Για να μη μειώσουν μισθούς, οι εταιρείες απαιτούν κρατική επιδότηση, διαφορετικά δεν δεσμεύονται για μείωση των ωρών εργασίας, αλλά για ανακατανομή του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας σε τέσσερις αντί για πέντε μέρες.
Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν σχεδόν το ίδιο (μέχρι και 36 ώρες) στη διάρκεια της βδομάδας, αλλά με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί ο ημερήσιος χρόνος εργασίας. Δηλαδή διευθέτηση, σαν αυτή που προβλέπει και στη χώρα μας ο νόμος Χατζηδάκη. Και δεν είναι μόνο αυτός ο «νεοτερισμός» της κυβέρνησης Κόστα.
Το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα στους ομίλους να εντάσσουν μεμονωμένα τμήματα στο πρόγραμμα και όχι το σύνολο του προσωπικού τους, ανάλογα δηλαδή με το πού συμφέρει η διευθέτηση και πού όχι.
Στο τέλος μάλιστα του προγράμματος δίνεται η δυνατότητα στην εργοδοσία να επιλέξει είτε το τετραήμερο - γιαλαντζί, είτε ένα «υβριδικό μοντέλο», όπου θα συνυπάρχουν πενταήμερες και τετραήμερες βδομάδες εργασίας, απογειώνοντας στο «μη παρέκει» τη διευθέτηση, άρα και την ένταση της εκμετάλλευσης.
Με αυτά τα «ωραία» πειραματίζεται στις πλάτες των εργαζομένων η κυβέρνηση Κόστα, που στο όνομά της πίνει νερό ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα πρωτοπόρα η σοσιαλδημοκρατία, με «φιλεργατικό» φερετζέ ανοίγει νέους ορίζοντες για τα αφεντικά...
Απεργιακές κινητοποιήσεις σε πολλές χώρες
Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Κόστα, σαν να λέμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΣΕ