Την ώρα που οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες βιώνουν το ατέλειωτο κύμα ακρίβειας και τις υπέρογκες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, αναμένεται δε περαιτέρω επιδείνωση τον προσεχή χειμώνα, κυβέρνηση και Κομισιόν «πανηγυρίζουν» για το ότι το Σάββατο 20 Αυγούστου η Ελλάδα εξέρχεται από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας. Πρόκειται για μια αισχρή κοροϊδία, αφού παραμένουν όλοι οι μηχανισμοί εποπτείας μέσω των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων και των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Αλλωστε, η ίδια η Κομισιόν στην ανακοίνωσή της πριν μερικές μέρες, όπου αναφερόταν στην έξοδο από τη λεγόμενη εποπτεία, ανέφερε:
«Η λήξη της ενισχυμένης εποπτείας (...) θα ολοκληρώσει την επιστροφή της Ελλάδας στο τακτικό πλαίσιο οικονομικής εποπτείας. Αυτό σημαίνει ότι η παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης της Ελλάδας θα συνεχιστεί τόσο στο πλαίσιο της καθιερωμένης μεταπρογραμματικής εποπτείας, όσο και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου.
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα συνεχίσει την παρακολούθηση της ικανότητας αποπληρωμής της Ελλάδας στο πλαίσιο του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ρυθμίσεις. Επιπλέον, σημαντικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις θα συνεχίσουν να παρακολουθούνται στο πλαίσιο της υλοποίησης του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της Ελλάδας».
Αυτή η ...λιτή «υποσημείωση» σηματοδοτεί όσα φέρνει η έξοδος από την ενισχυμένη εποπτεία. Συγκεκριμένα, μέσα σε λίγες λέξεις υπονοεί όλες τις αντιλαϊκές εκκρεμότητες της εποπτείας και τα «ανοιχτά ζητήματα» που θα μεταφερθούν αυτόματα στην πάγια διαδικασία του μόνιμου μνημονίου, που είναι τα Ευρωπαϊκά Εξάμηνα και όλοι οι υπόλοιποι μηχανισμοί που διασφαλίζουν ότι οι λαϊκές ανάγκες θα βρίσκονται μόνιμα στην «πρέσα» για να θωρακίζονται τα κέρδη του κεφαλαίου.
Κεντρικό ζήτημα των «ανοιχτών ζητημάτων» είναι η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, με σημείο αιχμής την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για τον φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης ακινήτων ο οποίος προβλέπεται στον Πτωχευτικό Νόμο, δηλαδή τη δημιουργία φορέα που θα προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς τους πλειστηριασμούς σπιτιών λαϊκών οικογενειών. Αυτό ακριβώς επισημαίνει και η ίδια η Κομισιόν στην έκθεσή της για τη 14η μεταμνημονιακή «αξιολόγηση».
Επιπλέον, τα αντιλαϊκά μέτρα και η αυστηρή επιτήρηση θα συνεχιστούν με το νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2023 - 2026, στο οποίο θα ενσωματώνονται οι αναθεωρημένοι αντιλαϊκοί δημοσιονομικοί στόχοι για την επόμενη περίοδο, με άξονα την επιστροφή των πρωτογενών πλεονασμάτων και βέβαια τη σταδιακή μείωση του κρατικού χρέους, που διογκώθηκε το τελευταίο διάστημα προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι κάθε είδους παρεμβάσεις στήριξης στο εγχώριο κεφάλαιο.
Ετσι, όχι μόνο δεν αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο, αλλά αντίθετα έρχεται νέο κύμα δυσκολιών για τους εργαζόμενους, αφού το σύνολο των δημοσιονομικών περιορισμών και όλες οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις εκκρεμούν.
Το «πρώτο πιάτο» είναι η «μεταπρογραμματική έκθεση» τον ερχόμενο Νοέμβρη, για την παρακολούθηση των «εκκρεμών μεταρρυθμιστικών δεσμεύσεων», οι οποίες αφορούν κατά κύριο λόγο τα «κόκκινα» δάνεια, μεταρρυθμίσεις στο κράτος και άλλα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα.
Το «κυρίως πιάτο» θα «σερβιριστεί» με τον προϋπολογισμό του 2023, όπου δίπλα στα άλλα αντιλαϊκά μέτρα και τις νέες περικοπές κρατικών δαπανών, ακόμα και για στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, προβλέπεται η επιστροφή στα πρωτογενή πλεονάσματα.
Για να μη μείνει άλλωστε αμφιβολία, στην ανακοίνωσή της η Κομισιόν τονίζει πως αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος των δεσμεύσεων που ανέλαβε στο Γιούρογκρουπ κατά την έξοδό της από το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής τον Ιούνη του 2018. Παράλληλα, αναγνωρίζει πως η Ελλάδα «έχει πετύχει αποτελεσματική εφαρμογή μεταρρυθμίσεων». Δηλαδή όλα όσα τσάκισαν και τσακίζουν τον λαό, είτε αφορούν τη διατήρηση μέτρων φορολόγησης του λαϊκού εισοδήματος, είτε τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, είτε την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, με τις γνωστές τραγικές επιπτώσεις. Αυτά είναι η ...«επιτυχία» και η «πρόοδος» της κυβέρνησης, μόνο που αφορούν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Στο πλαίσιο δε των «μνημονίων διαρκείας», με αμείωτη ένταση σχεδιάζεται να προχωρήσουν και οι υπόλοιπες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έλεγε η έκθεση της Κομισιόν τον περασμένο Μάη, όταν η Επιτροπή ανακοίνωσε το τέλος της ειδικής εποπτείας:
«Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ χαιρετίζουν τη στενή και εποικοδομητική δέσμευση σε όλους τους τομείς και ενθαρρύνουν τις αρχές να συνεχίσουν και να αυξήσουν τις προσπάθειές τους, ιδίως όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα των πολιτικών του χρηματοοικονομικού τομέα, στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στο Κτηματολόγιο, στην κωδικοποίηση της εργασίας και στην επίτευξη των συμφωνηθέντων στόχων για την εκκαθάριση των καθυστερούμενων οφειλών του Δημοσίου».
Με άλλα λόγια, ζητούσαν να συνεχιστούν οι αναδιαρθρώσεις στην Υγεία, που ενισχύουν την εμπορευματοποίηση, και στα Εργασιακά, και βέβαια η φορολεηλασία... Με δυο λόγια, τα 340 αντιλαϊκά νομοσχέδια που έχει ψηφίσει η ΝΔ στη διάρκεια της κυβερνητικής της θητείας αποτελούν το «ορεκτικό» και για τα επόμενα, ακόμα πιο δύσκολα, που είναι μπροστά. Αλλωστε όλα τα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, δεσμεύονται στο «κοινό πρόγραμμα» του κεφαλαίου, όπως αυτό αποτυπώνεται και στα σχέδια για το Ταμείο Ανάκαμψης.
Με βάση και τα παραπάνω, εξάλλου, ήδη έχει ξεκινήσει η «προετοιμασία του εδάφους» για τον «δύσκολο χειμώνα» που επίκειται, από τον συνδυασμό του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της επιστροφής σε αυστηρότερους δημοσιονομικούς κανόνες και της λεγόμενης «ενεργειακής κρίσης», με τα αστικά επιτελεία να ανησυχούν για στασιμοπληθωρισμό και όλα τα «σημάδια» να δείχνουν προς νέα καπιταλιστική κρίση, που τις συνέπειές της σπεύδουν από τώρα να φορτώσουν στους λαούς η ΕΕ, η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.
Οπως κι αν ονομάσουν λοιπόν τα «μνημόνια των μνημονίων», δηλαδή τις αντιλαϊκές Συνθήκες, Οδηγίες και Κατευθύνσεις της ΕΕ για τα κέρδη, όποια μορφή κι αν πάρουν οι μηχανισμοί «εποπτείας» στην υλοποίηση της στρατηγικής για τα κέρδη του κεφαλαίου, όποιο κόμμα (ένα ή περισσότερα) κι αν αναλάβει να την «τρέξει» ως κυβέρνηση, ο λαός δεν έχει χρόνο ούτε για αναμονές ούτε για προσδοκίες από παλιούς και επίδοξους «σωτήρες».
Μπορεί να περιμένει μόνο από την ενίσχυση της δικής του πάλης, σε σύγκρουση με την πολιτική που τον βυθίζει όλο και περισσότερο στη φτώχεια, για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Δυναμώνοντας τα σωματεία, την οργάνωση και την αλληλεγγύη, τις εστίες του αγώνα, σε ακόμα περισσότερους χώρους δουλειάς και γειτονιές. Δυναμώνοντας τον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, πάνω από το ύψος του πληθωρισμού, για κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, για γενναία μείωση τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, στην Ενέργεια, στα καύσιμα. Διαγραφή χρεών, κανένα εργατικό - λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα. Για μέτρα προστασίας από την πανδημία, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας με μόνιμους γιατρούς - νοσηλευτές, εξοπλισμό και πόρους. Για απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, που αποτελεί εγγύηση στον αγώνα αυτό, για να δυναμώσει η ελπίδα, η προοπτική για τον λαό, που μπορεί να ζήσει πολύ καλύτερα με βάση τις δυνατότητες του σήμερα. Γιατί μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, μόνο η νέα σοσιαλιστική οικονομική και κοινωνική οργάνωση, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας μπορεί να εξασφαλίσει ότι οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας θα υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για δουλειά, ζωή, υγεία, ειρήνη και συνεργασία με όλους τους λαούς.
Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους τόπους δουλειάς, στους αγώνες και στις εκλογές είναι συμβολή στον αγώνα για αυτήν την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο υπέρ του λαού, που είναι το σύγχρονο και το αναγκαίο για τον 21ο αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου