Κοίτα να δεις κάτι ...συμπτώσεις! Ο ιστορικός Ν. Μαραντζίδης, εμφυλιο-λόγος και εμμονικός αντικομμουνιστής, βρήκε βήμα στον Τύπο του Σαββατοκύριακου όχι σε μια, αλλά σε δυο εφημερίδες: Στη «συντηρητική», «δεξιά» «Καθημερινή» και στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ «Αυγή».
Στην πρώτη αναλύει με μπόλικες αντικομμουνιστικές περικοκλάδες τις «αποκαλύψεις» του Αμερικανού ιστοριοδίφη Ρατσένκο, που στο βιογραφικό του διαφημίζει τη συμμετοχή του στο Κέντρο για τις Διεθνείς Σχέσεις «Χένρι Κίσινγκερ», του γνωστού και μη εξαιρετέου πρώην Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών της δεκαετίας του 1970, που χαριεντιζόταν με τη χούντα στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Για τόση ...αντικειμενικότητα στην ιστορική έρευνα μιλάμε δηλαδή! Με προκλητική ειρωνεία ο Μαραντζίδης γράφει πως με τη συνδρομή των Σοβιετικών ο ΔΣΕ είχε σκοπό να διαιρέσει την Ελλάδα στα δύο, «κάτι σαν την Κορέα δηλαδή», σχέδιο που «ευτυχώς ναυάγησε».
Ψέματα και σκόπιμη ιστορική διαστρέβλωση, για να συντηρείται ο μύθος του «ξενοκίνητου» και «αντεθνικού» ΚΚΕ, αξιοποιώντας και τις «αποκαλύψεις» του Ρατσένκο. Στη δε «Αυγή» ο Μαραντζίδης, ως άνθρωπος της ...αριστεράς (!), αναλαμβάνει από άλλη μπάντα να ξεράσει αντικομμουνισμό.
Γράφοντας για τις οργανωτικές - καταστατικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ, τις χαιρετίζει ως ξεπέρασμα του καταστατικού ενός «κόμματος νέου τύπου», ενός Κομμουνιστικού Κόμματος δηλαδή (τώρα, τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με όλα αυτά, μόνο ο ίδιος το ξέρει), σημειώνοντας ότι τέτοια κόμματα λειτουργούν αρχηγοκεντρικά, με πιο «ακραία» εκδοχή το ΚΚΣΕ με ηγέτη τον Στάλιν.
Αντικομμουνισμός για όλα τα γούστα δηλαδή από τον Μαραντζίδη. Να το χαίρονται το «φυντάνι» τους τόσο οι ...νεοφιλελεύθεροι της «Καθημερινής» όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.
..... Για τόση ...αντικειμενικότητα στην ιστορική έρευνα μιλάμε δηλαδή! Με προκλητική ειρωνεία ο Μαραντζίδης γράφει πως με τη συνδρομή των Σοβιετικών ο ΔΣΕ είχε σκοπό να διαιρέσει την Ελλάδα στα δύο, «κάτι σαν την Κορέα δηλαδή», σχέδιο που «ευτυχώς ναυάγησε». ........ Την μία μιλάνε για την ...χαρτοπετσέτα... στη Γιάλτα που δήθεν μοίρασαν τον κόσμο και καπάκι το ανάποδο ότι ο ΔΣΕ ξεκίνησε λόγω της ΕΣΣΔ. Η Πραγματικότητα όμως είναι εδώ και κάνει κόσκινο όλα τα φούμαρα. Τον ΟΚΤΩΒΡΗ του 1944 υπήρχαν επαναστατικές συνθήκες ο συσχετισμός ήταν συντριπτικός υπέρ του λαού και υπήρχε η δυνατότητα να διεκδικήσει ο λαός την εξουσία. Δεν έγινε γιατί το ΚΚΕ απο το 1935 ήταν εγκλωβισμένο στο καπιταλισμό με όχημα το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και την κυβέρνηση ...παπατζή.... Αυτός είναι ο λόγος που δεν έγινε. Η ΕΣΣΔ δεν είχε καμία σχέση με τον ΔΣΕ. Στο κόμμα των Μπολσεβίκων με τα 3000000 νεκρούς στο πόλεμο το 1945 ο συσχετισμός είχε αλλάξει υπέρ του οπορτουνισμού. Είχε απομείνει η τυπική διαδικασία του ...θανάτου... του ΣΤΑΛΙΝ όπως και έγινε την 5η Μάρτη του 1953 μέρα που την περίμενε και οι οπορτουνιστική αντεπανάσταση στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης που μέχρι τότε λούφαζε σαμποτάροντας. Ο ΔΣΕ λοιπόν ήταν έργο του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ που πίεζε απο την πρώτη μέρα που γύρισε να πέσει όλο το βάρος στον ένοπλο αγώνα. Ασφαλώς ένας άνθρωπος ήταν αδύνατο να αλλάξει τα πάντα σε μία μέρα και έτσι φτάσαμε στα τέλη 47. ΔΣΕ χωρίς τον Ζαχαριάδη δεν θα υπήρχε όλα θα είχαν τελειώσει ...όμορφα ευρωκομουνιστικά με το ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΚΙΖΑ τον Φλεβάρη του 1945. Αφιερωμένα στον Μαρατζίδη και όλο το συρφετό του καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπούρδες που θυμίζουνε ό,τι έγραφε παλιά ο πατριάρχης του αναθεωρητισμού Παρτσαλίδης στο βιβλίο του "Διπλή αποκατάσταση της Εθνικής Αντίστασης": για την ήττα του ΔΣΕ, αλλά και για τη συμφωνία της Βάρκιζας έφταιγε η ΕΣΣΔ κι ο Στάλιν. Όσο κι αν ο αντικομμουνισμός παρουσιάζεται με διαφορετικά πρόσωπα (είτε του Μαραντζίδη είτε του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ) η ουσία του παραμένει η ίδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολιαστής από το χθες