Σήμα νέων κινδύνων

Γεμάτο από επικίνδυνα σχέδια είναι το «ταμείο» του ΝΑΤΟ για τη χρονιά που πέρασε, όπως έδειξε και ο απολογισμός που έκανε προχτές ο γγ του ιμπεριαλιστικού οργανισμού.

Η αύξηση - και μάλιστα εν μέσω πανδημίας - των στρατιωτικών δαπανών για 6η συνεχόμενη χρονιά, ξεπερνώντας πλέον το 1 τρισ. δολάρια ετησίως, οι πάνω από 80 ασκήσεις - «πρόβες πολέμου» σε όλα τα μήκη και πλάτη της Υδρογείου, οι επισημάνσεις στους «συμμάχους» ότι «θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να απορροφήσουν "σοκ και δέος" τόσο στον στρατιωτικό, όσο και στον πολιτικό τους τομέα, οι οποίοι αλληλοεξαρτώνται όλο και περισσότερο», δείχνουν ότι τα ευρωατλαντικά σχέδια οδηγούν ολοταχώς σε νέους τεράστιους κινδύνους τους λαούς.

Προαναγγέλλουν ότι «θα χυθεί αίμα» για τις αγορές, τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, τον έλεγχο κρίσιμων υποδομών και των σφαιρών επιρροής, την ώρα που μια νέα, βαθιά καπιταλιστική κρίση «τρέχει» σε όλο τον κόσμο και οι ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα επιταχύνονται, με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς να σημειώνουν όλο και πιο συχνά ότι «καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη τις προκλήσεις» από την άνοδο της Κίνας, αλλά και τη στρατιωτική ενίσχυση της Ρωσίας.

Μέσα σε αυτά τα επικίνδυνα σχέδια είναι βουτηγμένη έως το λαιμό και η ελληνική κυβέρνηση, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά πολιτικά κόμματα να δίνουν με κάθε ευκαιρία «ψήφο εμπιστοσύνης» στην πολιτική της εμπλοκής. Ως προς αυτό, είναι «εμβληματικό» το γεγονός πως με όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, η χώρα μας συγκαταλέγεται σταθερά στους «επιμελέστερους συμμάχους» σε ό,τι αφορά τον στόχο για 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες, οι οποίες υπηρετούν τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και τις ανάγκες.

Τα 4 και πλέον δισ. ευρώ που πληρώνει ο ελληνικός λαός στο ιμπεριαλιστικό «ταμείο» κάθε χρόνο, είναι μια ακόμα σφραγίδα στο «διαβατήριο» με το οποίο η αστική τάξη επιχειρεί να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή.

Τα χρήματα αυτά, που λείπουν από την Υγεία, την Παιδεία, την προστασία εργαζομένων και ανέργων, ειδικά στις συνθήκες της πανδημίας, μεταφράζονται σε αποστολές εκτός συνόρων και «νέες δυνατότητες» στην υπηρεσία των ευρωατλαντικών σχεδιασμών: Από την «επιτήρηση» του εναέριου χώρου στα Βαλκάνια έως τον έλεγχο των θαλάσσιων «διαύλων» στην Ανατ. Μεσόγειο και πέραν αυτής. Κι από την ενίσχυση των υποδομών που καθιστούν τη χώρα μας πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, έως τη «στρατιωτική διπλωματία» των «Πάτριοτ» στη Σαουδική Αραβία και των δυνάμεων στο Μάλι.

Ο λαός πληρώνει «τοις μετρητοίς» από την τσέπη του και ταυτόχρονα εκτίθεται σε αμέτρητους κινδύνους, από την προσπάθεια της αστικής τάξης να καταστεί πυλώνας του ΝΑΤΟικού σχεδιασμού στη νοτιοανατολική του πτέρυγα, ανταγωνιστικά προς άλλους «συμμάχους» της, όπως η Τουρκία.

Προϋπόθεση βέβαια γι' αυτό είναι η διασφάλιση της «διατλαντικής συνοχής», στόχος που επαναλαμβάνεται μονότονα και στον οποίο η ελληνική κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα συμπράττουν και με το παραπάνω, συμμετέχοντας στα παζάρια για την αγκίστρωση της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, με ανταλλάγματα που περιλαμβάνουν και ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Υπάρχει ωστόσο και μια «καλή είδηση» στην ετήσια έκθεση του ΝΑΤΟ: Παρά την «ομοφωνία» της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, παρά το καθημερινό «ξέπλυμα» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και την προσπάθεια «λυτών και δεμένων» να στοιχίσουν τον λαό στα επικίνδυνα πολεμικά τους σχέδια, ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός διαπιστώνει πως τουλάχιστον ένας στους 5 στη χώρα μας θα ήθελε η Ελλάδα να φύγει από το ΝΑΤΟ.

Η ανησυχία αυτή για τον χαρακτήρα και τους στόχους της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας αποτελεί εύφορο έδαφος για να πάει η συζήτηση με όσους προβληματίζονται ένα βήμα πιο πέρα: Στην ανάγκη να δυναμώσει η οργανωμένη δράση ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της χώρας σε αυτούς, να ξηλωθούν οι ξένες βάσεις, να επιστρέψουν τα στρατεύματα από αποστολές εκτός συνόρων, να ανοίξει ο δρόμος για αποδέσμευση από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.