Ο Πλουμπίδης, εμείς και οι άλλοι

Στις 14/08/1954 ώρα 5.25 τα χαράματα στην Αγία Μαρίνα στο Δαφνί ο Νίκος Πλουμπίδης πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος.

Προς τιμή του δημοσιεύουμε το πρώτο άρθρο του Γιώργη Μωραΐτη, που δημοσιεύτηκε στο ριζοσπάστη,  με αφορμή τα 80χρονα του ΚΚΕ, με τίτλο:

Ο ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ, ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Η τραγική μοίρα του υπόθεση ανίερης εκμετάλλευσης

Με αφορμή τα 80χρονα του ΚΚΕ

Του Γιώργη ΜΩΡΑΪΤΗ

Η τραγική μοίρα του αξέχαστου Νίκου Πλουμπίδη, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ και της Εθνικής Αντίστασης, ήρωα μάρτυρα του Κόμματος και του λαϊκού μας κινήματος, συγκεντρώνει πάντα το ενδιαφέρον των κομμουνιστών, των αριστερών και της κοινής γνώμης, ως παράδειγμα ενός κομμουνιστή που έδωσε και τη ζωή του ακόμα για τα ιδανικά και το κόμμα.

Από την "Αλλη Μεριά" όμως (στο χώρο της Εξουσίας, στο ιδεολογικό - πολιτικό και δημοσιογραφικό Κατεστημένο και στους ποικιλώνυμους αντιπάλους μας) η υπόθεση Πλουμπίδη εξακολουθεί και σήμερα - στην κακή συγκυρία της άγριας επέλασης του ιμπεριαλισμού και της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" - να αποτελεί προσφιλές θέμα ανίερης αντικομμουνιστικής εκμετάλλευσης.Η επισήμανση θα προκαλέσει προφανώς τη "μήνι" κάποιων παλιών φίλων ή την "ενάρετη οργή" συναδέλφων γνωστών Συγκροτημάτων του Τύπου και των ΜΜΕ.

Εχουμε υπόψη τα δύο βιβλία, των Σταύρου Κασιμάτη "Οι Παράνομοι", (Εκδόσεις "Φιλίστωρ") και Δημοσθένη Παπαχρίστου "Νίκος Πλουμπίδης - Ντοκουμέντα", (Εκδόσεις "Δελφίνι"), που κυκλοφόρησαν τελευταία. Κι ένα "μπαράζ" δημοσιευμάτων με εγκωμιαστικές γενικά κρίσεις και κριτικές. Ολοσέλιδο αφιέρωμα του Ρ. Σωμερίτη, στο "Βήμα" 6.7.97, με τίτλο "Πέρα από το καλό και το κακό"! Αρθρο με τίτλο "Αριστερές Τραγωδίες" πάλι στο "Βήμα" 20.7.97 του Σπ. Λιναρδάτου. Σελίδα στα "ΝΕΑ" 26.6.97, που επιμελείται ο Γ. Διακογιάννης. Μεγάλο ολοσέλιδο, του Α. Καρκαγιάννη, στην "Καθημερινή" της Κυριακής 17.8.97, με τίτλο (δανεισμένον από τον Α. Κέσλερ) "Το μηδέν και το άπειρο"! Σελίδα της Ντίνας Βαγενά, στην "Ελευθεροτυπία" 14.8.97. Αρθρο επίσης στην "Ελευθεροτυπία", 4.9.97, όπου ο Ν. Κιάος (με ύφος Βασιλικού Επιτρόπου) εγκαλεί το ΚΚΕ να δώσει λόγο των πράξεών του. Αφιερώματα στην "Αυγή", της Αθηνάς Κακολύρη, 23 και 30.3.97, του Α. Πανταζόπουλου 26.6.97 και μια σειρά απαντητικά σημειώματα των Λ. Τζεφρόνη, Π. Διβέρη, Πάτρας Χατζησάββα. Και "ο χορός καλά κρατεί"!.. Ισως μας διέφυγαν κάποια. Τι γράφουν; "Τετριμμένα" πράγματα ως συνήθως. Καμιά πρωτοτυπία. Διανθισμένα με τα "καινούρια στοιχεία" των δύο συγγραφέων. Μερικά μόνο (2 - 3) τα χαρακτηρίζει κάποια αντικειμενικότητα. Τα άλλα πάσχουν ανίατα από μεροληψία, υποκειμενισμό, σκανδαλοθηρία. Και όλα σχεδόν είναι σαφώς σε αντικομμουνιστική κατεύθυνση, όντως με φαρμακερές κατά του ΚΚΕ αιχμές και αναθέματα. Κάνει εντύπωση, πουθενά δεν αναφέρεται θέση ή εκτίμηση του Κόμματος, σα να μην υπάρχει. Ενώ κόπτονται για την "ιστορική αλήθεια"! Ενόψει και των 80χρονων του Κόμματος. (Τιμής ένεκεν!..).

