ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ απειλεί εργαζόμενους από το μηχανοστάσιο της Θεσσαλονίκης που αρνήθηκαν να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη, για να συμμετάσχουν στην τεχνική εξασφάλιση - υποστήριξη των μηχανών που αυτές τις μέρες μεταφέρουν άρματα του ΝΑΤΟ από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης!
Εδώ και περίπου δυο βδομάδες ασκείται πίεση στους εργαζόμενους στο μηχανοστάσιο της Θεσσαλονίκης να μεταβούν στην Αλεξανδρούπολη. Αρχικά η εργοδοσία υποδείκνυε ποιος εργαζόμενος θα πρέπει να πάει και, όταν εισέπραξε την άρνησή τους, τους είπε «να τα βρουν μεταξύ τους». Οταν πάλι κανένας δεν δέχτηκε να μετακινηθεί «εθελοντικά», ενεργοποίησε την «υποχρεωτικότητα», επικαλούμενη ότι στη σύμβαση εργασίας τους αναφέρεται πως «ο εργαζόμενος μπορεί να διαταχθεί ανάλογα με τις ανάγκες» της εταιρείας. Ετσι, έστειλε έναν εργαζόμενο με ειδικότητα ηλεκτρολόγου, ο οποίος επέστρεψε και πρέπει να αντικατασταθεί από άλλον.
Ο ηλεκτρολόγος που διατάχθηκε να βρίσκεται το Σάββατο 2/4 στην Αλεξανδρούπολη δήλωσε ξεκάθαρα στον προϊστάμενό του ότι δεν δέχεται να μετακινηθεί, τονίζοντας πως οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο δεν γίνεται να αξιοποιούνται για τη μεταφορά ΝΑΤΟικου πολεμικού υλικού στα περίχωρα της Ουκρανίας και να γίνονται συνένοχοι στη διέλευση της πολεμικής μηχανής. Η απάντηση του προϊσταμένου ήταν ότι τάχα δεν πρέπει να ενδιαφέρει τους εργαζόμενους τι κουβαλάνε τα τρένα, ότι είναι δουλειά τους και πρέπει να την εκτελέσουν κανονικά.
Μπροστά σ' αυτήν την εξέλιξη, παρεμβάσεις πραγματοποίησαν συνδικαλιστές, ενώ εργατικά σωματεία της Θεσσαλονίκης με ψηφίσματά τους απαιτούν καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή του ελληνικού σιδηρόδρομου για τη μεταφορά πολεμικού υλικού, να σταματήσουν οι απειλές στους εργαζόμενους που αρνούνται να συναινέσουν στη μεταφορά ΝΑΤΟικού πολεμικού υλικού.
Στο ψήφισμά τους τα Σωματεία Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία Βόρειας Ελλάδας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων ν. Θεσσαλονίκης, Εργαζομένων στη «Speedex», Οικοδόμων ν. Θεσσαλονίκης, Εργαζομένων Συντηρητών Ανελκυστήρων, Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής Θεσσαλονίκης και Τροφίμων - Ποτών Κ. Μακεδονίας, Μετάλλου και Ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας Κ. Μακεδονίας, αναφέρουν: «Καμία εμπλοκή της χώρας μας στις πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία, που γίνονται για τα κέρδη των λίγων σε βάρος των λαών. Συγκεκριμένα, απαιτούμε καμία αξιοποίηση σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού της χώρας μας για τη μεταφορά αμερικανοΝΑΤΟικού οπλοστασίου στις γειτονικές χώρες.
Καταγγέλλουμε στον λαό τις απειλές της εργοδοσίας σε εργαζόμενους της ΤΡΑΙΝΟΣΕ που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην τεχνική εξασφάλιση των μηχανών που αυτές τις μέρες μεταφέρουν άρματα του ΝΑΤΟ από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Είναι κοροϊδία να λέει η εργοδοσία ότι "δεν σας ενδιαφέρει τι θα κουβαλήσουνε τα τρένα, εσάς είναι η δουλειά σας και πρέπει να πάτε", ή ότι "στη σύμβαση της εταιρείας αναφέρεται πως ο εργαζόμενος θα διαταχθεί ανάλογα με τις ανάγκες της". Οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο δουλεύουμε για φτηνή και ποιοτική μεταφορά του λαού και για μεταφορά εμπορευμάτων που να αξιοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών του, και ΟΧΙ για να γινόμαστε μέρος της εμπλοκής της χώρας σε επικίνδυνους για τον λαό σχεδιασμούς, με τη μεταφορά ΝΑΤΟικού πολεμικού υλικού στα περίχωρα της Ουκρανίας.
Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στη διέλευση της πολεμικής μηχανής από τα εδάφη της χώρας μας.
Η πραγματική αλληλεγγύη για τον λαό της Ουκρανίας είναι σήμερα η πάλη για: Καμία αξιοποίηση του σιδηρόδρομου για μεταφορά πολεμικού υλικού σε ξένες χώρες. Να γυρίσουν στη βάση τους οι μηχανές που αξιοποιούνται για αυτόν τον σκοπό. Καμία απειλή εργαζόμενου στον σιδηρόδρομο που αρνείται να συναινέσει για να πραγματοποιηθεί η μεταφορά ΝΑΤΟικού πολεμικού υλικού από τη χώρα μας».
Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν κι άλλοι σύντροφοι, που στέκονται με την δική τους ...σωστή πλευρά της Ιστορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το ΚΚΡΟ είναι κάτι σαν ΠΑΣΟΚ/τΣύριζα ("Βυθίσατε το "Χόρα"= "Καταλάβετε το Ντονμπάς"), το ΚΕΚΡ εξελίσσεται στο αντίστοιχο του Λαφαζάνη:
Σχετικά με τη στάση του KEKP στις στρατιωτικές ενέργειες της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας και των ενόπλων δυνάμεων του Donbass στην Ουκρανία.
Κι αυτοί θεωρητικοί της "χούφτας" (τους;)!
Αλλά, να δείτε, που δε θα πουν ένα "ευχαριστώ" στους εργαζομένους της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, παρόλο, που αυτοί κάνουν το δικό τους χρέος.... Γιατί δεν πρόκειται για κοινό χρέος.
Αυτό το κατάντημα του ΚΕΚΡ δείχνει το βάθος που έχει η ζημιά που προκάλεσε ο οπορτουνισμός στο Κ.Κ παγκόσμια. Επίσης φωτίζει με προβολείς την εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει στο ΚΚΕ τα τελευταία 31 χρόνια με την αποκατάσταση των Μπολσεβίκικων χαρακτηριστικών του κόμματος. Το κατάντημα του ΚΕΚΡ είναι τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι οι χαφιέδες του Μανιαδάκη που πετάξαμε έξω για πρώτη φορά στην ιστορία. Αν δεν το είχαμε κάνει το ΚΚΕ σήμερα θα είχε τα χάλια του ΚΕΚΡ. Ενας πραγματικός εφιάλτης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΒλαδίμηρος προς σύγχρονους "Γκροϊλιχοπετρόπουλους"
Διαγραφή«Στρατάρχα» χαιρετώ!
Με αφορμή την ανάρτησηΟξύτατη ιδεολογική σύγκρουση Βλαδίμηρου με "Πετρόπουλους" στο ιστολόγιό σου κι ό,τι την προκάλεσε στέλνω σε συνέχειες για ξεχωριστή ανάρτηση ψηφιοποιημένες τις «Δώδεκα σύντομες θέσεις για την υποστήριξη απομέρους του Χ. Γκρόιλιχ της υπεράσπισης της πατρίδας» του Β. Ι. Λένιν που γράφτηκαν και δημοσιεύτηκαν στις αρχές του 1917 και, πιστεύω, δεν έχουν χάσει στο ελάχιστο την επικαιρότητά τους.
{Οι «Δώδεκα σύντομες θέσεις» υπάρχουν στον 30ό τόμο των «Απάντων» του Λένιν, πρβλ. Β. Ι. Λένιν, Άπαντα, 5η έκδοση, τόμος 30 (Iούλης 1916–Φλεβάρης 1917), Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1981, σελ. 329–335, απ’ όπου έγινε κι η ψηφιοποίηση. Οι γερμανομαθείς που ενδιαφέρονται να διαβάσουν τις «Θέσεις» στο γερμανικό πρωτότυπο («W. I. Lenin, Zwölf kurze Thesen über H. Greulichs Verteidigung der Landesverteidigung»), θα τις βρουν εδώ: W. I. Lenin, Werke, Band 23 (August 1916–März 1917), Dietz Verlag: Berlin/DDR, 1975, S. 263–268.}
Μη Απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
Β. Ι. ΛΕΝΙΝ
ΔΩΔΕΚΑ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ Χ. ΓΚΡΟΪΛΙΧ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ [120]
1. Ο Χ. Γκρόιλιχ δηλώνει στην αρχή του πρώτου άρθρου του, ότι τώρα υπάρχουν (φαίνεται μιλάει για δήθεν) «σοσιαλιστές» που «δίνουν πίστη στις κυβερνήσεις των γιούνκερ και των αστών».
