Ρεαλιστικό είναι ό,τι υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού

 Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σε όλους και όλες εσάς που ανησυχείτε γι’ αυτή την κατάσταση, που όλο και πιο συχνά λέτε "Φτάνει πια, δεν πάει άλλο", "Κάτι πρέπει να γίνει", σας λέμε καθαρά: Ναι, κάτι πρέπει να γίνει, για να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή πάλη. Για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης, για να φέρουμε στο επίκεντρο τις δικές μας λαϊκές ανάγκες.

Και μπορούμε να κάνουμε πολλά για να μη μείνει για άλλη μια φορά η ανησυχία σιωπηλή, να μην εγκλωβιστεί ξανά σε προηγούμενες επιλογές, στο όνομα μιας ψεύτικης αυταπάτης επιλογής, κάποιου δήθεν μικρότερου κακού που οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο κακό και μας γυρίζει πάλι πίσω, διαψεύδοντας τις προσδοκίες του λαού μας. Το ζήσαμε αυτό πολλές φορές στο παρελθόν μέχρι σήμερα.

Για να μη σκορπίσει πάλι η αγανάκτηση, να μη γίνει εκ νέου στήριξη σε παλιούς και νέους “σωτήρες” που πάντα απογοητεύουν, αφοπλίζουν και τελικά αδρανοποιούν τον λαό.

Γιατί η αποστολή όλων αυτών, και του Μητσοτάκη και του Τσίπρα και του Ανδρουλάκη και λοιπών, είναι πώς θα διασωθεί η εξουσία του κεφαλαίου, η εξουσία των συμφερόντων που υπηρετούν.

Μπορούμε να κάνουμε πολλά για να γίνει η ανησυχία, η αγανάκτηση, συλλογική οργάνωση, δράση μέσα στο Σωματείο, στον Σύλλογο, στην Επιτροπή Αγώνα, στον μαζικό φορέα της γειτονιάς. Για να βάλουμε εμπόδια στα χειρότερα, για να κερδίσουμε ανάσες ανακούφισης και το πιο σημαντικό να ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο, τον δρόμο της ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Ξέρουμε πως πολλοί από εσάς προβληματίζεστε αν υπάρχει τελικά εναλλακτική για τον λαό.

Σας λέμε: Υπάρχει, κι αυτή δεν βρίσκεται μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, αλλά στην πάλη ενάντιά του που βάζει στο στόχαστρο τις κυβερνήσεις του, τα αστικά κόμματα, τις συμμαχίες τους και την εξουσία τους. Κι αυτή η εναλλακτική για το λαό βρίσκεται μόνο στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, που είναι ρεαλιστική, γιατί ρεαλιστικό είναι ό,τι υπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών: Της εργατικής τάξης, του λαού και όχι των λίγων, των καπιταλιστών.

Ρεαλιστικό σήμερα, στον 21ο αιώνα της έκρηξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, είναι ο εργάτης να έχει σταθερή δουλειά με δικαιώματα, έναν καλό μισθό, να εργάζεται λιγότερο και να απολαμβάνει περισσότερα, Κοινωνική Ασφάλιση, καλή σύνταξη.

Ρεαλιστικό είναι όλοι να απολαμβάνουμε δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, ολόπλευρη δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά μας, τον Αθλητισμό, τον Πολιτισμό, τη ζωή σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον και χωρίς τον φόβο, την ανασφάλεια που προκαλεί πλέον η απειλή μιας γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης.

Αν όλα αυτά, τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι λοιποί, τα προσπερνούν ή τα χλευάζουν, ισχυριζόμενοι ότι τάχα "δεν είναι ρεαλιστικά", ότι "είναι έξω από τα όρια του εφικτού", αυτό γίνεται γιατί ο δικός τους ρεαλισμός χωράει μόνο ό,τι συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο.

Γιατί το εφικτό στο δικό τους πολιτικό σχέδιο είναι μόνο ό,τι υπηρετεί τις επενδύσεις και τα κέρδη των καπιταλιστών. Γι’ αυτό κάθε διεκδίκηση, κάθε εργατικό - λαϊκό αίτημα σκοντάφτει κάθε φορά πάνω στον τοίχο των αντοχών της καπιταλιστικής οικονομίας!!!

Η οικονομία τους αντέχει τις επιδοτήσεις, τα κρατικά και ευρωπαϊκά πακέτα χρηματοδότησης για τις επενδύσεις των ομίλων. Αντέχει τις φοροαπαλλαγές και τα νέα προνόμια στο κεφάλαιο.

Δεν αντέχει, όμως, τις αυξήσεις μισθών και συντάξεων, την κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων, τη διαγραφή χρεών για τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων, τις αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών, τη στήριξη όλων όσοι αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.

Ακόμα κι όταν υπόσχονται ότι θα ανοίξει μια χαραμάδα, κάτι θα δοθεί για ανακούφιση, μια μικρή έστω βελτίωση της ζωής του λαού, έρχεται και την κλείνει το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης… Μια με την κρίση του, μια με την πανδημία. Τώρα και με έναν πόλεμο και μια νέα κρίση που βρίσκεται προ των πυλών.

Κι αυτά δεν τα λέμε μόνο εμείς, τα ομολογούν τα δικά τους επιτελεία, ευρωπαϊκά και διεθνή. Μάλιστα, ορισμένοι, για να περιγράψουν τι έρχεται, μιλούν ακόμα και για τυφώνα.

Όταν λοιπόν σου λένε πως έρχεται τυφώνας, δεν περιμένεις, παίρνεις τα μέτρα σου, εξοπλίζεσαι, οχυρώνεσαι για να τον αντιμετωπίσεις. Και σήμερα έχουμε και την πείρα και τη γνώση από την προηγούμενη 10ετή κρίση. Έχουμε και τα εφόδια για να εξοπλιστούμε, έχουμε και τον τρόπο να οχυρωθούμε.

Για να μην πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα μιας νέας κρίσης, προκειμένου να βγει ξανά αλώβητο το κεφάλαιο και η εξουσία του.

Μιλούν για "τυφώνα" γιατί οι οικονομικές εξελίξεις δείχνουν πως ήδη η ΕΕ και η Ευρωζώνη βρίσκονται μπροστά σε νέα οικονομική κρίση, ενώ αυξάνει η πιθανότητα σοβαρής επιβράδυνσης συνολικά της διεθνούς οικονομίας.

Μιλούν για "τυφώνα", γιατί βλέπουν πως στην πορεία της οικονομίας επιδρούν σημαντικά οι κυρώσεις του ιμπεριαλιστικού πολέμου που συνεχίζεται στην Ουκρανία ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από τη μια και της Ρωσίας από την άλλη, γιατί συνεχίζεται και οξύνεται η αντιπαράθεση για τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων της Ενέργειας.

Επιδρά όμως και η ίδια η παράταση του πολέμου στην Ουκρανία που ήδη συμπλήρωσε 100 μέρες και κανείς δεν ξέρει πόσες ακόμα.

Στην πορεία της οικονομίας επιδρούν όμως και οι προβλέψεις πιθανής επέκτασης του πολέμου και σε άλλες εστίες στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο.

Πρόσφατες είναι οι απειλές της Ρωσίας στη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία μετά και την άρνησή τους να δώσουν άδεια στο αεροσκάφος του Λαβρόφ να διασχίσει τον εναέριο χώρο τους με προορισμό τη Σερβία.

Εκατό φορές έχουν καταρρεύσει τα επιχειρήματά τους

Ο λαός πραγματικά ξέρει και τι ζει και τι τον περιμένει! Κι όλα αυτά που του λέει ο Μητσοτάκης, πως "μέσα σε ένα αβέβαιο διεθνές περιβάλλον στόχος είναι η Ελλάδα να καταστεί πόλος σταθερότητας και προόδου", δεν είναι απλά γελοία, είναι κυρίως επικίνδυνα.

Για ποια σταθερότητα μιλάνε όταν μέρα με την ημέρα ο κίνδυνος να γενικευτεί ο πόλεμος στην Ουκρανία μεγαλώνει;

Και δεν είμαστε πλέον στην αρχή, που θα μπορούσαν να πουν και μια κουβέντα παραπάνω για να κοροϊδέψουν τον λαό για να στοιχηθεί πίσω από το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, να αποδεχτεί και να στηρίξει τη συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας, να γίνει συνένοχος στο έγκλημα.

Είμαστε 100 μέρες μετά την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και με 100 τρόπους λογαριάζεται πλέον η ελληνική εμπλοκή στο μακελειό του πολέμου. Η ελληνική κυβέρνηση με την ανοχή, αν όχι με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, τα έχει δώσει όλα: Στρατιωτικές βάσεις σε όλη τη χώρα, ελληνικά εδάφη και θάλασσες, πολεμικό υλικό, ακόμα και στρατιωτικές δυνάμεις, παιδιά του ελληνικού λαού στέλνουν στο μέτωπο προς την Ουκρανία.

Είμαστε 100 μέρες μετά την έναρξη του πολέμου και 100 φορές έχουν καταρρεύσει τα επιχειρήματά τους. Και τι δεν μας είπαν...

Πως "έτσι στηρίζουν τον λαό της Ουκρανίας". Όμως, αυτό που στηρίζουν είναι τα σχέδια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ σε βάρος του λαού της Ουκρανίας!

Λένε πως έτσι "πολεμάνε τον αναθεωρητισμό". Μόνο που οι μεγαλύτεροι "αναθεωρητές" είναι οι σύμμαχοί τους, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που με τη μεζούρα του πολέμου χαράζουν σύνορα, διαλύουν χώρες. Την ίδια μεζούρα κρατάει και η Ρωσία στην Ουκρανία.

Μας είπαν πως "η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο μας θωρακίζει απέναντι στις απειλές, στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας".

Τη βλέπουμε αυτήν τη "θωράκιση", όταν πετάνε τα τούρκικα αεροσκάφη στο Αιγαίο και πάνω από την Αλεξανδρούπολη. Τη διαβάζουμε και την ακούμε στις ολοένα και πιο προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν και των υπουργών του.

Για να μη μιλήσουμε για τις δηλώσεις των Ευρωπαίων και των Αμερικανών συμμάχων τους, που όλοι μαζί με ένα στόμα - μια φωνή λένε "Βρείτε τα", γιατί στόχος τους είναι να μην απειληθεί η ευρωατλαντική συνοχή απέναντι στον "αναθεωρητισμό" της Ρωσίας.

Λένε "Βρείτε τα" αυτοί που κάνουν πλάτες απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, στην Ανατ. Μεσόγειο και την Κύπρο. Αυτοί που δεν αναγνωρίζουν κυριαρχικά δικαιώματα και σύνορα, αλλά μόνο "ΝΑΤΟικό έδαφος", "ΝΑΤΟικές θάλασσες" και τώρα σπρώχνουν σε επικίνδυνες διευθετήσεις στο Αιγαίο και αλλού.

Σε αυτές τις συνθήκες που η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας μεγαλώνει, που τα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, που είναι ψηλά στις απαράδεκτες αξιώσεις της, η κυβέρνηση της ΝΔ με την αποστολή πολεμικού υλικού, αλλά και τεθωρακισμένων στην Ουκρανία, βάζει σε κίνδυνο ακόμα και την άμυνα της χώρας, όπως προειδοποιούν στρατιωτικοί.

Ακόμα περιμένουμε απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουμε διατυπώσει και μέσω του "Ριζοσπάστη" για την τεράστια ποσότητα πολεμικού υλικού που έχει σταλεί στην Ουκρανία και μάλιστα με περισσότερες από 20 εναέριες αποστολές.

Ερωτήματα που αφορούν:

• Τις πάνω από 2.000 ρουκέτες, αδειάζοντας ακόμα και αποθήκες νησιών του Βόρειου Αιγαίου.

• Για τα τρία και πλέον εκατομμύρια φυσίγγια.

• Τους δεκάδες πανάκριβους αντιαεροπορικούς πυραύλους "Stiger".

• Τα χιλιάδες βλήματα πυροβολικού και τους φορητούς αντιαρματικούς πυραύλους…

Με το κόστος όλων αυτών των πυρομαχικών να προσεγγίζει τα 30 εκατομμύρια ευρώ.

Και, βέβαια, με την επικείμενη αποστολή των δεκάδων ελληνικών τεθωρακισμένων που θα αποσυρθούν από μονάδες νευραλγικής σημασίας για να αντικατασταθούν -όποτε και αν- από τα γερμανικά που στην κυριολεξία σαπίζουν εδώ και χρόνια.

Η αποστολή πολεμικού υλικού, τεθωρακισμένων στην Ουκρανία, είναι μία ακόμα απόδειξη ποιον υπηρετούν και πρακτικά τα εξοπλιστικά προγράμματα που πληρώνει ακριβά ο λαός.

Οι εργαζόμενοι του «Βαρβαρέσου» δεν είναι μόνοι τους

Είμαστε 100 μέρες μετά την έναρξη του πολέμου και ήδη αποδεικνύεται τι εννοούσε η κυβέρνηση της ΝΔ όταν έλεγε ότι η εμπλοκή συνιστά "μια νέα ευκαιρία". Το ακούσαμε να το περιγράφει ο Μητσοτάκης στους Έλληνες εφοπλιστές, στο τμήμα αυτό του κεφαλαίου που θα κάνει χρυσές δουλειές με τη μεταφορά του πανάκριβου αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου στο όνομα της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Για ευκαιρίες μιλούσαν και στην κρίση, για ευκαιρίες μιλούσαν και στην πανδημία, για ευκαιρίες μιλάνε και τώρα στον πόλεμο. Και είδαμε, πώς αυτές οι τραγικές καταστάσεις για τον λαό για τους λίγους, τους καπιταλιστές, αποτέλεσαν "χρυσή ευκαιρία" για να υλοποιούν οι κυβερνήσεις μία-μία τις απαιτήσεις τους.

Και ο Νομός της Ημαθίας προσφέρει πολλά τέτοια παραδείγματα, ποιοι πληρώνουν τελικά τη λυπητερή για να τη βγάλει καθαρή το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση "Νηματουργεία Βαρβαρέσος" στη Νάουσα που με τον μεγάλο αγώνα τους διεκδικούν το αυτονόητο: Να πληρωθούν τα δεδουλευμένα 9 μηνών και να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Παρ' όλα αυτά η εταιρεία, με τις πλάτες φυσικά της κυβέρνησης, συνεχίζει την τακτική της απληρωσιάς στα δεδουλευμένα των εργατών και των έναντι, αντί του μισθού. Παράλληλα χρησιμοποιεί όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχτισαν όλες οι κυβερνήσεις και της ΝΔ, και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, και του ΣΥΡΙΖΑ πιο πρόσφατα. Ένα οπλοστάσιο που ενισχύθηκε με τον νόμο-έκτρωμα του Χατζηδάκη να βάζει νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και να βγάζει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες και τους αγώνες των εργαζομένων. Τέτοια είναι η Δικαιοσύνη τους!

Όταν πρόκειται να κηρύξει μια απεργία "παράνομη και καταχρηστική", χρειάζεται μόλις λίγες ώρες, όταν όμως πρόκειται για τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, οι οποίοι τα διεκδικούν και μέσα από τα δικαστήρια, τότε κινείται με ρυθμούς χελώνας.

Τέτοια είναι η Δικαιοσύνη τους που ξέρει με τις αποφάσεις της να βάζει την εταιρεία σε καθεστώς προστασίας από κατασχέσεις των περιουσιακών της στοιχείων, όπως και για τις οφειλές της στην ΔΕΗ, όμως την ίδια στιγμή οι ίδιοι εργαζόμενοι της ίδιας εταιρίας δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και απειλούνται με διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος. Μάλιστα, έχει παγώσει τις οικονομικές απαιτήσεις των εργαζομένων ως προς τα δεδουλευμένα τους, όπως και το δικαίωμα της επίσχεσης εργασίας.

Την ίδια ώρα, βέβαια, η παραγωγή συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς για να καλυφθούν οι πωλήσεις.

Και ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ στηρίζει απλόχερα την εργοδοσία, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, που την είχαν μπουκώσει με προνόμια και χρηματοδοτήσεις, αρνείται να δώσει έκτακτο οικονομικό βοήθημα μέσω του ΟΑΕΔ στους εργαζόμενους που κυριολεκτικά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινής επιβίωσης.

Οι εργαζόμενοι των "Νηματουργείων Βαρβαρέσος" δεν είναι μόνοι τους σ’ αυτόν τον δύσκολο δρόμο του αγώνα. Στον ίδιο δρόμο βαδίζουν και οι εργαζόμενοι και άλλων κλάδων, άλλων επιχειρήσεων που δεν κάνουν πίσω, δεν λυγίζουν, βαδίζουν μπροστά γιατί ξέρουν πως μόνο τότε μπορούν κάτι να κερδίσουν. Στον ίδιο δρόμο βαδίζουν οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ που χρόνια δίνουν έναν μεγαλειώδη αγώνα, της COSCO που βήμα το βήμα κατοχυρώνουν μικρές νίκες, οι εργαζόμενοι της "efood" που ματαίωσαν τα σχέδια της εργοδοσίας και συνεχίζουν. Κι αν το παράδειγμα ήταν ένα πριν λίγο καιρό, μετά έγιναν δύο και σήμερα είναι περισσότερα και πρέπει να γίνουν φωτεινός σηματοδότης για όλους τους εργαζόμενους.

Όπως για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι που δουλεύουν εποχικά στα διαλογητήρια και τα κονσερβοποιεία της περιοχής σας.

Ποιος, ποια κυβέρνηση, ποιο κράτος μπορεί να στηρίξει αυτούς τους εργαζόμενους, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους εργάζονται από έναν έως τέσσερις μήνες το χρόνο και, σύμφωνα με τους δικούς τους αντεργατικούς νόμους, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζει ο ΟΑΕΔ για να ενταχθούν στο ταμείο ανεργίας; Ή ακόμα κι αν ξεπεράσουν τον παραπάνω σκόπελο, ο ΟΑΕΔ θέτει και άλλα εμπόδια, όπως το "πλαφόν" των 400 ημερών επιδότησης τα τελευταία χρόνια, επομένως τελικά οι όποιοι "δικαιούχοι" εντάσσονται για μικρό χρονικό διάστημα στο ταμείο ανεργίας ή και καθόλου;

Ποια κυβέρνηση, ποιο κράτος μπορεί να στηρίξει αυτούς τους εργαζόμενους οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχει ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με βάση τα σχετικά "φίλτρα", ενώ δεν συγκεντρώνουν ούτε τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης με τα ελάχιστα ένσημα που παίρνουν;

Καμιά αστική κυβέρνηση δεν πρόκειται να τους στηρίξει, όποια κι αν είναι αυτή, γιατί όλες μα όλες νομοθετούσαν εναντίον τους. Όπως ποτέ δεν στήριξαν και τους εργαζόμενους στον τουρισμό που δουλεύουν με 16 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις σε συνθήκες γαλέρας. Και τώρα τους συκοφαντούν κι από πάνω, γιατί δεν πάνε να δουλέψουν στις γαλέρες τους για λίγα ψίχουλα. Τόσο άθλιοι είναι!!!

Ποια κυβέρνηση, αλήθεια, στήριξε τους βιοπαλαιστές αγρότες και δω στην Ημαθία, τους δενδροκαλλιεργητές στα ροδάκινα, στα νεκταρίνια, στα κεράσια και τα άλλα φρούτα που παράγει η πατρίδα μας; Ποιος τους στήριξε όταν είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται δραματικά, ιδιαίτερα μετά το εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία το 2014 και τα αντίμετρα που πήρε η Ρωσία ενάντια στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, όπως τα επιτραπέζια ροδάκινα;

Ακόμα και τώρα, ποιος θα τους στηρίξει με την εκτίναξη του κόστους παραγωγής στα εφόδια, στο πετρέλαιο, στο ηλεκτρικό ρεύμα που κάνει ακόμα δυσκολότερη την προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στις ανάγκες της καλλιεργητικής περιόδου;

Βέβαια, την ίδια ώρα οι βιομήχανοι στην παραγωγή κομπόστας είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται σημαντικά αυτήν την περίοδο όταν οι παραγωγοί συμπύρηνων ροδάκινων παραδίνουν το προϊόν τους σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές.

Οι βιοπαλαιστές αγρότες παραδίνουν την παραγωγή τους χωρίς να γνωρίζουν την τιμή που θα πάρουν, ενώ πληρώνονται 3 και 4 μήνες μετά. Με τις υποχρεώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ, στο ρεύμα κ.ά. να τρέχουν...

Πώς θα καταφέρουν να επιβιώσουν σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, όταν δεν υπάρχει κατώτερη εγγυημένη τιμή που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει κέρδος που θα τους επιτρέψει να ξανακαλλιεργήσουν και να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια; Όταν ο ΕΛΓΑ δεν ασφαλίζει την παραγωγή από τις καταστροφές στο φυτικό κεφάλαιο, σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας, όπως και δεν αποζημιώνει τους αγρότες σε περίπτωση καταστροφής, στο 100% της ζημιάς;

Ξέρουμε πολύ καλά πως αυτό θα επιφέρει ως αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να εγκαταλείψουν τη γη τους και να συγκεντρωθεί αυτή σε λίγα χέρια, σε λίγους μεγαλοαγρότες ή και σε καπιταλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην αγροτική παραγωγή.

Το Κόμμα μας στηρίζει τον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών για να μην ξεκληριστούν από τη γη τους, για να μην κοπεί το ρεύμα σε κανένα αγροτικό σπίτι, για να μην κατασχέσει η τράπεζα χωράφια ή σπίτια βιοπαλαιστών αγροτών.

Οι προτάσεις του ΚΚΕ για την Ενέργεια σε σύγκρουση με τις «πράσινες μπίζνες»

Και στην περιοχή της Ημαθίας έχουν κάνει την εμφάνισή τους αυτές οι "πράσινες μπίζνες", όπως συμβαίνει με τα αιολικά πάρκα στο Βέρμιο. Όπου με τις ήδη εγκατεστημένες ανεμογεννήτριες και με αυτές που πρόκειται να εγκατασταθούν μετατρέπεται σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής Ενέργειας με πολλαπλές κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενάντια στα συμφέροντα του λαού της περιοχής. Μαθαίνουμε μάλιστα πως τα ίδια σχέδια έχουν και για τον ορεινό όγκο των Πιερίων.

Τίποτα δεν τους σταματά. Και μάλιστα ολόκληρες περιοχές, που μπορούν να αξιοποιηθούν για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων, παραδίδονται σε μεγάλους επιχειρηματίες για να γίνουν φωτοβολταϊκά πάρκα και ενώ όλοι μιλούν για πιθανότητα επισιτιστικής κρίσης. Κι ενώ όλοι ξέρουμε πως η χώρα μας έχει και το κλίμα και τις εκτάσεις και το αγροτικό δυναμικό να παράγει αγροτικά προϊόντα για να θρέψει τον λαό της.

Εμείς επιμένουμε να καταθέτουμε μέσα στον λαό τις προτάσεις μας για την Ενέργεια, που απαντούν σε αυτό που όλοι ονομάζουν ενεργειακή κρίση. Μόνο που αυτές οι προτάσεις βρίσκονται σε σύγκρουση με τη στρατηγική που ακολουθούν όλοι τους, κι ας τσακώνονται τώρα, και η ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Οι προτάσεις μας θέτουν στο επίκεντρο:

• Την άμεση και πλήρη επαναλειτουργία των λιγνιτικών μονάδων.

• Την κατάργηση του λεγόμενου ευρωπαϊκού τέλους διοξειδίου του άνθρακα, που τεχνητά απαξιώνει τη λιγνιτική παραγωγή.

• Την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, των Ειδικών Φόρων και του χρηματιστηρίου Ενέργειας.

• Την εγκατάλειψη των κυρώσεων κατά της Ρωσίας που εκτινάσσουν το κόστος του φυσικού αερίου.

• Για να αξιοποιηθούν όλες οι πηγές Ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας και να πάψει επιτέλους η Ενέργεια να αποτελεί εμπόρευμα.

Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση

Οι μετεκλογικές συνεργασίες ανάμεσα στη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ήδη ψήνονται. Και ανεξάρτητα πώς θα σερβιριστούν και ποιος τελικά θα κάτσει στο κυβερνητικό τραπέζι, το μενού είναι ήδη έτοιμο. Αφορά έναν προς έναν τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου, που πέρα από τις αναγκαίες διαφορές τους, στο τέλος όλοι στέλνουν τον λογαριασμό στον λαό.

Πρώτος κοινός στόχος τους είναι το Ταμείο Ανάκαμψης που κατευθύνεται στους μεγάλους ομίλους, αλλά θα το πληρώσει ο λαός, όπως πλήρωσε και τα μνημόνια.

Δεύτερος κοινός στόχος είναι η "πράσινη μετάβαση" για να προχωρήσουν οι "πράσινες" επενδύσεις με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος που λόγω και του πολέμου στην Ουκρανία επιταχύνεται στέλνοντας ξανά τον φουσκωμένο λογαριασμό της Ενέργειας στα λαϊκά στρώματα.

Τρίτος κοινός στόχος είναι η ενεργή εμπλοκή στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που έχει μετατρέψει τη χώρα μας, τον λαό μας σε στόχο αντιποίνων, εμπλοκή βέβαια που ακουμπά και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τους επικίνδυνους συμβιβασμούς που προετοιμάζονται.

Αυτοί οι κοινοί στόχοι αποτελούν τον πυρήνα των προγραμματικών δηλώσεων μιας τέτοιας επόμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης η οποία, απ’ ό,τι δείχνουν και οι δυσοίωνες εξελίξεις στην οικονομία αλλά και τα ελληνοτουρκικά, θα έχει περισσότερες δυσκολίες να αντιμετωπίσει.

Γι' αυτό δεν φτάνει ένα αστικό κόμμα, χρειάζεται από ό,τι φαίνεται και δεύτερο, για να μοιραστούν μαζί την ευθύνη της αντιλαϊκής διαχείρισης. Το έχουμε πιάσει το υπονοούμενο. Ο ένας μετά τον άλλο, Μητσοτάκης, Τσίπρας, Ανδρουλάκης, έχουν αρχίσει να μιλάνε για "συνεργασίες". Τραβάτε με κι ας κλαίω, που λέει και ο λαός μας.

Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, γιατί βρίσκεται σταθερά δίπλα στον λαό. Το ίδιο θα κάνει και τώρα, θα δώσει όλες του τις δυνάμεις η εργατική τάξη, ο λαός με την οργανωμένη δράση του κάτι να εμποδίσει, κάτι να κερδίσει και το κυριότερο να αρχίσει να προετοιμάζεται για να επιβάλει ριζικές αλλαγές προς όφελός του. Αυτό χρειάζεται σήμερα να συζητήσουμε.

Πώς θα καταφέρουμε με επιμονή και πείσμα να ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο, τον δρόμο της πραγματικής προόδου, αυτόν που ο λαός θα κάνει κουμάντο στην οικονομία και την εξουσία.

Εκεί, μέσα στον λαό και το κίνημά του το ΚΚΕ καταθέτει το δικό του σχέδιο, τη δική του πρόταση για την εργατική - λαϊκή διακυβέρνηση, η οποία βέβαια στην προμετωπίδα της θα γράφει με μεγάλα γράμματα: Ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Αυτό τον δρόμο φιλοδοξούμε να ανοίξουμε με την αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, με την ενεργητική συμβολή και συμμετοχή στους καθημερινούς αγώνες. Με μια κοινωνική συμμαχία που δεν θα κάνει απλά έναν αγώνα οπισθοφυλακής, έναν αγώνα αμυντικό απέναντι στη σημερινή επίθεση, όσο κι αν αυτή σήμερα είναι σημαντική, αλλά θα περνά στην αντεπίθεση. Θα αλλάζει συσχετισμούς παντού, θα συγκεντρώνει δυνάμεις ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο. Θα αξιοποιεί κάθε δυσκολία, "ρωγμή" κι αστάθεια στο αστικό πολιτικό σύστημα, με σκοπό να περνάει ο λαός και το κίνημά του σε καλύτερες θέσεις μέχρι τη ριζική ανατροπή, τη ριζική αλλαγή.

Σε αυτόν τον δρόμο σας προσκαλούμε να περπατήσουμε μαζί.

Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό!

Γιατί υπάρχει ελπίδα λαϊκής ευημερίας και ανάτασης!

 Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα

 

Μετά την ομιλία, έγιναν παρεμβάσεις από τους:

• Μένιο Ρήγα, εργάτη στη Νηματουργεία «Βαρβαρέσος».
• Γιάννη Σκεντερίδη, μέλος του ΔΣ του Αγροτικού συλλόγου Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας».
• Χρήστο Μπίνο, μαθητή του 2ου ΓΕΛ Νάουσας.

Το άνοιγμα της συγκέντρωσης έκανε ο γραμματέας της ΤΕ Ημαθίας του ΚΚΕ, Γιάννης Τσεχελίδης (δείτε εδώ το video).