Ας μην ανησυχούν οι συντάκτες τους. Δε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Ομως έχουμε χρέος να απαντήσουμε. Τους συνιστούμε ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση.

Ο Μολώχ του αίματος

Στην επισήμανση θα επιμείνουμε. (Να μας συμπαθάνε). Ανίερη πράγματι κι απαράδεχτη η αντι - ΚΚΕ εκμετάλλευση της υπόθεσης Πλουμπίδη. Και όχι μόνο. Γενικότερα των πολιτικών λαθών. Ειδικά των περιπτώσεων Σιάντου, Βελουχιώτη, Καραγιώργη κ.ά. Ακόμα και του Ζαχαριάδη. Σάμπως έμεινε και τίποτα ασύλητο; (Λεηλασία, Καπηλεία, Λαθρεμπόριο). Ούτε στοιχειώδης σεβασμός στη μνήμη τους. Στον Πλουμπίδη, πάντως, ξεπέρασε και τα όρια της τυμβωρυχίας!.. Ετσι είναι.

Τι κι αν πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια από τη στυγερή δολοφονία του στις 14.8.54, στο Δαφνί. (Οχι στο... "συνήθη τόπο". Γουδί, Καισαριανή. Επρεπε να βρουν άγνωστο "Κρανίου Τόπο". Μακριά από τους συντρόφους του). Οπου τον οδήγησαν, εξαντλημένο από την αρρώστια του, την πολύχρονη βαθιά παρανομία, και προπάντων το μαρτύριο του στιγματισμού του απ' την τότε κομματική ηγεσία, αλλά αλύγιστο, ηθικά και πολιτικά ακμαίο, ψηλομέτωπο, αισιόδοξο, μπροστά στο απόσπασμα. Τον σκότωσαν, χωρίς να του λύσουν τις χειροπέδες, με μίσος και σαδισμό. Και τον παράχωσαν με δυο φτυαριές χώμα... Αναθέτοντας την "υψηλή αποστολή" της ταφής του στα σκυλιά και τ' αγρίμια! Αφού ήδη τον είχαν "κατασπαράξει" οι... άνθρωποι. Οπως έκαναν και με τον Αρη στη Μεσούντα. Με τον Βιδάλη στη Μελία. Και με χιλιάδες "άταφους νεκρούς" του αγώνα στα βουνά και σε πόλεις. (Πού είναι ο τάφος του Διαμαντή;). Ενώ χιλιάδες άλλους τους "έθαψαν ζωντανούς" στη Γιούρα, στο Ιτζεδίν, στο Γεντί Κουλέ, στον Αϊ - Στράτη, στη Μακρόνησο... Ο Μολώχ του Εμφυλίου αξεδίψαστος! Δε χορταίνει αίμα...

Ετσι έπαιρναν εκδίκηση και γιατί ο δογματικός "Μπάρμπας" (ψευδώνυμο της παρανομίας) δεν ενέδωσε στις αφόρητες πιέσεις να στραφεί κατά του Κόμματος και της ηγεσίας του, επιμένοντας να την υποστηρίζει. Τέτοιο "παράδοξο" φαινόμενο, σπάνιο και στα διεθνή χρονικά, δεν το χωράει το "φτωχό" τους το μυαλό. Και κάνουν τα αδύνατα δυνατά, με τα μέσα που διαθέτουν (και με τη σατανικότητα της Ασφάλειας) να ενισχύσουν τις κακόβουλες κατηγορίες σε βάρος του. Αυτός όμως μένει ανεπηρέαστος και ανένδοτος. "Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται". Πεθαίνει πικραμένος αλλά με ήσυχη τη συνείδηση ότι έκανε το χρέος του, και απόλυτα βέβαιος ότι αργά ή γρήγορα θα αποκατασταθεί.

Η σύλληψή του, η κράτησή του στην Ασφάλεια, οι ανακρίσεις, η σκηνοθετημένη δίκη, η απολογία του, η καταδίκη του, η απομόνωσή του και τα γράμματά του από τη φυλακή και τέλος η εκτέλεσή του. Ηταν οι επώδυνες διαδοχικές φάσεις μιας δύσκολης, σκληρής και πρωτότυπης μάχης, με σταθερή και αταλάντευτη "γραμμή πλεύσης", υπέρ του Κόμματος.Η τελευταία μάχη μιας τίμιας και γενναίας ζωής, ολοκληρωτικά δοσμένης στον αγώνα. Μια μεγάλη μάχη, που την έδωσε με πείσμα, με πάθος, με λεβεντιά και την κέρδισε. Τα τελευταία λόγια του, που αντήχησαν στεντόρεια, καλύπτοντας το παράγγελμα "πυρ" και την ομοβροντία του εκτελεστικού αποσπάσματος, ήταν: "ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΚΕ"! Και τα υπέγραψε με το αίμα του.

Η "έξωθεν" εντολή!

Εν καιρώ ειρήνης η παραπομπή του στο στρατοδικείο. Σε δίκη καθαρά πολιτικής σκοπιμότητας. Που διεξάγεται με όλους τους "τύπους και τους κανόνες" της στρατιωτικής νομοθεσίας καθώς και με τους "προβολείς" της κατευθυνόμενης δημοσιότητας απάνω του. Ωστε να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία, αφ' ενός, για το "αδιάβλητον" της διεξαγωγής της και, αφ' ετέρου - όπερ και το κυριότερον - για την πληρέστερη εξυπηρέτηση της αντικομμουνιστικής καμπάνιας. Δικάζεται με το δρακόντειο, αντισυνταγματικό, φασιστικό Αναγκαστικό Νόμο 375/1936. Και με τη συκοφαντική κατηγορία της "κατασκοπίας" καταδικάζεται "δις εις θάνατον"...

Είναι η ίδια κατηγορία περί "πρακτόρων της Μόσχας" και όλα τα βαρύγδουπα με την οποία έστειλαν και τον Νίκο Μπελογιάννη στον "άλλο κόσμο". Η ίδια πάντα στερεότυπη κατηγορία, που καταδίκαζαν σε θάνατο, ισόβια και άλλες βαριές και εξοντωτικές ποινές, δεκάδες στελέχη του παράνομου ΚΚΕ, μέχρι το 1960. Ενώ συνέχισαν να εκτελούν μέχρι και το 1955. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκδικητική θανάτωση του νεαρού κομμουνιστή Χριστάκη Καρανταή, στην Αλικαρνασσό Κρήτης, ξημερώνοντας Πρωτομαγιά!

Η τύχη του Πλουμπίδη θεωρείται πλέον "προδιαγεγραμμένη" και για έναν ειδικό λόγο σκοπιμότητας. Σαν απάντηση στις καταγγελίες της κομματικής ηγεσίας. Καθώς είχε εμπλακεί στα "γρανάζια" μιας τρομερά αδυσώπητης αντιδικίας. ("Πάσσαλος πασσάλω εκρούεται"). Και οι "Εχοντες και Κατέχοντες" τότε στα χέρια τους το Κράτος "του Νόμου και της Τάξεως" θεώρησαν ζήτημα κύρους και σ' αυτή την αντιδικία να είναι οι "νικητές"!.. Τι μωρία; (Λαέ μου!). Τι τύφλωση; Τι κοντόθωρη πολιτική; Αλλά και τι ξεφτιλισμός κάθε έννοιας δικαιοσύνης, ανθρωπιάς, πολιτισμού; Υπάρχει ωστόσο και κάποιο ελαφρυντικό για τους "γιέσμεν". Καθώς καταντήσαμε "το αθλιέστερον προτεκτοράτον των ΗΠΑ"! (Κατά ομολογία της "Καθημερινής" σε στιγμές ειλικρίνειας).

