03/05/1803
Οι ΗΠΑ αγοράζουν την περιοχή της Λουιζιάνα από τη Γαλλία (15 εκ δολάρια –σημερινά 230 εκ- για μια έκταση 2,14 εκ. τετρ. χλμ.). Η έκταση αυτή αποτελεί 15 σημερινές πολιτείες των ΗΠΑ.
03/05/1837
Εγκαινιάζεται το Οθώνειον Πανεπιστήμιον (νυν Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), που στεγάζεται προσωρινά στην Πλάκα.
03/05/1887
Γεννιέται η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη.
Πεθαίνει η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη
03/05/1890
Πεθαίνει στις φυλακές της Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών, Ρόκκος Χοϊδάς, ο οποίος είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση χάριτος μετά από την καταδίκη του σε τριετή φυλάκιση για άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ραμπαγάς» και θεωρήθηκε προσβλητικό για τη βασιλική οικογένεια. Διακήρυττε ότι η εθνική κυριαρχία και ο νόμος είναι πάνω από τον βασιλιά. Ο Χοϊδάς είχε στηρίξει οργανώσεις όπως ο «Δημοκρατικός Σύλλογος» Πατρών και ο «Σοσιαλιστικός Σύνδεσμος» του Σταύρου Καλλέργη.
03/05/1892
Διεξάγονται εκλογές στην Ελλάδα. Το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη πήρε τις 160 από τις 207 έδρες της Βουλής και η αντιπολίτευση (Δηλιγιάννης, Ράλλης, Κωνσταντόπουλος) μόλις 47.
03/05/1919
Ξεκινά ο τρίτος κατά σειρά πόλεμος μεταξύ Αφγανών και Βρετανών ιμπεριαλιστών, που λήγει στις 8 Αυγούστου του ίδιου έτους με νίκη των Βρετανών.
03/05/1931
Μαζικό αγροτικό συλλαλητήριο στα Γρεβενά, με κύρια συνθήματα «Πεινάμε», «Θέλουμε ψωμί», «Μας πεθάνατε στους φόρους», κ.α. Τμήματα της έφιππης χωροφυλακής επιτίθενται και ξυλοκοπούν άγρια πολλούς διαδηλωτές.
03/05/1936
Ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) Στέλιος Σκλάβαινας δηλώνει στον Τύπο ότι ο Μεταξάς «θα τείνει να εγκαθιδρύσει δικτατορία και ως απαρχή μπορεί να θεωρηθεί η διακοπή των εργασιών της Βουλής».
ΤοΚΚΕ μπαίνει για πρώτη φορά στη Βουλή
03/05/1944
Τμήματα του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ σε συνεργασία με Αλβανούς παρτιζάνους αποκρούουν ύστερα από 7ήμερο σκληρό αγώνα 2.500 χιτλερικούς στον τομέα Καλαμά - Φιλιάτες, προξενώντας τους πολλές απώλειες.
3/5/1944
Για πρώτη φορά, στην Αθήνα, γυναίκες οδηγούνται μπροστά στο Γερμανικό απόσπασμα. Πέντε αγωνίστριες ανάμεσά τους μια μάνα με την κόρη της.
Οιπρώτες γυναίκες εκτελούνται στην Καισαριανή
03/05/1945
Αποσπάσματα του παρακρατικού Σούρλα (που στη διάρκεια της Κατοχής συνεργάστηκε με τους Γερμανούς και μετά την απελευθέρωση βαφτίστηκε «εθνικόφρων» από την αστική εξουσία), με τη βοήθεια του διοικητή της Εθνοφυλακής, απήγαγε από την Αργαλαστή Βόλου 84 πολίτες.
Την ίδια μέρα, σε νυχτερινή επιδρομή στις φυλακές της Κεφαλλονιάς, «παρακρατικοί» έσφαξαν 7 κρατούμενους αγωνιστές.
3/5/1945
Η τραγωδία στη Βαλτική θάλασσα
Περισσότεροι από 7.000 κρατούμενοι γερμανικών στρατοπέδων νεκροί από επίθεση
βρετανικών αεροσκαφών. Ανάμεσά τους 41 Ελληνες
03/05/1955
Πραγματοποιείται σύσκεψη 25 εργατικών οργανώσεων με σκοπό τη δημιουργία Κίνησης, που στη συνέχεια συγκροτήθηκε ως Συνασπισμός Συνεργαζόμενων Συνδικάτων. Στόχος της, ο καλύτερος συντονισμός της πάλης της εργατικής τάξης απέναντι στην επίθεση κράτους, εργοδοτών και ΓΣΕΕ.
03/05/1959
Η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει με μήνυμά της τον κομμουνιστή ποιητή Κώστα Βάρναλη για την απονομή του βραβείου «Λένιν».
Η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει, τον Κώστα Βάρναλη για την απονομή του βραβείου «Λένιν»
03/05/1966
Ιδρύεται στο ΓΕΣ (Γενικό Επιτελείο Στρατού) το 7ο Επιτελικό Γραφείο, στο οποίο, όπως ανακοινώνεται, ανατίθεται ο τομέας ψυχολογικών επιχειρήσεων, προπαγάνδας και πολιτικής διαφωτίσεως.
Διευθυντής του Γραφείου τοποθετείται ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος (γραμματέας της επιτροπής του «Σχεδίου Περικλής» και κατοπινός δικτάτορας).
03/05/1968
Εκτεταμένες συμπλοκές φοιτητών και αστυνομίας ξεσπούν στο κτιριακό συγκρότημα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Παρίσι. Είναι η πρώτη εκδήλωση του «Γαλλικού Μάη».
Σύντομα στις κινητοποιήσεις μπαίνει και η εργατική τάξη, η οποία δίνει μαζικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά στις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις. Συνολικά το Μάη του '68 η συμμετοχή στις εργατικές διαδηλώσεις του Παρισιού έφτασε περίπου τα 2 έως 2,5 εκατομμύρια άτομα. Σε όλη τη χώρα απήργησαν περίπου δέκα εκατομμύρια εργάτες, απονεκρώνοντας για μέρες τα πάντα. Αυτό ήταν το καθοριστικό και χαρακτηριστικό στοιχείο του πραγματικού εργατικού Μάη του 1968 στη Γαλλία.
Στις 29 Μάη σχηματισμοί τεθωρακισμένων έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορα προάστια του Παρισιού. Με την προκήρυξη των εκλογών, σύμφωνα με τη νομοθεσία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις. Στις εκλογές, στις 23 και 30 Ιουνίου, οι Γκολικοί μαζί με τους συνεργαζόμενούς τους συγκέντρωσαν περισσότερες έδρες από κάθε άλλη φορά: 358 επί συνόλου 485.
Οι αυξήσεις που κατάκτησαν οι εργαζόμενοι δόθηκαν άμεσα και ήταν σημαντικές σε σύγκριση με τα συνηθισμένα δεδομένα. Σε ορισμένους τομείς (ενέργεια) έφταναν έως και 19%. Λαμβάνοντας υπόψη τις διαστάσεις της γενικής απεργίας, τη σύγκρουση και τα όριά της, έχει σημασία να εκτιμήσουμε ότι τα αιτήματα που ικανοποιήθηκαν, ήταν αντικειμενικά οι αναγκαίες υποχωρήσεις από την αστική τάξη για να αποφύγει τα χειρότερα. Οι αυξήσεις αυτές πολύ γρήγορα εξανεμίστηκαν, αφού μέσα στο 1969, όπως και στα επόμενα χρόνια, υιοθετήθηκαν νέα μέτρα λιτότητας, περιστολής των δαπανών σε υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια και αυξήθηκε η φορολογία.
«ΓαλλικόςΜάης»
03/05/1973
Ο Πρόεδρος του Φοιτητικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Ένωσης Βίκτορ Βίντσερ εκφράζει την αλληλεγγύη των φοιτητών της ΕΣΣΔ προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες φοιτητές, ζητώντας ταυτόχρονα την αποφυλάκιση όλων των κρατουμένων και το σεβασμό των ακαδημαϊκών ελευθεριών.
03/05/1977
Με ομόφωνη απόφασή της, η κυπριακή Βουλή ζητάει το άνοιγμα του φακέλου της προδοσίας της Κύπρου. Το αίτημα υποστηρίζει σύσσωμη η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, προσκρούει όμως στην άρνηση της κυβέρνησης της ΝΔ.
03/05/1982
Πεθαίνει ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ιδεαλιστής φιλόσοφος και μεταρρυθμιστής της ελληνικής εκπαίδευσης.
03/05/1982
Η κυβέρνηση της Τουρκίας ανακοινώνει ότι δεν αποδέχεται τη νέα συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας, που υπερψηφίστηκε από 130 χώρες.
03/05/1983
Νέα πρόταση για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων της Ευρώπης πραγματοποιεί ο Σοβιετικός ηγέτης Γιούρι Αντρόποφ. Δηλώνει ότι η Σοβιετική Ενωση είναι διατεθειμένη να μειώσει τον αριθμό των πυρηνικών πυραύλων της που σημαδεύουν τη Δυτική Ευρώπη, στο επίπεδο των πυραύλων που έχει αναπτύξει το ΝΑΤΟ.
03/05/1996
Πεθαίνει ο διακεκριμένος Έλληνας κιθαρίστας Δημήτρης Φάμπας.