Αυτή η κατηγορία ενάντια σε μια από τις κατευθύνσεις του σύγχρονου «σοσιαλισμού», και συγκεκριμένα ενάντια στο σοσιαλπατριωτισμό, είναι βέβαια σωστή. Όμως τι άλλο αποδείχνουν και τα τέσσερα άρθρα του σ. Χ. Γκρόιλιχ, αν όχι ότι κι αυτός επίσης έχει τυφλή«εμπιστοσύνη στην «αστική Κυβέρνηση» της Ελβετίας;; Αυτός ξεχνάει ακόμη ότι η «αστική Κυβέρνηση» της Ελβετίας, χάρη στους πολυάριθμους θεσμούς του ελβετικού τραπεζικού κεφαλαίου, είναι όχι μόνο «αστική Κυβέρνηση», αλλά και ιμπεριαλιστική αστική Κυβέρνηση. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
2. Ο Χ. Γκρόιλιχ αναγνωρίζει στο πρώτο άρθρο ότι σ’ όλη τη διεθνή σοσιαλδημοκρατία υπάρχουν δυο κύρια ρεύματα. Το ένα απ’ αυτά (φυσικά, το σοσιαλπατριωτικό) το καθορίζει πολύ σωστά, στιγματίζοντας τους οπαδούς του σαν «πράκτορες» των αστικών κυβερνήσεων.
ΔιαγραφήΟ Γκρόιλιχ όμως ξεχνά κατά περίεργο τρόπο ότι, πρώτο, οι ελβετοί σοσιαλπατριώτες είναι επίσης πράκτορες της ελβετικής αστικής Κυβέρνησης· δεύτερο, ότι όπως η Ελβετία γενικά δεν μπορεί να αποσπαστεί από το δίχτυ των δεσμών της παγκόσμιας αγοράς, έτσι και η σύγχρονη, πολύ αναπτυγμένη και στον ανώτατο βαθμό πλούσια αστική Ελβετία δεν μπορεί ν’ αποσπαστεί από το δίχτυ των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών σχέσεων· τρίτο, ότι καλά θα ήταν να εξεταστούν τα επιχειρήματα τα υπέρ και τα κατά της υπεράσπισης της πατρίδας ακριβώς σ’ ολόκληρη τη διεθνή σοσιαλδημοκρατία και ιδιαίτερα σε συνδυασμό μ’ αυτές ακριβώς τις ιμπεριαλιστικές, τις χρηματιστικά καπιταλιστικές παγκόσμιες αμοιβαίες σχέσεις· τέταρτο, ότι είναι αδύνατο να συμβιβάσει κανείς αυτά τα δυο κύρια ρεύματα σ’ όλη τη διεθνή σοσιαλδημοκρατία, κι ότι γι’ αυτό το ελβετικό Κόμμα πρέπει να διαλέξει ποια κατεύθυνση θέλει να ακολουθήσει. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3. Ο Χ. Γκρόιλιχ στο δεύτερο άρθρο του δηλώνει: «Η Ελβετία δεν μπορεί να διεξάγει επιθετικό πόλεμο».
ΔιαγραφήΟ Γκρόιλιχ κατά περίεργο τρόπο ξεχνά το αδιαφιλονίκητο και εξόφθαλμο γεγονός ότι και στις δυο δυνατές περιπτώσεις —δηλαδή τόσο σε περίπτωση συμμαχίας της Ελβετίας με τη Γερμανία ενάντια στην Αγγλία, όσο και σε περίπτωση συμμαχίας με την Αγγλία ενάντια στη Γερμανία— και στις δυο περιπτώσεις η Ελβετία θα πάρει μέρος σ’ έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σ’ έναν πόλεμο ληστρικό, σ’ έναν πόλεμο επιθετικό.
