20/01/1775
Γεννιέται ο Γάλλος φυσικομαθηματικός Αντρέ Μαρί Αμπέρ, βασικός θεμελιωτής του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροδυναμικής, του οποίου το όνομα πήρε η μονάδα μέτρησης του ρεύματος.
20/01/1833
Ο Όθωνας καταφθάνει στο Ναύπλιο με τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη».
20/01/1918
Ξεκινά τις εργασίες του το 1ο Πανρωσικό συνέδριο των συνδικαλιστικών οργανώσεων (20 - 27/1/1918).
20/01/1920
Γεννιέται ο Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου Φεντερίκο Φελίνι.
20/01/1930
Η Διάσκεψη της Χάγης για τις πολεμικές επανορθώσεις εγκρίνει το σχέδιο Γιάνγκ, το οποίο θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην οικονομική και στρατιωτική ανάκαμψη της Γερμανίας.
20/01/1936
Γενική αντιιμπεριαλιστική απεργία πραγματοποιείται στη Συρία.
20/01/1942
Πραγματοποιείται η Διάσκεψη του Βάνζεε (προάστιο του Βερολίνου) κατά την οποία τα ανώτατα στελέχη του Ναζιστικού καθεστώτος αποφασίζουν την «Τελική Λύση στο Ζήτημα των Εβραίων».
20/01/1945
Η Ουγγαρία υπογράφει ανακωχή με τους Συμμάχους και κηρύσσει τον πόλεμο στη Γερμανία.
20/01/1946
Δεκάδες χιλιάδες λαού, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των δημοκρατικών συλλόγων κατακλύζουν το γήπεδο του Παναθηναϊκού και τους γύρω δρόμους ζητώντας «συμμετοχή του ΕΑΜ στη κυβέρνηση - Πανδημοκρατικό Μέτωπο». Ανάλογες μαζικές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλη την χώρα.
20/01/1960
Τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση Ντε Γκολ απευθύνουν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της Αλγερίας. Η αναμέτρηση ανάμεσα στην κυβέρνηση της Γαλλίας και τους Γάλλους αποίκους εισέρχεται στην τελευταία της φάση.
20/01/1964
Στρατιωτικά κινήματα με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες εκδηλώνονται στην Τανγκανίκα, την Κένυα και την Ουγκάντα. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών ζητούν τη στρατιωτική συνδρομή της Βρετανίας, ισχυρές δυνάμεις της οποίας επεμβαίνουν και τα καταστέλλουν.
20/01/1982
Γεννιέται το πρώτο «παιδί του σωλήνα» στην Ελλάδα, ένα υγιέστατο κοριτσάκι.
20/01/1986
Με λαμπρή τελετή στην πόλη Λιλ της Γαλλίας, ανακοινώνεται επισήμως από την Μάργκαρετ Θάτσερ και τον Φρανσουά Μιτεράν η απόφαση των δύο κρατών για την κατασκευή τριπλής σιδηροδρομικής σήραγγας υπό τη Μάγχη.
20/01/1946
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεκάδες χιλιάδες λαού, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των δημοκρατικών συλλόγων κατακλύζουν το γήπεδο του Παναθηναϊκού και τους γύρω δρόμους ζητώντας «συμμετοχή του ΕΑΜ στη κυβέρνηση - Πανδημοκρατικό Μέτωπο». Ανάλογες μαζικές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλη την χώρα......... Το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ δεν διεκδίκηε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό οδήγησαν το λαό δεμένο χειροπόδαρα στην σφαγή τον Δεκέμβρη του 1944 και κατόπιν το ΕΓΚΛΗΜΑ στη Βάρκιζα. Αποκήρυξαν τον ΑΡΗ σαν ...ληστή.... δεν έριξαν όλο το βάρος στον ΔΣΕ τέλη 45 όπως πίεζε απο την πρώτη μέρα ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ δίνοντας την δυνατότητα στους καπιταλιστές να ανασυγκροτήσουν το κατεστραμμένο κράτος τους και τέλη 47 να περάσουν στη τελική σύγκρουση. Η ...λαοκρατία ευρωκομουνισμός.... κατέστρεψαν τα πάντα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
5. Αυτή η στρατηγική δεν αποτελούσε ιδιαίτερο φαινόμενο στο ΚΚΕ αλλά ήταν πρόβλημα του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που οι αιτίες του απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση στο πλαίσιο μελέτης της Ιστορίας του. Μπορούμε όμως να επισημάνουμε ότι σχετίζεται και με το γεγονός ότι το μεταβατικό μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, βασικό πολιτικό πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας, επιβίωνε και στη στρατηγική της ΚΔ με τον έναν ή άλλον τρόπο ως στάδιο προετοιμασίας της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας για τον σοσιαλισμό.
ΔιαγραφήΕτσι κι αλλιώς, η «μεταβατική κυβέρνηση» οδηγούσε στην αντίληψη της αναγκαιότητας κατάκτησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και αυτή με τη σειρά της στη συμπόρευση με κάποιες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θεωρούνταν ως σταθερά προσηλωμένες στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξουσία ούτε «ειρηνικό» πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική, κι αυτή είναι που, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής - πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η άποψη ότι η συμμετοχή του ΚΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε δραματικά, μετά από τον Λίβανο, ειδικά μετά από τον Δεκέμβρη 1944. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
6. Εχουν διατυπωθεί πολλές ερμηνείες σχετικά με κρίσιμα ζητήματα: Την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Μεταξύ των αιτιών έχει γίνει λόγος περί ανικανότητας του κομματικού ηγετικού πυρήνα, έλλειψης πολιτικής διορατικότητας, αρνητικού επηρεασμού της ηγεσίας του Κόμματος από συμμαχικές δυνάμεις στο ΕΑΜ κ.ά.
ΔιαγραφήΟσο και αν αυτά αποτυπώνουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν σε καθοριστικά λαθεμένες επιλογές, δεν προσεγγίζουν την κύρια αιτία: Την έλλειψη ανάλογης προγραμματικής ετοιμότητας και προσανατολισμού από την πλευρά της κομμουνιστικής ηγεσίας, αλλά και τη μη απόκτησή της σε συνθήκες μάχης, σε συνδυασμό με την ικανότητα σωστής εκτίμησης του συσχετισμού των δυνάμεων και έγκαιρης προσαρμογής ή και διόρθωσης της γραμμής πάλης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι μια σειρά από εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα επέδρασαν αρνητικά στην πολιτική του ΚΚΕ (στρατηγική της ΚΔ και στη συνέχεια αυτοδιάλυσή της, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις των ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας στη διάρκεια του πολέμου κ.ά.), δίχως να αναιρούνται οι ευθύνες της τότε ΚΕ του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν αποτελούσε υπόδειξη της Σοβιετικής Ενωσης. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έδειξε την απαιτούμενη επάρκεια ώστε να υπερβεί τις όποιες αρνητικές εκδηλώσεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.
Υπήρχε υποτίμηση στο γεγονός ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ βρισκόταν στο ίδιο χαράκωμα με σημαντικά βαλκανικά κινήματα (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας), αλλά και με το στρατιωτικό κίνημα της Μέσης Ανατολής, ενώ εκλαμβανόταν χωρίς ευελιξία η συμμαχία της Σοβιετικής Ενωσης με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της αντιαξονικής σύμπραξης (Χάρτης του Ατλαντικού, αποφάσεις της διάσκεψης στην Τεχεράνη κ.ά.). Ταυτόχρονα, υπήρχε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της Βρετανίας, εκφρασμένη στη σταθερή άποψη ότι «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αγγλία», καθώς και υποτίμηση των δυνατοτήτων του λαϊκού κινήματος.
Είναι διαφορετικό ζήτημα να ηττηθεί η επανάσταση εξαιτίας του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και τελείως άλλο ζήτημα να μη σχεδιαστεί και πραγματοποιηθεί σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Στην ανάλυση που γινόταν συνυπήρχε και το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν σύμμαχος στον αντιφασιστικό αγώνα και δεν θεωρούνταν ο πιο επικίνδυνος και ισχυρός ταξικός εχθρός, που συμμάχησε με την ΕΣΣΔ συγκυριακά. Γεννιούνταν, λοιπόν, και αυταπάτες σχετικά με τις προθέσεις της βρετανικής πολιτικής να συντρίψει το ΕΑΜικό κίνημα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
20/01/1945
ΔιαγραφήΗ Ουγγαρία υπογράφει ανακωχή με τους Συμμάχους και κηρύσσει τον πόλεμο στη Γερμανία.......... Μέλος του Αντικομιντέρν συμφώνου προσπάθησε να αλλάξει προβιά φορώντας τα ...αντιφασιστικά.... Θα τα είχαν καταφέρει αν δεν ήταν ο Κόκκινος στρατός εκεί στην πορεία του για το Βερολίνο. Λούφαξαν και περίμεναν την 5η Μάρτη του 1953 με τον ...θάνατο... του ΣΤΑΛΙΝ ώστε η οπορτουνιστική 5η φάλαγγα με τον ...ΝΑΓΚΙ.... να βοηθήσει τον καπιταλισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