«Σφυρίζουν» λήξη

Ο Μάης πλησιάζει, και όπως έγινε πέρυσι και πρόπερσι τέτοιες μέρες, έτσι και φέτος η κυβέρνηση λανσάρει το γνωστό ...φάρμακο που «εξαφανίζει» τον κορονοϊό και ακούει στο όνομα «τουριστική σεζόν». Τα κέρδη των τουριστικών ομίλων δεν μπορούν να περιμένουν, και έτσι ο κορονοϊός ξεκινάει ...διακοπές.

Είναι μάλιστα τέτοιος ο κυνισμός τους, που ανακοινώνουν και επισήμως ότι θα επανεμφανιστεί από 1η Σεπτέμβρη, δηλαδή προς το τέλος της «σεζόν», όταν οι όμιλοι του Τουρισμού και των Μεταφορών και οι μεγάλοι «tour operators» θα έχουν κάνει σεφτέ!

Η κυβέρνηση αίρει τώρα μέχρι και τα - ανεπαρκέστατα ούτως ή άλλως - μέτρα για την επιδημιολογική επιτήρηση και καταγραφή της πανδημίας, πίσω από τα οποία οχυρωνόταν τόσο καιρό για να απορρίπτει τα δίκαια αιτήματα σωματείων και φορέων, που διεκδικούν ουσιαστική προστασία και πρόληψη από τον κορονοϊό.

Τίποτα καινούργιο δεν «κομίζει». Από την πρώτη μέρα της πανδημίας τα μέτρα και τα «πρωτόκολλα» προσαρμόζονταν ανάλογα με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και πάντα στη λογική του «κόστους - οφέλους» για το κράτος και το κεφάλαιο.

Μπορεί για παράδειγμα οι πλατείες να γίνονταν «φρούρια», αλλά στους μεγάλους χώρους δουλειάς η εργοδοσία ανενόχλητη εφάρμοζε τα πρωτόκολλα της υπερμετάδοσης, με τους εργαζόμενους να πληρώνουν βαρύ τίμημα.

Ο ιός «δεν κολλούσε» σε καράβια και αεροπλάνα, που τα καλοκαίρια ταξίδευαν υπερπλήρη, αλλά «κολλούσε» σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις που προέβαλλαν τις διεκδικήσεις για την υγεία και τη ζωή του λαού.

Οι επιχειρηματίες του Τουρισμού έκαναν «συστάσεις» στην κυβέρνηση να μη δημοσιεύει αναλυτικά επιδημιολογικά στοιχεία για νησιά - κορυφαίους προορισμούς, για να μην πλήττεται η τουριστική εικόνα, κατά τον ίδιο τρόπο που τα κρούσματα κρύβονταν «κάτω από το χαλί» στα σχολεία και στους χώρους δουλειάς, με τα «πρωτόκολλα» συγκάλυψης και διασποράς.

Ο λαός άκουγε τα μεγάλα λόγια για τα «τελευταία μίλια της πανδημίας» ή για την «COVID free Ελλάδα» που ξεστομίζονταν πάντα τέτοιες μέρες, ενώ ο ιός κάλπαζε, με τις νέες μεταλλάξεις να σέρνονται ανεξέλεγκτες.

Το φετινό «σφύριγμα λήξης» της πανδημίας βρίσκει για άλλη μια χρονιά τον λαό αντιμέτωπο με τον ιό, που παραμένει απειλή λόγω της εγκληματικής διαχείρισης, με ζωές να χάνονται ενώ θα μπορούσαν να είχαν σωθεί.

Οι νεκροί έχουν εκτοξευτεί και από την αρχή του έτους μέχρι σήμερα είναι σχεδόν 8.000. Κάθε μέρα είναι δεκάδες χιλιάδες τα κρούσματα και εκατοντάδες οι επαναλοιμώξεις, στις εντατικές το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων είναι σταθερά πάνω από 40%.

Σύμφωνα με προειδοποιήσεις ειδικών, διαμορφώνεται το τέλειο «μείγμα» για νέα έξαρση, ακόμα και για νέα μετάλλαξη.

Ακόμα και όσοι περνούν ελαφρά τον ιό κατά κανόνα δεν γνωρίζουν τι μπορεί να τους αφήνει, αφού δεν υπάρχει οργανωμένη παρακολούθηση, με τακτικές προληπτικές - διαγνωστικές εξετάσεις και αποκατάσταση.

«Στο ίδιο έργο θεατές» λοιπόν και φέτος. Και μπορεί τα «μέτρα» να πηγαίνουν και να έρχονται ανάλογα με τις «ανάγκες» των επιχειρηματικών ομίλων, όμως αυτό που μένει ακλόνητο είναι η προώθηση των «νοσοκομείων ΑΕ», της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Ολων όσα οδήγησαν στο σημερινό χάλι το δημόσιο σύστημα Υγείας, μια διαχρονική πολιτική που με απόλυτη συνέπεια υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση φέρνει το νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο που εντάσσεται στην προώθηση του «νέου ΕΣΥ», ενώ χιλιάδες υγειονομικοί παραμένουν σε αναστολή με το πρόσχημα των εμβολιασμών, στρώνοντας το έδαφος για διαρκείς μετακινήσεις και εργολαβίες, λόγω έλλειψης προσωπικού.

Τι αποδεικνύεται ξανά; Οτι όσο επιλεκτικά «ανίκανο» είναι το κράτος να προστατεύσει τη ζωή του λαού, τόσο «ικανό» είναι στις προσαρμογές για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οσες «μειωμένες αντοχές» δείχνει για να «σηκώσει» μέτρα που μπορούν να σώσουν ζωές, τόσο «ανεξάντλητο» είναι όταν πρόκειται για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Οπως όμως δεν τέλειωσε η πανδημία και ο κίνδυνος για τον λαό, έτσι δεν «σφυρίζουν λήξη» και οι αγώνες για την υγεία, τη ζωή, τα δικαιώματά του.

Αντίθετα, και από τις εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνεται η ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για πρόληψη και προστασία από τον ιό. Τώρα που αποδεικνύεται ακόμα πιο καθαρά ότι όπου τα κέρδη του κεφαλαίου εκεί και οι θυσίες για τον λαό, χρειάζεται να δυναμώσει η σύγκρουση με την πολιτική της Υγείας - εμπόρευμα, η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες στην υγεία, στη δουλειά, στη ζωή.