«Δώρον άδωρον»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ 2020 - 2021

Το απαγορευτικό κόστος των διακοπών, ακόμα και για λίγες μέρες, καθιστά αδύνατη τη συμμετοχή στο πρόγραμμα για 100.000 οικογένειες

«Δώρον άδωρον» αποδεικνύεται για χιλιάδες οικογένειες η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού, αφού ακόμα κι αν καταφέρουν να ξεπεράσουν τους σκοπέλους των κριτηρίων, που αυστηροποιούνται χρόνο με τον χρόνο, για να αποκλείονται περισσότεροι, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στο κόστος μιας ολιγοήμερης απόδρασης, έστω κι αν το κατάλυμα πληρώνεται από το πρόγραμμα.

Αυτό αναδεικνύεται από την ανακοίνωση του ΟΑΕΔ ότι την περίοδο 2020 - 2021 «συνολικά κατά το 12μηνο διάστημα από 1 Αυγούστου 2020 έως 31 Ιουλίου 2021, 197.175 δικαιούχοι και ωφελούμενοι έκαναν διακοπές σε τουριστικά καταλύματα μέσω κοινωνικού τουρισμού». Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 1/3 από τους δικαιούχους δεν κατάφεραν να κάνουν χρήση του προγράμματος!

Οι δικαιούχοι για το 2020 - 2021 ήταν συνολικά 300.000, που σημαίνει ότι πάνω από 100.000 εργαζόμενοι με χαμηλό εισόδημα δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν την επιταγή, η οποία τους έμεινε αμανάτι, χάνοντας τη δυνατότητα έστω για μια βδομάδα διακοπές και ξεκούραση.

Αυτό ενώ πέρυσι, στην ανακοίνωση του εν λόγω προγράμματος, η κυβέρνηση με διθυραμβικούς τόνους διαφήμιζε πως το σχετικό κονδύλι αυξήθηκε από τα 10 στα 30 εκατομμύρια ευρώ, ότι αυξήθηκαν από 140.000 σε 300.000 οι «ωφελούμενοι» και ότι οι διανυκτερεύσεις έγιναν 6 από 5, ενώ επιδοτείται και μέρος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων.

Δεν φτάνει δηλαδή που το πρόγραμμα έτσι κι αλλιώς είναι μίζερο, καθώς αφορά μόλις το 10% του συνολικού αριθμού των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και των ανέργων, αλλά ακόμα κι αυτοί οι ελάχιστοι δεν κατάφεραν τελικά να αξιοποιήσουν όλοι τις επιταγές που έλαβαν.

Η εξέλιξη αυτή καμία έκπληξη δεν προκαλεί. Το κόστος μετάβασης για μια οικογένεια σε ένα νησί ή σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας παραμένει υψηλό, συχνά απαγορευτικό, με τα πανάκριβα εισιτήρια και τις συνεχείς αυξήσεις στα διόδια, σε συνθήκες που το εισόδημα ακόμα κι αυτών που συνεχίζουν να εργάζονται - ούτε λόγος για τους ανέργους - έχει συρρικνωθεί δραματικά.

Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου στο - κατά τ' άλλα δωρεάν - κατάλυμα, ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα των γευμάτων, που επιβαρύνουν τον δικαιούχο.

Πρόβλημα δημιουργεί και το γεγονός ότι η έναρξη του προγράμματος ορίστηκε για την 1η Αυγούστου, με τη διαδικασία των αιτήσεων να «τρέχει» μέσα στον Ιούλη, τους εργαζόμενους να μη γνωρίζουν αν θα είναι δικαιούχοι ή όχι και έτσι να μην μπορούν να προγραμματίσουν οτιδήποτε. Οι δύο πρώτοι μήνες του καλοκαιριού χάνονται και στην πραγματικότητα για πάρα πολλούς χάνεται τελικά και ο Αύγουστος, με το κουπόνι να μένει για την επόμενη χρονιά έως τον Ιούλη, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την αξιοποίησή του από την οικογένεια.