Μέγας υπεύθυνος, σ' αυτή τη μακάβρια ιστορία, κύριος ένοχος, το Μεγάλο αφεντικό. Εντολέας η Αμερικανοκρατία. (Πολύ φυσικό. Επιβλήθηκε με το "Δόγμα Τρούμαν" στον Εμφύλιο κι έπρεπε να "δρέψει" τους καρπούς της νίκης). Υπερατλαντική η διαταγή: "Να παραπέμπονται οι κομμουνισταί επί κατασκοπία, δεδομένου ότι και εις την Αμερικήν οι ερυθροί που δικάζονται και καταδικάζονται ως κατάσκοποι υφίστανται ασυζητητί την εσχάτην των ποινών" "Ψυχρός πόλεμος" γαρ. Και "Σιδηρούν Παραπέτασμα"! (Το αποκάλυπτε τηλεγράφημα από τις ΗΠΑ. Η είδηση έκανε πάταγο. Δημοσιεύτηκε στις αθηναϊκές εφημερίδες).

Αποδέκτης,η υποτελής εγχώρια Αρχουσα Τάξη. (Πάντα ραγιάδικη στα "ξένα συμφέροντα" και πειθήνια στα "ξένα κελεύσματα", από γενέσεως νεοελληνικού κράτους). Ενεργοποιεί, παρευθύς, τον ΑΝ 375 της Δικτατορίας Μεταξά. Μολονότι δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ κατά κομμουνιστών. (Ούτε επί 4ης Αυγούστου, ούτε στην Κατοχή, ούτε στον Εμφύλιο). Μια και τα έκτακτα μέτρα (Γ' Ψήφισμα κλπ.) και ο ΑΝ 509 έχασαν την ισχύ τους να καταδικάζουν σε θάνατο.

Εκτελεστής,στην προκειμένη περίπτωση (Πλουμπίδη), η "λαοπρόβλητη" δεξιά κυβέρνηση του Συναγερμού του "στρατάρχου" Παπάγου. (Προκάτοχος της ΕΡΕ και της ΝΔ του Καραμανλή). Την οποία - πώς να το κάνουμε; - "ουκ εά καθεύδειν (δεν αφήνει να ησυχάσει) το "τρόπαιον" (η δόξα) της άλλης "λαοπρόβλητης" κεντρώας κυβέρνησης του στρατηγού Πλαστήρα "Μαύρος Καβαλάρης" (που σκότωσε τον Μπελογιάννη). Και στις δύο περιπτώσεις οι σφαίρες κατά των κομμουνιστών ήταν "made in USA".

Ιδού, η αλήθεια ωμή, που δεν ανέχεται παραχάραξη, διαστρέβλωση κι ωραιοποίηση. Να, η νοοτροπία και το κλίμα της εποχής, που δεν επιτρέπουν παραγραφή ή αφαίρεση. Να, τα γεγονότα, σκληρά, πεισματάρικα, σε "μικροφίλμ", που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Είναι γνωστά. Γραμμένα και χιλιοειπωμένα. Και θα διερωτηθεί κανείς: "Ποιος ο λόγος αναφοράς τους;". Αντιστρέφουμε το ερώτημα: "Ξέρετε κανέναν από τους ασχολούμενους με το επίμαχο θέμα, να κάνει λόγο γι' αυτά;". Αστείο πράμα. Ακροθιγώς ίσως. Σοβαρά και σε βάθος όχι. Τα ξέρουν μα τα "ξεχνούν". Δε συμφέρει. Και τ' αποφεύγουν "όπως ο διάολος το λιβάνι".

....

Β ΜΕΡΟΣ

Το ΚΚΕ στο στόχαστρο

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709348

Γ' ΜΕΡΟΣ

Αυτοκριτική θαρραλέα

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709461

Δ ΜΕΡΟΣ

Οι άλλοι τι έκαναν;

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709582

Ε' ΜΕΡΟΣ

Ολοταχώς στον Εμφύλιο

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709659

ΣΤ ΜΕΡΟΣ

"Μύστες" της αλήθειας

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709779

Ζ ΜΕΡΟΣ

"Οπερ έδει δείξαι"!

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709898

Η ΜΕΡΟΣ

Παρανομίας "πικρή γεύση"..

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3710004

Θ ΜΕΡΟΣ

Κρίσιμα ερωτήματα...

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3710089

Ι ΜΕΡΟΣ (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δόγματα και είδωλα!

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3710188

ΣΤ ΜΕΡΟΣ

"Μύστες" της αλήθειας

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3709779