Αντικομμουνιστική εκστρατεία στην Ουκρανία

Η νέα αντικομμουνιστική Άνοιξη του Κιέβου

***

Σε μια ακόμη επίδειξη του βαθιά αντιδραστικού, σκοταδιστικού χαρακτήρα του καθεστώτος του Κιέβου, το ουκρανικό υπουργείο Πολιτισμού, ανακοίνωσε μέσω του επίσημου λογαριασμού του στο Telegram (https://t.me/mkipu/1718), την δημιουργία ειδικής επιτροπής, για την «απορωσοποίηση», «αποκομμουνιστοποίηση» και «αποαποικιοποίηση» της χώρας.

«Επί του παρόντος, πραγματοποιήσαμε δημόσιες συζητήσεις και ξεκινήσαμε τη δημιουργία ενός συμβουλευτικού οργάνου, μιας επιτροπής υπό το υπουργείο Πολιτισμού και το UINP (Ουκρανικό Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης), η οποία θα ασχολείται με θέματα απορωσοποίησης, αποκομμουνιστικοποίησης και αποαποικιοποίησης» αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου.

Εν συντομία θυμίζω, ότι το «Ουκρανικό Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης», είναι ένα κρατικό όργανο που συστάθηκε μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν με στόχο την ιδεολογικοποίηση και ιστορική «τεκμηρίωση» της εκστρατείας ηρωοποίησης του ουκρανικού εθνικισμού και του μπαντερικού ναζισμού. Στο ενεργό link στο τέλος της ανάρτησης μπορείτε να δείτε αναλυτική παρουσίαση αυτής της ναζιστικής, ακαδημαϊκής φωλιάς, στο ειδικό αφιέρωμα του Το Περιοδικό.

Είχε προηγηθεί, στις 6 Απριλίου, η ψήφιση, από την Βερχόβνα Ράντα - την ουκρανική Βουλή - νομοσχεδίου, βάσει του οποίου θα απαγορευθούν στην Ουκρανία τοπωνύμια που σχετίζονται με τη Ρωσία, την ιστορία της και εξέχουσες προσωπικότητές της.

Οι καθεστωτικοί βουλευτές θεωρούν, ότι αυτός ο νόμος «θα επιταχύνει την αποσοβιετοποίηση και την απορωσοποίηση της χώρας, θα συμβάλει στην ενίσχυση του πνεύματος και του ηθικού του ουκρανικού έθνους».

Υπενθυμίζεται ότι με προεδρικό διάταγμα απαγορεύτηκαν 11 κόμματα, μεταξύ αυτών και το κόμμα της ουκρανικής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συνεπώς, σε αυτό το κακέκτυπο αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, οι μόνοι βουλευτές που υπάρχουν να ψηφίσουν, είναι οι άνθρωποι του προέδρου.

Επιπλέον, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, τον περασμένο Μάιο ανακοίνωσε με περηφάνεια ότι υπέγραψε νόμο για την «αποσοβιετοποίηση» της εθνικής νομοθεσίας (η σχετική ανάρτηση του προέδρου της Βερχόβνα Ράντα, Ρουσλάν Στεφαντσούκ: https://www.facebook.com/photo/?fbid=410057580941086&set=a.341455371134641).

Εάν νομίζετε ότι οι παραπάνω εξελίξεις είναι συνέπεια του πολέμου, κάνετε λάθος. Είναι συνέχεια του ευρείας κλίμακας ξηλώματος της σοβιετικής ιστορίας και του αντικομμουνιστικού πογκρόμ που ακολούθησε το Μαϊντάν, ενώ η «απορωσοποίηση», ήταν η πρώτη αιτία του ξεσπάσματος του εμφυλίου πολέμου την Άνοιξη του 2014, όταν ξαφνικά, στο επισήμως 17% των ρωσόφωνων Ουκρανών πολιτών - ανεπισήμως η πλειοψηφία του ουκρανικού λαού, συμπεριλαμβανομένου του Ζελένσκι - απαγορεύτηκε να χρησιμοποιεί την μητρική γλώσσα του στη δημόσια και κρατική σφαίρα.

Σε ό,τι αφορά στην αποκομμουνιστικοποίηση της Ουκρανίας και την ναζιστοποίηση του κράτους που ακολούθησε, κομβικό ρόλο έπαιξε το θηριώδες νομικό πλαίσιο που επέβαλε η κυβέρνηση Ποροσένκο το 2015, με το οποίο, εκτός των άλλων, αποκαταστάθηκε υλικά, ιδεολογικά και πολιτικά ο μπαντερικός ναζισμός, την ώρα που οι ιδεολογικοί απόγονοί του έσφαζαν - και εξακολουθούν να σφάζουν - γυναικόπαιδα στο Ντονμπάς.

Αλλά ξέχασα: Ποιος ουκρανικός εμφύλιος;

Στο σχετικό αφιέρωμα του Το Περιοδικό στο link που ακολουθεί την ανάρτηση μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση αυτής της νομοθεσίας.

Νομίζω ότι είναι περιττό να προσθέσω πως όλα τα παραπάνω είναι ο ελέφαντας στο σαλόνι του ευρώ-νατοϊκού ιμπεριαλισμού. Ο οποίος, για μια ακόμη φορά, στάθηκε συνεπής, παίρνοντας θέση στην σωστή πλευρά της ιστορίας του.

*

ΥΓ: Η προσπάθεια του καθεστώτος του Κιέβου να ταυτίσει την σοβιετική ιστορία και το κομμουνιστικό κίνημα με τον ρωσικό καπιταλισμό, είναι προφανές ότι κάθε άλλο παρά ζημιά κάνει στις αστικές τάξεις από την Μόσχα και το Κίεβο, μέχρι τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον. Το ερώτημα, όμως, που νομίζω ότι πρέπει να απαντηθεί από τους κομμουνιστές, είναι αν η δράση τους στην εργατική τάξη υπονομεύεται το ίδιο απο την απαγόρευση των σοβιετικών και κομμουνιστικών συμβόλων - για να μην πω και κομμάτων - ή από την στρεβλή ενσωματωσή τους στα συστημικά ιδεολογήματα. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, μετά το αντικομμουνιστικό πογκρόμ στην Ευρώπη απο το 1991, με τις διώξεις, τις απαγορεύσεις και την άγρια καταστολή, θα έπρεπε να είναι εύλογη. Δεν είναι, όμως. Δεν θα επεκταθώ διότι αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να γίνει από εδώ. Έχω την εντύπωση όμως - φυσικά μπορεί να κάνω και λάθος - ότι την διαστρέβλωση μπορείς να την πολεμήσεις με καλύτερους όρους, όταν δεν έχεις τον μπάτσο να σε συλλαμβάνει επειδή φοράς μπλουζάκι με τον Τσε.

Παραπομπές:

1. Για την πρώτη μαζική νομοθετική αντικομμουνιστική εκστρατεία: https://www.toperiodiko.gr/%ce%b7-rada-%cf%83%cf%84.../...

2. Για το «Ουκρανικό Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης»: https://www.toperiodiko.gr/%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81.../...

Γρηγόρης Τραγγανίδας