Στο «κέντρο»...

«Στο κέντρο της Ιστορίας όσον αφορά τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής και διατλαντικής απάντησης». Εκεί βρίσκεται η Ελλάδα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, κατά τον απερχόμενο πρέσβη και σε λίγο υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Πάιατ, ο οποίος με συνεντεύξεις του τις τελευταίες μέρες φροντίζει να αποτυπώνει το «απύθμενο» βάθος της εμπλοκής, όπως και τον ρόλο που επιφυλάσσουν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Τι σημαίνει όμως αυτό; Οτι ο λαός μας μπαίνει «στο κέντρο» των σχεδιασμών που κάνουν τη χώρα θύτη άλλων λαών και τον ίδιο θύμα και «στο κέντρο του στόχου» των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, για να διεκδικήσει η αστική τάξη ένα κομμάτι από τη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής «λείας».

Γιατί τι άλλο παρά στόχος είναι οι «ζωτικής σημασίας» για ΗΠΑ - ΝΑΤΟ υποδομές, που, όπως λέει ο Πάιατ, προσφέρει η Ελλάδα από τη Σούδα, το Στεφανοβίκειο και τη Λάρισα έως την Αλεξανδρούπολη, από την οποία μάλιστα από τις συνεντεύξεις του μαθαίνουμε ότι αξιοποιείται και για πτήσεις κατασκοπευτικών drones;

Τι άλλο παρά κινδύνους για τον λαό μας γεννάνε τα συγχαρητήρια για την «εντελώς ξεκάθαρη θέση στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», που πήρε από την πρώτη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση, ζήτημα που, όπως λέει, «υπερβαίνει την Ουκρανία και αφορά το σύνολο της διεθνούς τάξης»;

Δείχνοντας έτσι ότι καμία σχέση δεν έχουν τα παραμύθια περί «αλληλεγγύης στον ουκρανικό λαό», «αμυνόμενων» και «επιτιθέμενων» ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, αλλά για την επιλογή της αστικής τάξης στη γενικευμένη αντιπαράθεση που αφορά συνολικά τις ανακατατάξεις στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και τους σφοδρούς ανταγωνισμούς για τη μοιρασιά της λείας;

Το ίδιο άλλωστε δείχνουν και οι δηλώσεις ότι «η Ελλάδα επανασχεδιάζει τον ενεργειακό χάρτη της ΝΑ Ευρώπης», με το σχέδιο των ΗΠΑ ανά χείρας και την «πυξίδα» να «δείχνει» τις ευρωατλαντικές αποστολές που έπονται στα Βαλκάνια, στην Ανατ. Μεσόγειο.

Κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα νιώθουν «ρίγη» στην προοπτική που περιγράφει ο Πάιατ «η Ελλάδα να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε αυτό, λόγω γεωγραφικής θέσης, αλλά και διότι οι πλοιοκτήτες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στο παγκόσμιο εμπόριο υγροποιημένου φυσικού αερίου». Ξεχνάνε όμως να πουν στον λαό το πώς «επανασχεδιάζεται» κάθε φορά ο «χάρτης» της Ενέργειας και των άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών: Κυριολεκτικά με το αίμα και τον ξεριζωμό των λαών. Αυτό άλλωστε παρακολουθεί να εξελίσσεται στην Ουκρανία, όπως πιο παλιά στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν.

Οπως και με τις υπόλοιπες βαριές θυσίες σαν αυτές που καλούνται σήμερα να υποστούν οι λαοί σε όλη την ΕΕ, στο πλαίσιο του πολέμου των κυρώσεων και αντικυρώσεων, βλέποντας την ακρίβεια να σαρώνει το εισόδημά τους, την ενεργειακή φτώχεια να τους κυκλώνει από παντού.

Στην περίπτωση δε της Ελλάδας, ο «ανασχεδιασμός του ενεργειακού χάρτη» και η διασφάλιση της ΝΑΤΟικής συνοχής περνάνε και μέσα από τη δρομολόγηση επικίνδυνων συμβιβασμών σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όπως με ευκολία διαβάζει κανείς πίσω από την επίμονη άρνηση του Πάιατ να τοποθετηθεί στα περί δήθεν «εγγυήσεων ασφαλείας» που προσφέρουν οι ΗΠΑ απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας και την υπενθύμιση για το ότι «τα ζητήματα της θαλάσσιας οριοθέτησης» θα πρέπει να διευθετηθούν σε ΝΑΤΟικό πλαίσιο.

Ολα τα παραπάνω και μάλιστα στην επόμενη ακόμα πιο επικίνδυνη φάση τους θα βρεθούν σύμφωνα με τον Πάιατ και στο «μενού» της επερχόμενης επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.

Ενώ καθόλου απαρατήρητες δεν περνάνε και οι επισημάνσεις για το ότι οι ΗΠΑ θέλουν μια «κοινωνικά σταθερή Ελλάδα», ότι για να παίξει η Ελλάδα τον ρόλο που θέλει η αστική τάξη στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, είναι «ανεπίτρεπτη» οποιαδήποτε υπόνοια «παρέκκλισης» από την ευρωατλαντική προπαγάνδα, όπως π.χ. η σκέψη για το ότι για τον πόλεμο φταίνε εξίσου όλοι οι ιμπεριαλιστές.

Καθόλου τυχαία άλλωστε, ο Πάιατ, για μια ακόμα φορά τονίζει ότι τη «βούλα» στα σχέδια αυτά έχουν βάλει πέντε διαδοχικές κυβερνήσεις σε Ελλάδα και ΗΠΑ, δείχνοντας για μια ακόμα φορά πως αποτελεί στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης να παίξει η χώρα τον ρόλο του «πρωτοπαλίκαρου» στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, και όχι βέβαια κάποια δήθεν «παρέκκλιση» από την «εθνική» γραμμή του κεφαλαίου, όπως λέει π.χ. σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ενώ - «ξεγυμνώνοντας» ξανά και τα παραμύθια περί «αλά καρτ εμπλοκής» - τονίζει πως ακριβώς η «αισιοδοξία» του «για το τι επιφυλάσσει το μέλλον» οφείλεται «στην αρχιτεκτονική των θεσμών που έχουμε δημιουργήσει», στην εμπλοκή δηλαδή που αγκαλιάζει απ' άκρη σ' άκρη όλο το αστικό κράτος, που όπως λέει «είναι το απόλυτο μέτρο της επιτυχίας και της προόδου σε αυτές τις δουλειές».

Ενα προς ένα, όλα τα παραπάνω αποτελούν τους καλύτερους λόγους για να δυναμώσει, να κλιμακωθεί ο αγώνας, για να εκφραστεί μαζικά και μαχητικά η καταδίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της εμπλοκής της χώρας μας σ' αυτόν, στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Για να απαντηθεί αποφασιστικά η χυδαία ευρωατλαντική προπαγάνδα, η οποία θέλει να στοιχίσει τον λαό πίσω από τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Να δυναμώσει η πάλη για να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. Να σταματήσει, να ματαιωθεί οποιαδήποτε αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων και πολεμικού υλικού εκτός συνόρων, κανένας φαντάρος και αξιωματικός να μη σταλεί στις ιμπεριαλιστικές αποστολές. Να μπει στο «κέντρο» της λαϊκής πάλης η ρίζα του κακού, τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Όλα αυτά θα ακουστούν δυνατά και το Σαββατοκύριακο 21 και 22 Μάη στο πανελλαδικό διήμερο που οργανώνει η ΕΕΔΥΕ μαζί με φορείς, στην 40η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης την Κυριακή 22 Μάη, και δεν πρέπει να λείψει κανείς.