03/05/2011
Έφυγε από την ζωή, ο καλός άνθρωπος του ελληνικού σινεμά, ο Θανάσης Βέγγος.
Πέρασε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, του θεάτρου, του λαϊκού πολιτισμού ευρύτερα, αλλά και των αγώνων του λαού μας. Υπήρξε αγωνιστής από νεαρή ηλικία και η ζωή του σημαδεύτηκε από τη διετή κράτησή του στη Μακρόνησο. Αυτό το ξερονήσι τον διαπαιδαγώγησε να έχει μία στάση ανυπακοής, διεκδικητική και ανθρώπινη.
https://prin.gr/2022/05/elektriki-energeia/ Οι Τροτσκιστές του ΝΑΡ προτείνουν επιστροφή στον εθνικό καπιταλισμό υπηρετώντας τμήματα της αστικής τάξης μαζί με εθνικιστές φασίστες και ζητούν αλλαγή ιμπεριαλιστικής συμμαχίας με ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ κ.α που αποτελούν καταστροφή για το λαό ίδια με την σημερινή. Χρειάζεται συμπόρευση με τους Κομμουνιστές στην κοινωνική συμμαχία με μοναδικό κριτήριο το ταξικό διεκδικώντας προσωρινά μέτρα ανακούφισης και στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση να εδραιώνεται η πρόταση εξουσίας των κομμουνιστών για έξοδο απο την Ε.Ε κοινωνικοποίηση των βασικών συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Αφήνουμε τη ...πασοκάρα... να ΣΚΟΥΖΕΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφή🔴Έπρεπε να γεράσει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ για να μάθει τι είναι ευτυχία. Ο καλός μα άνθρωπος που πριν 11 χρόνια έφυγε (ωσεί παρών), όλο αυτό το σύστημα που ξεφτίλισε την Ελλάδα, όλος αυτός ο συρφετός που ζει και κινείται μακριά από κάθε τι Ελληνικό στον κόσμο αυτό, όλος αυτός ο εσμός, που ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ δεν άφησε ούτε για μια στιγμή να τον λερώσει, όλο αυτό το κοπάδι από ύαινες έπεσαν πάνω του για να πάρουν ένα κομμάτι μας. Δεν τους αφήσαμε. Ο Θανάσης ήταν, είναι, η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει! Δεν είναι από τον κόσμο τους, δεν θέλησε να είναι στον κόσμο τους!
🔴Γεννήθηκε σ΄ένα φτωχόσπιτο, το 1927. Γιος του Βασίλη Βέγγου, αριστερών πεποιθήσεων, που, τι κι αν ήταν υπάλληλος της Ηλεκτρικής, δεν είχε ρεύμα. Κι ας την έσωσε μετά με μια ομάδα του ΕΛΑΣ από τους Γερμανούς (Μάχη της Ηλεκτρικής).
🔴Θ.Β.: «Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια… Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…»,
🔴Τι σύμπτωση, η φωτογραφία είναι από το έργο «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση», γυρισμένο στην «Ηλεκτρική».
Christos Zouliatis
2. Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας (και άρα να εξοπλίσει και να καθοδηγήσει τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις). Δεν μπόρεσε να συνδυάσει με επιτυχία την πάλη για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ με την πάλη για την εργατική εξουσία σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
ΔιαγραφήΣε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η εργατική τάξη κατέκτησε την εξουσία μετά από τον πόλεμο λόγω της καθοριστικής συμβολής της ΕΣΣΔ στην απελευθέρωση και στην πάλη των ΚΚ με τις εγχώριες αντεπαναστατικές δυνάμεις που ακολούθησε και στο πλαίσιο των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
Κομμουνιστικά Κόμματα καπιταλιστικών χωρών διακήρυσσαν γενικά την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, όμως δεν έθεταν στα Προγράμματά τους τον στόχο της εργατικής εξουσίας ως άμεσο στρατηγικό. Αντίθετα, έθεταν άλλους ενδιάμεσους κυβερνητικούς στόχους («αντιφασιστικών», «δημοκρατικών κυβερνήσεων»), που εξ αντικειμένου δεν εξυπηρετούσαν τη στρατηγική συγκέντρωσης και οργάνωσης δυνάμεων για τη γενική, πλήρη σύγκρουση και ρήξη με την αστική εξουσία σε συνθήκες γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης στη χώρα τους.
Η Ιστορία απέδειξε ότι τέτοιες κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή ή στήριξη ΚΚ, πουθενά δεν λειτούργησαν ως καταλύτες στη συγκέντρωση των επαναστατικών δυνάμεων, στην ωρίμανση των παραγόντων για να έρθει στην ημερήσια διάταξη η επαναστατική εξέγερση.
Αντίθετα, τροφοδότησαν οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις που τελικά διάβρωσαν το Κομμουνιστικό Κίνημα και στη μεταπολεμική περίοδο. Ετσι, δεν διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις για την ταξική χειραφέτηση των κινημάτων, διαδικασία που προετοιμάζει και διευρύνει την επαναστατική πρωτοβουλία και τους δεσμούς τους με τις λαϊκές μάζες.
Σε τελική ανάλυση, αυτή η στρατηγική δεν ωφέλησε ούτε τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες από την άποψη του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.
Οπωσδήποτε η κρατική πολιτική ενός ΚΚ εξουσίας έχει να επιλύσει ειδικά προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις, που δεν έχει μπροστά του ένα ΚΚ εκτός εξουσίας, όπως, για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική, όπου μπορεί να υποχρεωθεί και σε κάποιον συγκυριακό συμβιβασμό με τμήματα του αντιπάλου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό δεν δικαιολογεί μια συγκυριακή κρατική επιλογή, σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο, να ανάγεται σε αρχή και από αυτήν την άποψη να προκαλεί ιδεολογική σύγχυση στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Αυτό αφορά την ιδεολογικοποίηση του αντιφασιστικού μετώπου και την αιτιολόγηση της αυτοδιάλυσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ως βασικό συμπέρασμα προκύπτει ότι η σημαντικότερη συμβολή κάθε ΚΚ στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού διεθνώς είναι να παλέψει στη χώρα του για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την επαναστατική εργατική εξουσία με στόχο την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.
ΔιαγραφήΘεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.
Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».
Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.
Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.
Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.
Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.
Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις.https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη»
ΔιαγραφήΣτις 18 Οκτώβρη αποβιβάστηκαν στο Κερατσίνι ο Γ. Παπανδρέου και μια σειρά υπουργοί. Περίπου ένα μήνα πριν, είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα οι πρώτες αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Στις 16 Οκτώβρη είχε φτάσει στην Αθήνα από τα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος, με μια σειρά μέλη της ΚΕ του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Την επόμενη μέρα συνήλθε το ΠΓ της ΚΕ, το οποίο εξέδωσε Απόφαση «πάνω στην απελευθέρωση της Αθήνας». Η Απόφαση εκτιμούσε ότι με την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας και της υπόλοιπης Ελλάδας «ανοίγει νέο στάδιο αγώνων για την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και για την αναγέννηση της νέας δημοκρατικής Ελλάδας». Τονιζόταν επίσης η σημασία της «περιφρούρησης της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης» που «ανέτρεψαν τις προσπάθειες των εχθρών της εθνικής ενότητας να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το ΕΑΜ στα μάτια των συμμάχων μας».
Ανέφερε: «Ο λαός μας, κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γενναία τέκνα της φιλελεύθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θα βρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελεύθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό» («Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 231-232).
Ακόμα: «Υποστηρίζουμε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας γιατί οι προγραμματικοί της σκοποί συμπίπτουν με τους άμεσους σκοπούς του αγώνα μας. Την υποστηρίζουμε υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει όλα τα μέτρα πραχτικής εφαρμογής των προγραμματικών διακηρύξεών της».
Τέλος, το ΠΓ καλούσε «ολόκληρο το Κόμμα και τον ελληνικό λαό να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα, να κατοχυρώσουν τη λαϊκή κυριαρχία και ν' αγωνιστούν θαρρετά για μιαν Ελλάδα καθαρισμένη από το φασισμό, αναγεννημένη, λαοκρατούμενη, ευτυχισμένη».
Στην παραπάνω θέση αποτυπώνεται, με το χαρακτηρισμό «λαοκρατούμενη» Ελλάδα, η μεταρρυθμιστική, κοινοβουλευτική αντίληψη για το πέρασμα από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική εξουσία, η οποία δεν κατονομάζεται, αλλά υπονοείται.
Εξάλλου, ο Σιάντος είχε δηλώσει ότι στις εκλογές που θα γίνουν, το ΚΚΕ «όχι μόνο θα κατέβει σε ενιαίο συνασπισμό με όλα τα Κόμματα του ΕΑΜ, αλλά και επιδιώκει να συμπράξει σε έναν ευρύτατο συνασπισμό όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Χώρας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων - και αυτών που βρίσκονται έξω από το ΕΑΜ - σε ένα πανδημοκρατικό Μέτωπο» («Ριζοσπάστης», 16-11-1944). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η πείρα διδάσκει
ΔιαγραφήΗ συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.
Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.
Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.
Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).
Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).
Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).
Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».
Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).
Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τραγωδία στη Βαλτική θάλασσα
https://gkagkarin.blogspot.com/2022/05/blog-post_66.html