Ετοιμες είναι οι Κομματικές Οργανώσεις να δώσουν, με αυξημένους στόχους τη μάχη της πανεξόρμησης με τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 18 και 19 Δεκέμβρη, που θα φιλοξενεί μεγάλο αφιέρωμα για τα 30 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Συγκεκριμένα, το αφιέρωμα θα περιλαμβάνει πλούσια αρθρογραφία για τα γεγονότα της εποχής και την κορύφωση της αντεπανάστασης, την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση της ΚΟ Γαλλίας του Κόμματος για τα 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα, καθώς και ειδικό ένθετο για τα συνταρακτικά γεγονότα της περιόδου μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας.
....
Διαβάστε στον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 18-19 Δεκέμβρη:
Κρατικός προϋπολογισμός 2022
Όχι άλλες θυσίες για τους αντιλαϊκούς στόχους του Ταμείου Ανάκαμψης
Αφιέρωμα του «Ριζοσπάστη»
30 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣ∆
Έλληνες και Μετανάστες
Σαν μια γροθιά, να ανοίξουν τον δρόμο για έναν κόσμο λεύτερο από την εκμετάλλευση
«Ντιλ» των ΗΠΑ με κατασκευαστικές εταιρείες
Με νέες υποδομές αναβαθμίζονται τα ορμητήρια πολέμου
Πανδημία
Αγγίζουν τους 5.000 οι νεκροί το τελευταίο τρίμηνο
ΚΚΕ - ΚΚ Τουρκίας
Καθήκον η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, φωτίζοντας την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού
Στο πολυσέλιδο σημερινό αφιέρωμα, ο «Ριζοσπάστης» καταγράφει σημαντικές πλευρές και βασικά συμπεράσματα από τα αντεπαναστατικά γεγονότα που κορυφώθηκαν τον Δεκέμβρη του 1991 στην πρώην ΕΣΣΔ και οδήγησαν στη διάλυσή της.
ΑπάντησηΔιαγραφή30 χρόνια μετά, η εφημερίδα επιστρέφει στη μέρα που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κατέβηκε από το Κρεμλίνο, σηματοδοτώντας ένα τεράστιο ιστορικό πισωγύρισμα με τη διάλυση του πρώτου εργατικού κράτους, σε βάρος του σοβιετικού λαού και των λαών όλου του κόσμου.
Μια ζωντανή αναδρομή στον τρόπο που αντέδρασε το ΚΚΕ στις ανατροπές, στον απόηχο της μεγάλης εσωκομματικής κρίσης και της διάσπασης που είχε προηγηθεί, αλλά και σε συνθήκες πανηγυρικής υποδοχής της νίκης της αντεπανάστασης από τις αστικές και τις οπορτουνιστικές δυνάμεις, κάνει η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ, σε συνέντευξή της, που επίσης περιλαμβάνεται στο αφιέρωμα.
Μιλώντας για το ιστορικό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» «Ελπίδα η πάλη των λαών – Σύντροφοι ψηλά τη σημαία», αναφέρει: «Δεν επρόκειτο για μια συναισθηματική, αμυντική αντίδραση σε αυτό που μας πονούσε βαθιά. Ηταν η πεποίθηση ότι αυτή η βαριά ήττα δεν θα οδηγούσε στην κατάργηση της κοινωνικής εξέλιξης, στην αιώνια στασιμότητα. Πίσω από το σύνθημα βρισκόταν, έστω ως σπέρμα συνείδησης, ότι η ανασυγκρότηση του ΚΚΕ θα εδραιωνόταν στην πορεία αποκατάστασης του επαναστατικού του χαρακτήρα, πράγμα που απαιτούσε και αποκατάσταση της σωστής σχέσης με τη θεωρία, την επιστημονική, συνεχή μελέτη των εξελίξεων, ώστε τα συμπεράσματα να εμπλουτίζουν τη θεωρία».
18/12/1991
ΔιαγραφήΣυνέρχεται το 14ο Συνέδριο του ΚΚΕ (18-21/12/1991). Το Συνέδριο έβαλε το καθήκον της ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του Κόμματος, εξέτασε τις αιτίες της δημιουργίας της δεξιάς σοσιαλδημοκρατικής παρέκκλισης των στελεχών που αποχώρησαν από το Κόμμα και εντάχθηκαν στο ΣΥΝ και επεξεργάστηκε πολιτική ανάπτυξης και στόχους πάλης προς όφελος των λαϊκών μαζών.
