Μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το αντεργατικό τερατούργημα, θα «σπάσει τα μούτρα της» όπως στο Πολυτεχνείο και την απεργία

Τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνέχεια και της προηγούμενης κυβέρνησης, κατήγγειλε από το βήμα της Βουλής ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας στην Επίκαιρη Επερώτηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος για την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων.

Όπως τόνισε, η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται, χειροτερεύει καθημερινά τη ζωή της εργατικής τάξης, που παράγει τον πλούτο, ο οποίος συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα χέρια των λίγων.

Επισήμανε ότι παρά την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, η εργατική τάξη και τα παιδιά της υποφέρουν και στερούνται τα βασικά, εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζουν όλα τα αστικά κόμματα υπηρετώντας την καπιταλιστική ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Κατήγγειλε την κυβέρνηση που στο αίτημα για αύξηση μισθών και τη μείωση του εργάσιμου χρόνου εργασίας, απαντά με κατάργηση του 8ωρου, αύξηση του εργάσιμου χρόνου στις 10 ώρες δουλειάς, απλήρωτες υπερωρίες και περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης.

Μην τολμήσετε να φέρετε αυτό το τερατούργημα στη Βουλή με πρόσχημα την πανδημία, επισήμανε προς την κυβέρνηση, τονίζοντας πως «θα σπάσει τα μούτρα της» όπως στην επέτειο του Πολυτεχνείου, αλλά και την απεργία στις 26 Νοέμβρη.

Κατήγγειλε την κυβέρνηση που εν μέσω πανδημίας αρνείται να προσλάβει μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αρνείται να φτιάξει ΜΕΘ, να προχωρήσει σε πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα, αλλά προχωράει σε μείωση των κονδυλίων για την Υγεία και συνεχίζει να ταΐζει τους κλινικάρχες, θυσιάζοντας την υγεία του λαού στο όνομα της αντοχής της οικονομίας. 

Οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες, που συκοφαντεί η κυβερνητική προπαγάνδα, είναι η ελπίδα της εργατικής τάξης και το ΚΚΕ είναι μαζί τους στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και να οικοδομηθεί η κοινωνία που δεν θα ορίζουν τη ζωή του λαού τα κέρδη των λίγων, αλλά οι λαϊκές ανάγκες.