηρίων, θα οδηγηθούν στο λουκέτο, στο κλείσιμο, στην ανεργία, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στο ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια που υπάρχουν στο χώρο.
Αποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα ο χαρακτηρισμός ως οδοστρωτήρας για το νομοσχέδιο σας!
Οι εργαζόμενοι στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης έχουν και μνήμη και κρίση. Η πολιτική διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, έχει δημιουργήσει ένα απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς στο χώρο.
Η υπουργός Παιδείας, όμως, δεν λειτουργεί μόνη της, ούτε η σημερινή κυβέρνηση είναι η μοναδική υπεύθυνη για όσα συμβαίνουν στα εργασιακά γενικά και σε αυτά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ειδικότερα.
Η στρατηγική επιλογή πρόσδεσης όλων των κυβερνήσεων στις επιλογές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση είναι δεδομένη.
Δεν ξεχνάμε ότι το 2017 ο κ. Γαβρόγλου, επικαλούμενος πιέσεις της τρόικα, άλλαξε το νόμο, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε περάσει λίγους μήνες πριν, ανοίγοντας το δρόμο για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού από τον εργοδότη του: Δηλαδή, κρίση εκπαιδευτικής επάρκειας με καθοριστικό το ρόλο του διευθυντή της σχολικής μονάδας.
Οι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά σχολεία, ζουν εδώ και χρόνια τώρα, σε καθεστώς έμμεσων και άμεσων απειλών, καθυστερήσεων στην καταβολή μισθών, εξωφρενικών απαιτήσεων της εργοδοσίας για ένταση της εργασίας, ενίοτε μαύρης και απλήρωτης.
Όλα αυτά κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ ίσχυαν και με τη δική σας κυβέρνηση και για αυτό δεν μπορείτε να παριστάνετε σήμερα τις «μωρές παρθένες». Ακόμη και με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, όλα αυτά ήταν καθημερινότητα για πολλούς εργαζόμενους σε ιδιωτικά σχολεία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπηρέτησε με μεγάλη συνέπεια την παιδεία – εμπόρευμα και στάθηκε αρωγός στις απαιτήσεις μεγάλων σχολαρχών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, αίρει και τα τελευταία εμπόδια για την πλήρη κατάργηση κάθε δικαιώματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απαιτούμε την απόσυρση του απαράδεκτου αυτού σχεδίου νόμου.
Καλούμε όλο τον κόσμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης να συσπειρωθεί στα σωματεία του και να δώσει μαχητική απάντηση στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Να καταδικάσει όλα αυτά τα κόμματα που συνεχώς κουτσουρεύουν δικαιώματα των εργαζομένων και τσακίζουν τη μόρφωση των παιδιών μας.
Στον αγώνα αυτό το ΚΚΕ, με τις επεξεργασμένες θέσεις του, με την πρότασή του για το σχολείο και την κοινωνία, με τα μέλη και τα στελέχη του μέσα στο κίνημα θα είναι πάντα μπροστά.
Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ
του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα για το νομοσχέδιο του υπουργείου
Παιδείας για την ιδιωτική εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου