Οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης δεν κρύβονται...

Το δεύτερο κύμα πανδημίας και η μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων αναδεικνύουν τις τεράστιες, εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης. Είναι η αναμενόμενη εξέλιξη, από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε να θυσιάσει τα μέτρα προστασίας στο βωμό των λεγόμενων «αντοχών της οικονομίας», που δεν είναι άλλο από τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Στην προσπάθειά της, η κυβέρνηση να θολώσει τα νερά για τις ευθύνες της, επιδίδεται σε μια προπαγανδιστική εκστρατεία που στην ουσία καταλήγει από τη μία να ρίχνει την ευθύνη στον ίδιο το λαό για την κατάσταση και από την άλλη να νομιμοποιεί την επικίνδυνη πολιτική της. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά ορισμένα από τα κεντρικά επιχειρήματά της και κυρίως το γιατί αυτά είναι απολύτως ψευδή και αποπροσανατολιστικά.

* * *

1. «Είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι σε άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο». «Είμαστε σε πολύ καλή επιδημιολογική κατάσταση σε σχέση με άλλες χώρες. Κοιτάξτε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο με τις εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα καθημερινά».

Το συγκεκριμένο απολύτως σαθρό επιχείρημα της κυβέρνησης, πέρα από την προσπάθεια να καλλιεργήσει στον λαό τη λογική τού «και μη χειρότερα» για να καλύψει τις δικές της εγκληματικές ευθύνες, δεν στέκει, ακόμα και με στοιχεία επιστημόνων που έχουν κάνει συγκεκριμένες αναλύσεις.

Για παράδειγμα, ο καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Γενεύης Μανώλης Δερμιτζάκης, από τα τέλη Σεπτέμβρη κιόλας, όταν τα κρούσματα ήταν σαφώς λιγότερα σε σχέση με τώρα, παρουσίαζε ορισμένα στοιχεία που αποδεικνύουν τη λαθροχειρία. Ελεγε χαρακτηριστικά: «...η Ελλάδα είναι η χειρότερη μεταξύ 10 χωρών στο λόγο θανάτων προς ταυτοποιημένα κρούσματα. (...) σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού η Ελλάδα είναι 4η χειρότερη από τις ίδιες 10 χώρες. (...) εάν είχαμε την ευαισθησία ταυτοποίησης κρουσμάτων χωρών όπως η Αυστρία, η Ελβετία κ.ά., θα διαπιστώναμε 600 - 900 κρούσματα τη μέρα κι όχι 300 (σ.σ. η ανάλυση είναι δημοσιευμένη στις 29 Σεπτέμβρη). Αυτό σημαίνει, όπως φαίνεται και από τους θανάτους ανά εκατομμύριο, ότι είμαστε σε μια μέση προς χειρότερη κατάσταση στην Ευρώπη κι όχι μια από τις καλύτερες χώρες όπως έχει υποστηριχθεί. (...) Η λογική ότι είμαστε από τους καλύτερους όχι μόνο δεν βοηθάει στο να κάνουμε προσπάθεια, καθώς φέρνει εφησυχασμό, αλλά και δεν είναι πια αλήθεια».

Από τότε έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι και κυρίως έχει αποκαλυφθεί πως η κυβέρνηση κάνει ένα τέχνασμα, συγκρίνεται με τις άλλες χώρες με βάση την εξέλιξη της κατάστασης από τον Μάρτη έως σήμερα κουκουλώνοντας τη σοβαρή επιδείνωση που έχει συμβεί τους τελευταίους 3 μήνες ως αποτέλεσμα ακριβώς του «ανοίγματος του Τουρισμού» και της πλήρους εγκατάλειψης όποιων «πρωτοκόλλων» σε χώρους δουλειάς, ΜΜΜ κ.λπ.

Εξάλλου η Ελλάδα δεν διαφέρει σε τίποτα από άλλες καπιταλιστικές χώρες. Εκεί όπου οι εργασιακοί χώροι είναι οι κύριες εστίες υπερμετάδοσης και οι εργοδότες με την ανοχή των κυβερνήσεων όχι μόνο δεν παίρνουν μέτρα, δεν κάνουν ούτε καν δωρεάν τεστ, βάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν με συμπτώματα, προκειμένου να μη χάσουν ούτε μισό ευρώ από τα κέρδη τους. Η Ελλάδα δεν διαφέρει σε τίποτα από χώρες με διαλυμένα Συστήματα Υγείας από την υποχρηματοδότηση και τις ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό. Αρα, είναι απολύτως φυσιολογικό και στη χώρα μας και αλλού, αργά ή γρήγορα, οι επιπτώσεις από αυτήν την κατάσταση να έρθουν στην επιφάνεια με τραγικό τρόπο για τον λαό.

* * *

2. Η κυβέρνηση συνεχίζει να προβάλλει το θέμα της «ατομικής ευθύνης» παραπέμποντας μάλιστα ευθέως τον τελευταίο καιρό στο ότι από αυτό εξαρτάται η πορεία της πανδημίας. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός το απόγευμα της Πέμπτης στο διάγγελμά του είπε: «Η ατομική ευθύνη είναι η άλλη όψη της κοινωνικής αλληλεγγύης».

Πίσω από το παραμύθι της «ατομικής ευθύνης» έχει στηθεί από την κυβέρνηση μία επιχείρηση κυριολεκτικά εξαπάτησης του λαού.

Θυμίζουμε ότι από την αρχή της εκδήλωσης της πανδημίας, επικαλείται την «ατομική ευθύνη». Παρ' όλα αυτά, την ίδια περίοδο, τι έκανε;

-- Εχει πάρει απόφαση να ταξιδεύουν με πληρότητα 100% τα αεροπλάνα. Θυμίζουμε ότι μέσα στις τρεις πρώτες βδομάδες του Ιούλη ελέγχθηκε για κορονοϊό μόνο το 13,9% όσων ταξιδιωτών εισήλθαν στη χώρα.

-- «Χαλάρωσαν» τα υγειονομικά πρωτόκολλα στα χερσαία σύνορα, με αποτέλεσμα να υπάρξει άνοδος κρουσμάτων στη Βόρεια Ελλάδα. Θυμίζουμε ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά από διαμαρτυρίες των μεγαλοξενοδόχων και των μεγαλοεπιχειρηματιών στον Τουρισμό ο έλεγχος στον Προμαχώνα ήταν εντελώς τυπικός και έπρεπε να γίνει το «μπαμ» στη Σερβία για να μπουν περιορισμοί.

-- Ταυτόχρονα, κατ' απαίτηση του τουριστικού κεφαλαίου ανοίγουν οι πύλες της χώρας σε τουρίστες από χώρες όπου σημειώνεται άνοδος των κρουσμάτων (π.χ. Βρετανία).

-- Με απόφαση της κυβέρνησης καταργήθηκε η χρήση μάσκας στα μεγάλα εμπορικά κέντρα τύπου «Mall», μετά βεβαίως από απαίτηση των ιδιοκτητών τέτοιων επιχειρήσεων. Επίσης, με απαίτηση πάλι των μεγάλων επιχειρήσεων στην εστίαση «χαλάρωσαν» και εκεί τα μέτρα προστασίας.

-- Με κατεύθυνση της ΕΕ χαλαρώνουν τα - ήδη σχεδόν ανύπαρκτα - μέτρα προστασίας σε εργασιακούς χώρους και βιομηχανίες, αφού σύμφωνα με αυτήν την κατεύθυνση ο κορονοϊός δεν αποτελεί απειλή υψηλού κινδύνου για τους εργαζόμενους!

-- Για χάρη των εφοπλιστών αποφασίζεται η αύξηση της πληρότητας των πλοίων από 65% σε 85%.

-- Αποτέλεσμα της πολιτικής υποχρηματοδότησης, των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό και μεταφορικά μέσα, χιλιάδες εργαζόμενοι καθημερινά στοιβάζονται σαν σαρδέλες ο ένας πάνω στον άλλο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Ας δούμε, πιο συγκεκριμένα, ένα παράδειγμα «ατομικής ευθύνης».

Ολο και περισσότεροι μεγάλοι χώροι δουλειάς μετατρέπονται σε εστίες υπερμετάδοσης. Ακόμα και εκεί που δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα κρούσματα, εργαζόμενοι και σωματεία καταγγέλλουν τεράστιες ελλείψεις σε μέτρα προστασίας, με την ανοχή του κράτους και των ελεγκτικών μηχανισμών του, που σε συνδυασμό με την άθλια κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς εκθέτουν τους εργαζόμενους στον κίνδυνο του κορονοϊού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περιοχή της Στερεάς Ελλάδας, με τη Βοιωτία να εντάσσεται στο επίπεδο επικινδυνότητας 3, καθώς τις τελευταίες 10 μέρες έχει καταγράψει τα μισά σχεδόν από το σύνολο των κρουσμάτων στη συγκεκριμένη Περιφέρεια τους τελευταίους 7,5 μήνες! Η πλειοψηφία των κρουσμάτων αφορά κυρίως χώρους δουλειάς με μεγάλο συγχρωτισμό εργαζομένων, όπως τα 18 συνολικά κρούσματα σε εκκοκκιστήριο της Λιβαδειάς, καθώς και το πτηνοσφαγείο στη Χαλκίδα, όπου, μαζί με τα δύο νέα κρούσματα που βεβαιώθηκαν την Πέμπτη, ο συνολικός αριθμός ανέρχεται επίσης σε 18. Τα κρούσματα πληθαίνουν και σε μεγάλα εργοστάσια στις βιομηχανικές περιοχές Θήβας, Οινοφύτων - Σχηματαρίου, σε εργοστάσια της Φθιώτιδας, αλλά και σε σχολικές μονάδες, σε δομές φιλοξενίας προσφύγων, δημόσιες υπηρεσίες, σε σούπερ μάρκετ.

Τα ...πρωτόκολλα της εργοδοσίας για τη διαχείριση των κρουσμάτων κορονοϊού που επιβεβαιώθηκαν στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης «ΜΕΤΑΧΑ» στην περιοχή της Κάτω Κηφισιάς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εργοδοσία δεν πήρε κανένα προληπτικό μέτρο για την προστασία των εργαζομένων, την αποφυγή συγχρωτισμού στους χώρους του εργοστασίου καθώς και στη μεταφορά με πούλμαν. Αλλά και μετά την εμφάνιση των δύο κρουσμάτων, δεν προχώρησε στις απαραίτητες ενέργειες για να διασφαλίσει την υγεία των εργαζομένων της και ότι δεν θα υπάρξει περαιτέρω μετάδοση του ιού. Ετσι, «όσοι εργαζόμενοι έκαναν τεστ συνέχισαν να δουλεύουν κανονικά (!) πριν βγουν τα αποτελέσματα»!

Για τους εργαζόμενους στην εταιρεία «Mellon» που βρέθηκαν θετικοί στον ιό, η εργοδοσία «διέγνωσε» ότι «κόλλησαν όλοι στο διάλειμμα επειδή δεν πρόσεχαν», ενώ ο χώρος και ο χρόνος του διαλείμματος είναι κοινοί για τους εργαζόμενους που είναι υποχρεωμένοι να τρώνε αποκλειστικά και μόνο σε αυτόν και να φροντίζουν οι ίδιοι για την καθαριότητα. Να λοιπόν η «ατομική ευθύνη»...

* * *

3. «Το κράτος κάνει αυτό που πρέπει, την ώρα που πρέπει. Παρακολουθούμε καθημερινά υπεύθυνα όλα όσα συμβαίνουν σε κάθε γειτονιά της χώρας. Ας κάνουμε, λοιπόν, αυτό που πρέπει για να σταματήσουμε την πανδημία. Ας εφαρμόσουμε τα μέτρα».

Είναι αλήθεια ότι το κράτος, το αστικό κράτος, είναι εκεί που πρέπει, την ώρα που πρέπει και κυρίως για να υπηρετήσει αυτούς για τους οποίους υπάρχει. Είναι δίπλα στους επιχειρηματίες του Τουρισμού και των Μεταφορών, κουρελιάζοντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Είναι δίπλα στους εργοδότες που τους αφήνει να φτιάχνουν οι ίδιοι δικά τους υγειονομικά πρωτόκολλα, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των εργαζομένων. Είναι δίπλα στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους προσφέροντάς τους διευκολύνσεις, παροχές καθώς και νέα αντεργατικά μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης αξιοποιώντας την ίδια την πανδημία. Είναι έτοιμο να καταστείλει κινητοποιήσεις εργαζομένων και νεολαίας ακόμα και υγεινομικών που ζητάνε στήριξη για να κάνουν τη δουλειά τους.

Πού είναι άφαντο το κράτος;

-- Στους χώρους δουλειάς, όπου ο κορονοϊός θερίζει και τα τεστ γίνονται με το σταγονόμετρο. Εκεί που δεν ισχύει καν η καραντίνα μέχρι να βγει το αποτέλεσμα του τεστ όταν κάποιος εργάτης έχει συμπτώματα, εκεί που οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να κρύβουν ότι είναι άρρωστοι.

-- Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που ακόμα και τώρα με λίγο λιγότερα από 1.000 κρούσματα τη μέρα, ο κόσμος πηγαίνει κι έρχεται από τη δουλειά του στοιβαγμένος σαν σαρδέλες.

-- Στα σχολεία που τα παιδιά αναγκάζονται να κάνουν ακόμα και σε τριαντάρια τμήματα και που όταν βγαίνει ένα σχολείο σε καραντίνα, οι γονείς αναρωτιούνται τι ακριβώς σημαίνει η λέξη «ιχνηλάτηση»... Εκεί που μια καθαρίστρια υποχρεώνεται να καθαρίζει 2 και 3 σχολεία. Εκεί που υπάρχουν ακόμα κενά εκπαιδευτικών ειδικοτήτων. Εκεί που η δημιουργική λογιστική της κυβέρνησης δεν λέει απολύτως τίποτα από τη στιγμή που δεν γίνονται μαζικά τεστ στα σχολεία. Πόσο μάλλον που, ενώ ήδη - ακόμα και με τα πετσοκομμένα σχετικά πρωτόκολλα - έχουν κλείσει πανελλαδικά 14 σχολικές μονάδες και 114 τμήματα, αναρίθμητες καταγγελίες επιβεβαιώνουν ότι δεν γίνονται τεστ ούτε καν στους μαθητές και εκπαιδευτικούς των τμημάτων και των σχολείων που κλείνουν.

-- Στις δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών που οι συνθήκες διαβίωσης αποτελούν υγειονομική βόμβα, με τα κρούσματα να μην ανιχνεύονται καν και τη διασπορά του ιού να χτυπάει «κόκκινο». Είναι χαρακτηριστικό ότι έχει περάσει μια βδομάδα από τότε που διαγνώστηκε Covid-19 σε έγκυες πρόσφυγες στη ΒΙΑΛ στη Χίο και η μόνη ενέργεια που έχει γίνει από το υπουργείο, πέρα από τη μεταφορά κάποιων κρουσμάτων, ήταν το lockdown που κι αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ολοι οι εργαζόμενοι συνέχισαν και συνεχίζουν να πηγαίνουν κανονικά στη δουλειά τους. Οι εργαζόμενοι του ΚΥΤ έμαθαν από τα τοπικά site για την ύπαρξη κρουσμάτων, ενώ εκείνοι που είχαν έρθει σε επαφή με τα κρούσματα συνέχισαν να εργάζονται...

-- Στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, όπου οι υγειονομικοί είναι άοπλοι απέναντι στην πανδημία, όπου επικρατεί χάος, όπου χιλιάδες ασθενείς που περιμένουν στις τεράστιες λίστες αναμονής για χειρουργείο, στους χιλιάδες ανθρώπους που αναγκάζονται να συνωστίζονται για ένα ραντεβού από Δεκέμβρη και πέρα, τις τεράστιες ελλείψεις, την ανακύκλωση κλινών, τις συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού αλλά και τα ελλιπή μέτρα προστασίας που κάνουν νοσοκομεία εστίες μετάδοσης της νόσου.

* * *

4. Τις τελευταίες μέρες κάποια γνωστά παπαγαλάκια συνέδεσαν την έξαρση των κρουσμάτων με τη συγκέντρωση στο Εφετείο τη μέρα της απόφασης στη δίκη της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Την περασμένη Πέμπτη, μάλιστα, το ανέφερε ο ίδιος ο υπουργός Ανάπτυξης, Αδωνις Γεωργιάδηςσε τηλεοπτική του εμφάνιση.

Είναι αλήθεια ότι δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική το συγκεκριμένο γελοίο επιχείρημα.

Η κυβέρνηση από την αρχή της πανδημίας προσπάθησε και προσπαθεί να αξιοποιήσει τις ειδικές συνθήκες σαν εργαλείο στη συνολική ένταση της καταστολής, του περιορισμού κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων.

Από την αρχή όμως ακόμα φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, σωματεία, σύλλογοι, ενώσεις δήλωσαν πως τα στόματα με μάσκα δεν είναι φιμωμένα, ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν να διεκδικούν, ότι δεν κάνουν διάλειμμα. Απέδειξαν ότι μπορούν να οργανώνουν μαζικές κινητοποιήσεις παίρνοντας ταυτόχρονα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Είναι λοιπόν προφανές ότι ο μόνος λόγος που αναπαράγονται τέτοια επιχειρήματα είναι για να ανασταλούν οι κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις που σαν βασικό τους περιεχόμενο είναι η διεκδικήση μέτρων προστασίας της υγείας του λαού. Αυτό είναι που ενοχλεί. Οτι εργαζόμενοι, μαθητές, δεν κάθονται στα αυγά τους, εκφράζουν την δυσπιστία τους απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος, δεν σιωπούν, δεν αποδέχονται να διαλέξουν ποια ανάγκη θα θυσιάσουν, διεκδικούν προστασία της ζωής, της υγείας, των δικαιωμάτων τους.

Αλλωστε, το καλοκαίρι στην Πάρο και σε άλλα νησιά και σε άλλες περιοχές όπου υπήρξαν μέτρα με χαρακτηριστικά τοπικού lockdown, γίνονταν διαδηλώσεις ή μήπως οργίαζαν οι επιχειρηματίες του Τουρισμού για να αυξήσουν την κερδοφορία τους και μάλιστα με αποφάσεις της κυβέρνησης;

Τώρα, που στην Καστοριά, στη Βοιωτία και τα Γιάννενα, στην Κοζάνη, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα, σε όλη σχεδόν τη χώρα πάρθηκαν μέτρα και πάλι τύπου lockdown, υπήρξαν διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις ή μήπως τα μόνα που οργιάζουν και πάλι είναι η εργοδοτική ασυδοσία και η ανυπαρξία προληπτικών μέτρων στους εργασιακούς χώρους;

Κ. Πασ