Ορατός

Η «αντίφαση» βγάζει μάτι: Την ίδια ώρα που τα νοσοκομεία και οι ΜΕΘ ειδικά στην Αττική είναι στα όριά τους, που οι χώροι δουλειάς «βράζουν» από κρούσματα και τα ΜΜΜ παραμένουν εστίες υπερμετάδοσης, η κυβέρνηση, αντί για μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, επίταξη τώρα του ιδιωτικού τομέα, μαζικούς ελέγχους στους χώρους δουλειάς, ενίσχυση των ΜΜΜ και όλα όσα αρνείται εδώ κι ένα χρόνο, ξαναπαίζει το έργο της «νίκης ενάντια στην πανδημία», που είναι - όπως λέει - «ορατή στον ορίζοντα», αρκεί ο λαός να κρατήσει την ανάσα του λίγο ακόμα, «τηρώντας τη συμφωνία κράτους - πολιτών», όπως γράφονταν τις προάλλες στον Τύπο, σε μια νέα προσπάθεια να κάνουν τον λαό συνένοχο στα αδιέξοδα της πολιτικής τους. Από πού προκύπτει όμως αυτή η «αντίφαση»; Μήπως από τον «ανύπαρκτο σχεδιασμό» και τη «μηδενική προσπάθεια», από το γεγονός πως για την κυβέρνηση «όλα είναι επικοινωνία και ανεμελιά», όπως της καταλογίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν λέμε, βολική εξήγηση για να κρύβεται ο ορατός εχθρός, τα συμφέροντα δηλαδή των καπιταλιστών, που αποτελούν ακόμα πιο φανερά τον τελευταίο χρόνο το «ζύγι» με το οποίο μετράνε τα πάντα: Από τους ελέγχους που σταματάνε έξω από τις πύλες των επιχειρήσεων έως τα «μπαλώματα» στο σύστημα Υγείας. Ειδικά γι' αυτό το τελευταίο, το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ» που παρουσίασε τις προάλλες ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί τρανή επιβεβαίωση της σύμπλευσης με τη ΝΔ στην ευρωπαϊκή στρατηγική για την Υγεία, όπου ακρογωνιαίος λίθος είναι το «κόστος - όφελος» για το κεφάλαιο, οι ελάχιστες παροχές για τον λαό, η αύξηση των πληρωμών και οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα. Ολα αυτά δηλαδή που μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι...

Φανφάρες...

Εδώ και μήνες, η πολιτική της ΕΕ για τα εμβόλια κατά του κορονοϊού, με τις χρυσοπληρωμένες από τους λαούς μυστικές συμφωνίες, με τα εγγυημένα κέρδη για τις φαρμακοβιομηχανίες από προαγορές δισεκατομμυρίων εμβολίων, ορισμένα από τα οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκαν και δεν παραδόθηκαν ποτέ, με το κριτήριο των γεωπολιτικών συμφερόντων να επιδρά καθοριστικά στο ποια εμβόλια προτάσσονται και ποια όχι, συνοδεύτηκε με μπόλικες φανφάρες περί «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», «ωριμότητας της ΕΕ», «πολύ αυστηρών στάνταρντ» και άλλα παρόμοια. Πριν περάσουν 2,5 μήνες από την έναρξη των εμβολιασμών και καθώς αυτοί κινούνται με ρυθμούς χελώνας, οι φανφάρες αυτές πάνε περίπατο: Χώρες της ΕΕ συνάπτουν συμφωνίες για εμβόλια κυρίως με Ρωσία και Κίνα, άλλες συζητούν για παραγωγή εμβολίων με το Ισραήλ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει ότι εξετάζει τις εγκρίσεις «έκτακτης ανάγκης» για εμβόλια ως «ταχύτερη εναλλακτική», έναντι των σημερινών χρονοβόρων διαδικασιών για άδειες κυκλοφορίας.

... και πραγματικότητα

Τι επιβεβαιώνεται; Και στη μία φάση και στην άλλη, κριτήριό τους αποτελούν τα κέρδη του κεφαλαίου και όχι η υγεία των λαών. Η τακτική της κοινής αγοράς και διανομής εμβολίων δεν αφορά καμιά «αλληλεγγύη». Υπηρετεί τα συμφέροντα των αστικών τάξεων της ΕΕ στον ανταγωνισμό τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, το προβάδισμά τους στην πολυεπίπεδη κούρσα των εμβολίων, η οποία ήδη χαρακτηρίζεται ως «νέα κούρσα των εξοπλισμών». Αντίστοιχα, οι αυξανόμενες αποκλίσεις σήμερα αφορούν τις βαθιές ενδοαστικές αντιθέσεις εντός της λυκοσυμμαχίας. Μέσα σε αυτό το έργο, όμως, μονά - ζυγά βγαίνουν χαμένοι οι λαοί: Βιώνουν στην πράξη τι σημαίνει τα εμβόλια και τα φάρμακα, συνολικά τα πολύτιμα επιτεύγματα της ανθρώπινης εργασίας και της επιστήμης, να βρίσκονται στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων, να δένονται με τις αλυσίδες του κέρδους και των ανταγωνισμών. Αυτήν ακριβώς τη ρίζα του κακού πρέπει να βάζει στο στόχαστρό της η πάλη και στο συγκεκριμένο ζήτημα, η διεκδίκηση για να προχωρήσει πραγματικά με μαζικούς όρους και γρήγορες διαδικασίες ο εμβολιασμός του πληθυσμού με όλα τα διαθέσιμα εμβόλια.