Ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο το 1959, ενώ η εμφάνισή της στο Φεστιβάλ Εθνικής Μουσικής, την έκανε ευρύτερα γνωστή.
Μαζί με τον πρώτο της σύζυγο, Μανουέλ Οσκαρ Ματούς, διαδραμάτισαν κύριο ρόλο στην ανάπτυξη του μουσικού και λογοτεχνικού κινήματος nueva cancion στη δεκαετία του '50.
Το κίνημα αυτό βασιζόταν στην αργεντίνικη παράδοση, τα λαϊκά προβλήματα και τον αντιδικτατορικό αγώνα.
Τα τραγούδια της «Νέγρας» και τα μηνύματα που περιείχαν έγιναν απειλή για τη χούντα του Χόρχε Βιδέλα που επιβλήθηκε το 1976, ενώ το 1979 η Σόσα συνελήφθη σε συναυλία. Αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και την Μαδρίτη, όπου έμεινε έως το 1982 οπότε και επέστρεψε στην Αργεντινή.
Στη διάρκεια της 40χρονης πορείας της στη μουσική εμφανίστηκε σε μερικά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου.
«Σπάζοντας» με τα τραγούδια της τα «σύνορα» μουσικών ειδών και γενιών, η Μερσέντες Σόσα τραγούδησε με ανεπανάληπτο τρόπο, συνεργάστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες, τίμησε με την παρουσία της και τη φωνή της, το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη δεκαετία του '80, ενώ συνεργάστηκε τελευταία με το συγκρότημα «Απουριμάκ» που αποτελείται από Λατινοαμερικάνους και Ελληνες μουσικούς.
 |
|
Από τη συναυλία της Μερσέντες Σόσα στο 12ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή (Καισαριανή, 1986) |
Μερσέντες Σόσα στο
12ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή
Ηταν τη δεκαετία του '80, στις 12 του Σεπτέμβρη του 1986,
όταν στην Καισαριανή, στο πλαίσιο του 12ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή,
πρωτοακούσαμε ζωντανά τη φωνή της υπέροχης «Nέγρας» να μας «ταξιδεύει» σε
απέραντα «τοπία» της Λατινικής Αμερικής. Να μας συνεπαίρνει με τη μαγική φωνή
της, ερμηνεύοντας τραγούδια πολιτικά, κοινωνικά, ανθρώπινα - «τοιχογραφία»
αγώνων, θυσιών, οραμάτων μιας ηπείρου που δεινοπαθούσε από τη φτώχεια, τις
δικτατορίες, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Ηταν η πρώτη από τις δύο συναυλίες
της συγκλονιστικής Μερσέντες Σόσα - ακριβό και αξέχαστο «δώρο» της μεγάλης
Αργεντινής τραγουδίστριας στη γιορτή της Κομμουνιστικής Νεολαίας.
Η εμβληματική φωνή της Αργεντινής και όλης της Λατινικής Αμερικής, που με τη μουσική και τα τραγούδια της ενσάρκωσε τους αγώνες των λατινοαμερικάνικων λαών ενάντια στις στυγνές δικτατορίες και το διεθνή ιμπεριαλισμό που τις στήριξε, δεν υπάρχει πια. Η Μερσέντες Σόσα άφησε την τελευταία της πνοή την περασμένη Κυριακή το πρωί, σε ηλικία 74 χρόνων, σε κλινική του Μπουένος Αϊρες, όπου νοσηλευόταν. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ η κατάσταση της υγείας της είχε επιδεινωθεί πολύ τις τελευταίες μέρες εξαιτίας επιπλοκών στα νεφρά.
Συγκλονισμένοι από το θάνατό της, χιλιάδες άνθρωποι απέτισαν φόρο τιμής στην κορυφαία καλλιτέχνιδα και αγωνίστρια. Η σορός της θρυλικής «Νέγρας» , όπως την αποκαλούσαν οι συμπατριώτες της (για τα χαρακτηριστικά μαύρα μαλλιά της), εκτέθηκε σε αίθουσα του
Κοινοβουλίου της χώρας, προκειμένου ο λαός να της πει το ύστατο «χαίρε». Το φέρετρό της ήταν σκεπασμένο με τη σημαία της Αργεντινής, ενώ οι άνθρωποι την αποχαιρετούσαν με ένα λουλούδι και τραγουδώντας τα τραγούδια της. Στη συνέχεια, η τέφρα της θα φυλαχθεί στο νεκροταφείο της γενέτειρας πόλης της, το Σαν Μιγκέλ ντε Τουκουμάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου