«Πολιτισμένοι» Κάφροι

Στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα αναρωτιέμαι, αν στα γραφεία στοιχημάτων των τοξικών αεριτζήδων, όπου Γης αυτές τις μέρες, παίζεται ποιος τίναξε τους αγωγούς φυσικού αερίου στον αέρα. Οχι τίποτα άλλο, αλλά όλοι οι πολιτισμένοι κάφροι Ανατολής και Δύσης παραδέχονται ότι μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού οι χώρες-δυνάμεις, που διαθέτουν τα μέσα και την τεχνολογική επάρκεια για ένα τέτοιο ενεργειακό έμφραγμα. Ακόμα και το ερώτημα ποιος ωφελείται, το κλασικό cui bono, διαβάζεται πια στην ξεχαρβαλωμένη από πλευράς ανθρωπιάς διεθνή σκηνή ως το αντίθετό του, cui malo. Δηλαδή ποιος βλάπτεται, ποιος καταστρέφεται, ποιος ζημιούται.

Κι ενώ στην πρώτη ανάγνωση χωράνε ένα σωρό αναλύσεις οικονομικές και πολιτικές, για το ποιοι θα πλουτίσουν από μια στρόφιγγα, που για να μην τυχόν ανοίξει καταστρέφεται, στη δεύτερη η απάντηση είναι μία και θλιβερά απλή. Οι λαοί. Αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο των κερδών και τις θηριωδίες των ιμπεριαλιστών. Κι ίσως εδώ χωράει κι η συγγνώμη μου προς τη φυλή, την αφρικανική, των Κάφρων, τον πληθυσμό δηλαδή των Κόσα. Ο πόλεμος των Κάφρων ή και πόλεμος των συνόρων του Ακρωτηρίου (Ν. Αφρική) (1779 - 1879), ήταν ο εκατονταετής των αφρικανικών λαών ενάντια στους Ευρωπαίους αποικιοκράτες εισβολείς. Εξ ου κι ο σαρκασμός μου στον τίτλο.

Ο έντεχνος τρόμος που εκτοξεύεται εναντίον μας με τον πόλεμο στην Ουκρανία, για την ώρα μακριά απ΄ τα σπίτια μας, κλείνει τα μάτια και τ΄ αυτιά σε καθετί ωραίο, ελπιδοφόρο, αποτελεσματικό, αγωνιστικό άλλων λαών, πέρα από τους γειτονικούς μας. Κι αυτό για να μην αναθαρρήσουμε, να μη σηκώσουμε κεφάλι οι κοινωνίες και οι λαοί. Ετσι που να φτάσει στη Δύση, που απαθής περιορίζεται σε μιντιακές ρηχές αντιδράσεις, βλέποντας να απαγορεύεται η άμβλωση στις ΗΠΑ, από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, η είδηση ότι ένα άλλο Ανώτατο Δικαστήριο στην άλλη άκρη της Γης, στην Ινδία, αποφάσισε επιτέλους το ακριβώς αντίθετο. Στη χώρα που μέχρι τώρα με πασαλειμμένες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις ξέραμε για κάστες, ιερές αγελάδες, συζύγους που καίγονται στην πυρά μαζί με τους άντρες τους, για φακίρηδες και φιδομάγους, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας αποφάσισε ότι δικαίωμα στο σώμα της και στην άμβλωση έχει κάθε γυναίκα, παντρεμένη κι ανύπαντρη, επιτρέποντας την άμβλωση μέχρι τις 24 βδομάδες !! Απόφαση σταθμός, με υπερσυντηρητική κυβέρνηση, υπέρ των γυναικών στην Ινδία. Απόφαση σταθμός, με δημοκρατική κυβέρνηση και στις ΗΠΑ. Το cui bono και το cui malo τ΄ αφήνω στην κρίση σας.

Ομως η ευθύνη της πίεσης για τέτοιες αποφάσεις, πιστεύω ακράδαντα ότι βαρύνει τις γυναίκες. Αυτές πίεσαν ή δεν πίεσαν και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Κι όμως, για τις Ινδές σε μια χώρα θηριωδών ταξικών αντιθέσεων και συνάμα μια χώρα του Μπόλιγουντ, ο αγώνας ήταν αναμφίβολα πιο δύσκολος και θα γίνει δυσκολότερος στην υλοποίηση της απόφασης. Ενώ στις ΗΠΑ του Χόλιγουντ και του me too, με περισσότερα μέσα κι από καλύτερες θέσεις, οι γυναίκες για την ώρα έχασαν, ελπίζω τη μάχη κι όχι τον πόλεμο.

Κι εδώ που φτάσαμε στη βαριά τη λέξη πόλεμος, πάλι πέφτει στις πλάτες των γυναικών το βάρος να τον ματαιώσουν ή να τον απομακρύνουν ως πρωτοπόρες του φύλου τους. Γιατί κακά τα ψέματα, τώρα που ενσκήπτει με όπλο το φύλο της μια μουσολινικιά φασίστα σαν την Μελόνι, φαίνεται καθαρά πως άμα οι γυναίκες προσχωρήσουν στο κόμμα του πολέμου των ληστών και ιμπεριαλιστών, τότε το φύλο αποδεικνύεται ότι δεν είναι ιδεολογία. Εξ ου και σήμερα διαβάζουμε ανάποδα κι αρνητικά τη λέξη κάφρος ως απόγονοι, οι Δυτικοί, των αποικιοκρατών προγόνων μας, αποδεικνύοντας πόσο απολίτιστοι είμαστε ως νικητές απέναντι στη φυλή των Κάφρων, που αντιστάθηκε, κι έχασε στον δικό της εκατονταετή πόλεμο, που δεν διδάσκεται ούτε στα σχολεία της Δύσης, ούτε της Ανατολής.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