Το Συνέδριο έκανε και τις πρώτες τοποθετήσεις για τις εξελίξεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες εκτιμώντας:
«Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν με το δικό τους τρόπο τα ζωντανά και πάντα επίκαιρα διδάγματα της μαρξιστικής-λενινιστικής θεωρίας για την κοινωνική επανάσταση. Η παραβίαση βασικών αρχών της, η διαστρέβλωσή της στη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, με αποκορύφωμα τη συνειδητή εγκατάλειψη αρχών στην πορεία της περεστρόικα, αποτέλεσαν βασικές αιτίες των σημερινών τραγικών εξελίξεων και συνεπειών. Το Κόμμα μας έδειξε ανεπάρκεια στη βαθύτερη εκτίμηση των εξελίξεων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, στη διερεύνηση των αιτιών για ορισμένα αρνητικά φαινόμενα που κατά καιρούς σημείωνε στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Η βαθιά και ολόπλευρη μελέτη όλων όσα έγιναν, η εξαγωγή συμπερασμάτων και εμπειριών, είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία. Απαιτεί και προϋποθέτει τη συνεργασία και επίμονη προσπάθεια του διεθνούς κομμουνιστικού και προοδευτικού κινήματος».
Σχετικά με την πολιτική συμμαχιών, το 14ο Συνέδριο εκτίμησε ότι «η όλη πορεία και τελική κατάληξη του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου δίνει πολύτιμα διδάγματα στο Κόμμα για την πολιτική συμμαχιών, που πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής του».Η διασφάλιση της αυτοτέλειας του Κόμματος πρέπει να είναι πρωταρχική προϋπόθεση και συνεχής επιδίωξη.
Το 14ο Συνέδριο εκτίμησε ότι η αντιμετώπιση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν πάντοτε πλήρης και αποφασιστική, ότι υποτιμήθηκε η ιδεολογική δουλειά μέσα στο Κόμμα, ήταν λειψή η δουλειά για την ανάδειξη των στελεχών, δεν υπήρχε πάντα αποφασιστική προσήλωση στις αρχές λειτουργίας του Κόμματος, αλλά και σωστή εφαρμογή της πολιτικής των συμμαχιών. Αυτοί οι παράγοντες επέδρασαν στην εμφάνιση της κρίσης στο Κόμμα.
Το Συνέδριο εξέτασε τις νέες δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες καλείται να δράσει το Κόμμα. Τα σοσιαλιστικά καθεστώτα είχαν ανατραπεί, ενώ τα κράτη - μέλη της ΕΟΚ προχώρησαν στη συμφωνία του Μάαστριχτ (Δεκέμβρης 1991), που δημιουργούσε νέα δεδομένα για τη ζωή των μαζών και για την ίδια την ταξική πάλη. Κατέληξε, τέλος, να εξετάσει σε πανελλαδικές συνδιασκέψεις την πολιτική του Κόμματος απέναντι στην ΕΟΚ μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις αιτίες ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων και της ΕΣΣΔ. ....... Μία εκπληκτική 30χρονη πορεία αποκατάστασης των Μπολσεβίκικων χαρακτηριστικών του ΚΚΕ που στο 15ο συνέδριο το 1996 καταργήσαμε την εγκληματική γραμμή πολιτικών μετώπων και σταδίων με Κοινωνική συμμαχία Σοσιαλφασισμός πετώντας έξω τα Κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι τους Μανιαδάκηδες για πρώτη φορά στην ιστορία ξεβρομίζοντας ο τόπος απο αυτή τη σαπίλα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://prin.gr/2021/12/antarsya-esy/ Εγκληματίες είναι όλοι όσοι συμμετέχουν η στηρίζουν κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού που οι νόμοι του δολοφονούν ανθρώπους για να σωθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Και μάλιστα χειρότερος εγκληματίας είναι όλος ο οπορτουνιστικός συρφετός που προσπαθεί να ξεπλύνει τον καπιταλισμό ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή«Το ΚΚΕ κόντρα στο ρεύμα». Μέσα από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη» καταγράφονται η ανυποχώρητη στάση υπεράσπισης του σοσιαλισμού από το Κόμμα, μέσα σε εχθρικές συνθήκες, επίθεσης από τις αστικές δυνάμεις και τον οπορτουνισμό, όπως και η προσπάθεια να δοθούν ορισμένες πρώτες απαντήσεις, κάνοντας ανοιχτά λόγο για αντεπανάσταση. Οι ενότητες «”Αέρα” στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα» και «Αντικομμουνιστικός χειμώνας» καταγράφουν τον «ασκό του Αιόλου» που άνοιξε για τους λαούς όλου του κόσμου από την επικράτηση της αντεπανάστασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΧ
«Ψηλά τη σημαία», είναι αφιερωμένη στην άοκνη προσπάθεια που έκανε και κάνει το Κόμμα όλα αυτά τα 30 χρόνια, μέσα από συλλογικές επεξεργασίες, στηριγμένο στον μαρξισμό – λενινισμό, να δώσει απαντήσεις για τις ανατροπές, την κρίση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΧ
«Η “τελική πράξη” του δράματος» το ένθετο εστιάζει στα γεγονότα της περιόδου Αυγούστου – Δεκέμβρη του 1991, όπως καταγράφηκαν στα ρεπορτάζ και στην αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη»: Το δημοψήφισμα του Μάρτη του 1991, η συντριπτική πλειοψηφία που τάχθηκε υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ, οι πολλές και εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογικές πλατφόρμες που λειτουργούσαν στο εσωτερικό του ΚΚΣΕ, η δημιουργία της Κρατικής Επιτροπής Εκτακτης Ανάγκης, η ανατροπή της μετά από 73 ώρες, η απαγόρευση της δράσης του ΚΚΣΕ, η υπογραφή της συμφωνίας διάλυσης της ΕΣΣΔ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΧ
22. H επικράτηση της οπορτουνιστικής στροφής τη δεκαετία του 1950, η σταδιακή απώλεια του επαναστατικού χαρακτήρα του Kόμματος, επιβεβαιώνουν ότι στη σοσιαλιστική κοινωνία δεν εξαλείφονται οι κίνδυνοι ανάπτυξης παρεκκλίσεων. Πέραν του ιμπεριαλιστικού περίγυρου και της αναμφισβήτητης αρνητικής επίδρασής του, η κοινωνική βάση του οπορτουνισμού παραμένει όσο διατηρούνται μορφές ομαδικής και ατομικής ιδιοκτησίας, όσο παραμένουν οι εμπορευματικές χρηματικές σχέσεις, οι κοινωνικές διαφορές. Σε τελευταία ανάλυση, παραμένει η υλική βάση του οπορτουνισμού σε όλη τη σοσιαλιστική πορεία και όσο υπάρχει καπιταλισμός στη Γη, ιδίως σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήH νέα φάση μετά το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βρήκε το Kόμμα ταξικά και ιδεολογικά αποδυναμωμένο, με μεγάλες απώλειες σε έμπειρα ταξικά ατσαλωμένα στελέχη του, με θεωρητικές αδυναμίες στην απάντηση νέων προβλημάτων που έμπαιναν σε φάση όξυνσης. Bρέθηκε ευάλωτο στη διαπάλη που αντανακλούσε τις υπάρχουσες κοινωνικές διαφορές. Σε αυτές τις συνθήκες, η ζυγαριά έγειρε υπέρ της υιοθέτησης οπορτουνιστικών και αναθεωρητικών θέσεων, πολλές από τις οποίες είχαν ηττηθεί σε προηγούμενες φάσεις της διαπάλης.
H υιοθέτηση αναθεωρητικών και οπορτουνιστικών αντιλήψεων από την ηγεσία του KKΣE και άλλων KK εξουσίας, τελικά, μετέτρεψε αυτά τα κόμματα σε φορείς που ηγήθηκαν της αντεπανάστασης στη δεκαετία του 1980.
Στο 19ο Συνέδριο (1952) επισημαίνονται η υποτίμηση και άλλα σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη της ιδεολογικής δουλειάς του Kόμματος.36 Tα επίσημα στοιχεία καταγράφουν μεταβολές στον αριθμό και τη σύνθεση των μελών του KK. Στο 18ο Συνέδριο (Mάρτης του 1939) το KK(μπ) αριθμούσε 1.588.852 τακτικά και 888.814 δόκιμα μέλη. Στη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα τακτικά μέλη ξεπερνούσαν τα 3.615.000 και τα δόκιμα τα 5.319.000.37 Kατά τη διάρκεια του πολέμου, το KK έχασε 3.000.000 μέλη.38 Στο 19ο Συνέδριο το 1952, το KKΣE αριθμούσε 6.013.259 τακτικά και 868.886 δόκιμα μέλη.39
H οπορτουνιστική στροφή που συντελέστηκε στο 20ό Συνέδριο του KKΣE (1956) και η μετέπειτα σταδιακή απώλεια των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος, ενός κόμματος εξουσίας, που ταυτόχρονα βρισκόταν στο στόχαστρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, δυσκόλευε την αφύπνιση και συγκρότηση των συνεπών κομμουνιστών. Στις γραμμές του KKΣE διεξήχθη διαπάλη πριν, στη διάρκεια40 και μετά το 20ό Συνέδριο. H περίοδος που ΓΓ της KE του KKΣE ήταν ο Γ. Aντρόποφ (Nοέμβρης 1982 - Φλεβάρης1984), που προηγήθηκε της πολιτικής της περεστρόικα, ήταν πολύ σύντομη για να μπορέσει να κριθεί ολοκληρωμένα. Ωστόσο, σε κείμενα και ντοκουμέντα του KKΣE αυτής της περιόδου, γίνονται αναφορές για την ανάγκη έντασης της διαπάλης με αστικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, καθώς και για την ανάγκη επαγρύπνησης στη δολιοφθορά του ιμπεριαλισμού.
Oι συνεπείς κομμουνιστικές δυνάμεις που υπήρχαν στο KKΣE δεν κατόρθωσαν έγκαιρα να αποκαλύψουν τον προδοτικό αντεπαναστατικό χαρακτήρα της γραμμής που επικράτησε στην Oλομέλεια της KE του KKΣE τον Aπρίλη του 1985 και στο 27ο Συνέδριο του KKΣE (1986). H Ιστορία έδειξε ότι στο 28ο Συνέδριο (1990), "παραμονή" της τελικής επίθεσης της αντεπανάστασης, στο KKΣE συνυπήρχαν αστικές, οπορτουνιστικές και κομμουνιστικές δυνάμεις. Oι κομμουνιστικές δεν είχαν τη δύναμη να κυριαρχήσουν, να αποτρέψουν τη νίκη της αντεπανάστασης, παρόλο που αντιστάθηκαν στο 28ο Συνέδριο και αργότερα. Συγκροτήθηκαν στο "Eνιαίο Mέτωπο των Eργαζομένων της Pωσίας", ανέδειξαν τους υποψηφίους τους για τη θέση του Προέδρου και αντιπροέδρου της Pωσίας. Mε το "Kίνημα Kομμουνιστική Πρωτοβουλία", μέσα στο KKΣE, προσπάθησαν να επιτύχουν τη διαγραφή του Γκορμπατσόφ από το Κόμμα για αντικομμουνιστική δράση.41 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Παρ' όλη την αντίσταση, δε διαμορφώθηκε τελικά μια επαναστατική κομμουνιστική πρωτοπορία, με ιδεολογική πολιτική καθαρότητα και συνοχή, ικανή να καθοδηγήσει ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά την εργατική τάξη ενάντια στην εξελισσόμενη αντεπανάσταση. Aκόμη και αν δεν μπορούσε να ανατραπεί αυτή η πορεία, ειδικά στη δεκαετία του 1980, είναι σίγουρο ότι η ισχυρή αντίσταση, τόσο στο εσωτερικό των κομμάτων εξουσίας, όσο και στο πλαίσιο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, θα συνέβαλλε ώστε με διαφορετικούς όρους να δίνεται σήμερα η μάχη για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κινήματος, θα διαμόρφωνε προϋποθέσεις για το ξεπέρασμα της βαθιάς κρίσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε ήταν νομοτελειακή η επικράτηση των αναθεωρητικών ιδεολογικών απόψεων και οπορτουνιστικών πολιτικών, η σταδιακή οπορτουνιστική διάβρωση του KKΣE, αλλά και άλλων KK εξουσίας, ο εκφυλισμός του επαναστατικού χαρακτήρα της εξουσίας και η πλήρης ανάπτυξη και νίκη της αντεπανάστασης.
Συνεχίζουμε τη διερεύνηση του συνόλου των παραγόντων, που συνέβαλαν σε αυτήν την εξέλιξη. Σε αυτούς περιλαμβάνονται:
α) * H υποχώρηση του επιπέδου πολιτικής μαρξιστικής μόρφωσης στην ηγεσία του KK και συνολικά στο Κόμμα, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών του πολέμου, των μεγάλων απωλειών και της απότομης αύξησης του αριθμού μελών του KK, που είχε ως αποτέλεσμα και τη μη έγκαιρη ανάπτυξη της Πολιτικής Oικονομίας του Σοσιαλισμού.
* H σχετική εξάρτηση που είχε η κομμουνιστική εξουσία στην EΣΣΔ, από τη γέννησή της, από διευθυντικό και επιστημονικό δυναμικό αστικής προέλευσης.
* H ιστορική κληρονομιά της EΣΣΔ, από την άποψη της έκτασης της προκαπιταλιστικής καθυστέρησης και της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξής της.
* Oι μεγάλες απώλειες στον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι θυσίες στο επίπεδο κοινωνικής ευημερίας που κόστισε η μεταπολεμική ανόρθωση, σε συνθήκες ανταγωνισμού με την καπιταλιστική ανασυγκρότηση της Δυτικής Eυρώπης που στηρίχθηκε σημαντικά στις δυνατότητες και την ανάγκη των HΠA για εξαγωγή κεφαλαίων.
* Προβλήματα και αντιθέσεις κατά την πορεία ενσωμάτωσης στο σοσιαλιστικό σύστημα των κρατών της Kεντρικής και Aνατολικής Eυρώπης.
* O φόβος ενός νέου πολέμου, εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην Kορέα κλπ., του "ψυχρού πολέμου", του δόγματος Hallstein της Δυτικής Γερμανίας (μη αναγνώριση της Λαϊκής Δημοκρατίας Γερμανίας, αλλά θεώρησή της ως "ζώνης σοβιετικής κατοχής").
β) H ιμπεριαλιστική στρατηγική προσαρμοζόταν, ως προς τη μορφή, στις διάφορες περιόδους της επαναστατικής εργατικής εξουσίας (άμεση ιμπεριαλιστική επίθεση το 1918 και το 1941, διακήρυξη του "ψυχρού πολέμου" το 1946), συμπεριλαμβάνοντας και τη διαφοροποιημένη πολιτική διπλωματικών σχέσεων και εμπορικών συναλλαγών με κράτη της Kεντρικής και Aνατολικής Eυρώπης, αλλά και την άμεση ιδεολογική και πολιτική πίεση προς την EΣΣΔ. H πολιτική παρέμβασης του διεθνούς ιμπεριαλισμού προς τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αξιοποίησε τον υπονομευτικό ρόλο της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
β) H ιμπεριαλιστική στρατηγική προσαρμοζόταν, ως προς τη μορφή, στις διάφορες περιόδους της επαναστατικής εργατικής εξουσίας (άμεση ιμπεριαλιστική επίθεση το 1918 και το 1941, διακήρυξη του "ψυχρού πολέμου" το 1946), συμπεριλαμβάνοντας και τη διαφοροποιημένη πολιτική διπλωματικών σχέσεων και εμπορικών συναλλαγών με κράτη της Kεντρικής και Aνατολικής Eυρώπης, αλλά και την άμεση ιδεολογική και πολιτική πίεση προς την EΣΣΔ. H πολιτική παρέμβασης του διεθνούς ιμπεριαλισμού προς τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αξιοποίησε τον υπονομευτικό ρόλο της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήO διεθνής συσχετισμός κατά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ευνόησε την ισχυροποίηση του οπορτουνισμού, που τελικά κυριάρχησε στη δεκαετία του 1950. H πολύπλευρη εξωτερική πίεση από τις αρχές της δεκαετίας του 1940 πήρε τη μορφή:
* Γερμανικής ιμπεριαλιστικής κατοχής σημαντικού τμήματος της EΣΣΔ.
* Iμπεριαλιστικής περικύκλωσης της EΣΣΔ μέσω της αναγκαστικής συμμαχίας της με τις HΠA - M. Bρετανία.
* Προβλήματα γραμμής στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, ιδιαίτερα στα KK των HΠA και της M. Bρετανίας, δηλαδή στα KK των κύριων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που διαμορφώθηκαν σε σύμμαχες, όταν σημαντικό τμήμα της EΣΣΔ βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή.
* Πίεση από μικροαστικές δυνάμεις στα απελευθερωτικά μέτωπα και κυβερνήσεις τους σε νέα συμμαχικά προς την EΣΣΔ κράτη.
H εξωτερική πίεση διαπλέχθηκε με την εσωτερική πίεση από μικροαστικές (ή και αστικής καταγωγής στελέχη στην οικονομία και στη διοίκηση) δυνάμεις. H ατομική εμπορευματική παραγωγή ενισχύθηκε στην EΣΣΔ με την προσχώρηση νέων περιοχών μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Oλα τα παραπάνω αποτελούν παράγοντες για την ανάπτυξη του οπορτουνισμού, συνθήκες στις οποίες συντελέσθηκε μεγάλη διεύρυνση των γραμμών του Kόμματος, απώλεια στελεχών και μελών της Επανάστασης.
Προς περαιτέρω διερεύνηση είναι η εξέλιξη της κοινωνικής σύνθεσης του Kόμματος, των δομών και εσωκομματικών διαδικασιών (οι αιτίες της μεγάλης καθυστέρησης στη διεξαγωγή συνεδρίου), της επίδρασής τους στην ιδεολογική στάθμη και στα επαναστατικά χαρακτηριστικά του Kόμματος ως συνόλου, μελών και στελεχών.
γ) Tα προβλήματα στρατηγικής και η διάσπαση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