Η αστική Ελβετία δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση ούτε ν’ αλλάξει το χαρακτήρα του τωρινού πολέμου, ούτε να διεξάγει γενικά αντιιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Επιτρέπεται να εγκαταλείπει ο Γκρόιλιχ την «περιοχή των γεγονότων» (βλ. το τέταρτο άρθρο του) και αντί να μιλήσει γι’ αυτό τον πόλεμο να μιλάει για έναν κάποιο φανταστικό πόλεμο;
4. Ο Χ. Γκρόιλιχ στο δεύτερο άρθρο του δηλώνει:
«Η ουδετερότητα και η υπεράσπιση της πατρίδας είναι για την Ελβετία ταυτόσημες. Εκείνος που απορρίπτει την υπεράσπιση της πατρίδας απειλεί την ουδετερότητα. Αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο για μας».
Δυο ταπεινές ερωτήσεις στον σ. Γκρόιλιχ:
Πρώτο, δεν πρέπει άραγε να είναι ξεκάθαρο για μας ότι η εμπιστοσύνη στη διακήρυξη της ουδετερότητας και στις προθέσεις διατήρησής της στο δοσμένο πόλεμο όχι μόνο σημαίνει τυφλή εμπιστοσύνη στη δική μας «αστική κυβέρνηση» και στις άλλες «αστικές κυβερνήσεις», αλλά και είναι ολότελα γελοία;
Δεύτερο, δεν πρέπει άραγε να είναι ξεκάθαρο για μας ότι στην πραγματικότητα το ζήτημα μπαίνει έτσι:
Όποιος στον πόλεμο αυτό παραδέχεται την υπεράσπιση της πατρίδας, αυτός γίνεται συνεργός της «δικής του» εθνικής αστικής τάξης, που και στην Ελβετία είναι πέρα για πέρα ιμπεριαλιστική, επειδή συνδέεται από οικονομική άποψη με τις μεγάλες Δυνάμεις και έχει τραβηχτεί στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πολιτική.
Όποιος στον πόλεμο αυτό αποκρούει την υπεράσπιση της πατρίδας, αυτός καταστρέφει την εμπιστοσύνη του προλεταριάτου στην αστική τάξη και βοηθάει το διεθνές προλεταριάτο να παλέψει ενάντια στην κυριαρχία της αστικής τάξης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
5. Ο Χ. Γκρόιλιχ στο τέλος του δεύτερου άρθρου δηλώνει: «Εμείς, καταργώντας την ελβετική πολιτοφυλακή δεν θα εξαλείψουμε φυσικά και τον πόλεμο ανάμεσα στις μεγάλες Δυνάμεις».
ΔιαγραφήΓιατί ο σ. Γκρόιλιχ ξεχνά ότι οι σοσιαλδημοκράτες την κατάργηση κάθε στρατού (και συνεπώς και της πολιτοφυλακής) δεν την εννοούν παρά μόνο σαν κάτι που γίνεται ύ σ τ ε ρ α από τη νικηφόρα κοινωνική επανάσταση; Ότι ακριβώς σήμερα είναι απαραίτητο να παλέψουμε για την κοινωνική επανάσταση σε συμμαχία με τις διεθνιστικές-επαναστατικές μειοψηφίες όλων των μεγάλων Δυνάμεων;
Από ποιον περιμένει ο Γκρόιλιχ την εξάλειψη «των πολέμων ανάμεσα στις μεγάλες Δυνάμεις»; Μήπως από την πολιτοφυλακή ενός μικρού αστικού κράτους με τέσσερα εκατομμύρια πληθυσμό;
Εμείς οι σοσιαλδημοκράτες την εξάλειψη «των πολέμων ανάμεσα στις μεγάλες Δυνάμεις» την περιμένουμε από την επαναστατική δράση του προλεταριάτου όλων των μεγάλων και των μικρών κρατών.
6. Στο τρίτο άρθρο του ο Γκρόιλιχ υποστηρίζει ότι οι ελβετοί εργάτες πρέπει να «υπερασπίζουν» τη «δημοκρατία»!!
Μα είναι δυνατό στ’ αλήθεια να μην ξέρει ο σ. Γκρόιλιχ ότι στον πόλεμο αυτό ο ύ τ ε έ ν α κράτος της Ευρώπης δεν υπερασπίζει τη δημοκρατία και ούτε μπορεί να την υπερασπίζει; Αντίθετα, η συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό αυτό πόλεμο σημαίνει για όλα τα κράτη, μεγάλα και μικρά, στραγγαλισμό της δημοκρατίας, νίκη της αντίδρασης ενάντια στη δημοκρατία. Μα είναι δυνατό πραγματικά ο Γκρόιλιχ να μην ξέρει χιλιάδες παραδείγματα σχετικά μ’ αυτό από την Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία κτλ.; Ή ο σ. Γκρόιλιχ «έχει» πραγματικά τόσο μεγάλη «εμπιστοσύνη» στη ελβετική, δηλ. τη δική του, «αστική Κυβέρνηση», που να θεωρεί όλους τους διευθυντές τραπεζών και τους εκατομμυριούχους της Ελβετίας αληθινούς Γουλιέλμους Τέλλους;
Όχι συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όχι συμμετοχή στις επιστρατεύσεις για την υπεράσπιση τάχα της ουδετερότητας, αλλά επαναστατική πάλη ενάντια σε όλες τις αστικές κυβερνήσεις — αυτό και μόνο αυτό μπορεί να οδηγήσει στο σοσιαλισμό, και χωρίς το σοσιαλισμό δεν υπάρχει καμιά εγγύηση για τη δημοκρατία! ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
7. Ο σ. Γκρόιλιχ στο τρίτο άρθρο γράφει:
Διαγραφή«Μήπως δεν περιμένει κιόλας η Ελβετία από το προλεταριάτο ότι “θα χτυπηθεί με τον εαυτό του στις ιμπεριαλιστικές μάχες„;»
Η ερώτηση αυτή αποδείχνει ότι ο σ. Γκρόιλιχ στέκει και με τα δυο του πόδια πάνω σε εθνικό έδαφος, δυστυχώς όμως στον τωρινό πόλεμοδεν υπάρχει τέτοιο έδαφος για την Ελβετία.
Δεν είναι η Ελβετία που το «περιμένει» αυτό από το προλεταριάτο, αλλά ο καπιταλισμός, που σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, και στην Ελβετία επίσης όπως και στις άλλες, μετατράπηκε σε ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό. Η κυριαρχία της αστικής τάξης «περιμένει» τώρα από το προλεταριάτο όλων των χωρών ότι «θα χτυπηθεί το ίδιο με τον εαυτό του στις ιμπεριαλιστικές μάχες» — να τι ξεχνάει ο Γκρόιλιχ. Για να προφυλαχτεί κανείς από μια τέτοια κατάσταση, δεν υπάρχει τώρα κανένα άλλο μέσο εκτός από τη διεθνή επαναστατική ταξική πάλη ενάντια στην αστική τάξη!
Γιατί ο Γκρόιλιχ ξεχνάει πως η διακήρυξη της Διεθνούς στη Βασιλεία το 1912 αναγνώρισε ήδη καθαρά, πρώτο, ότι ο ιμπεριαλιστικόςκαπιταλισμός καθορίζει το βασικό χαρακτήρα του μελλοντικού πολέμου· δεύτερο, ότι στην ίδια διακήρυξη γίνεται λόγος για προλεταριακή επανάσταση α κ ρ ι β ώ ς σε σύνδεση μ’ αυτόν ίσα-ίσα τον πόλεμο;
8. Ο Γκρόιλιχ στο τρίτο άρθρο του γράφει:
Η επαναστατική μαζική πάλη «αντί της χρησιμοποίησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων» είναι «μια έννοια πολύ συγκεχυμένη».
Αυτό αποδείχνει ότι ο Γκρόιλιχ παραδέχεται αποκλειστικά τον αστικορεφορμιστικό δρόμο, ενώ την επανάσταση την αποκρούει ή την αγνοεί. Αυτό ταιριάζει σε γκρυτλιανό, μα σε καμιά περίπτωση σε σοσιαλδημοκράτη.
Επαναστάσεις χωρίς «επαναστατική μαζική πάλη» είναι ανέφικτες. Τέτοιες επαναστάσεις δεν υπήρξαν ποτέ. Στην ιμπεριαλιστική εποχή που άρχισε τώρα οι επαναστάσεις είναι αναπόφευκτες και στην Ευρώπη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αφιερωμένα στους οπορτουνιστές του ΚΕΚΡ και τους Μανιαδάκηδες στη χώρα μας. Ο ΛΕΝΙΝ τους φτύνει στο πρόσωπο μέσα απο το τάφο Καλή τους χώνεψη.https://laikhexousia.blogspot.com/2015/10/blog-post_2.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή