22/04/1616
Πεθαίνει στη Μαδρίτη ο συγγραφέας του δον Κιχώτη, Μιγκουέλ Θερβάντες.
22/04/1724
Γεννιέται ο Γερμανός ιδεαλιστής φιλόσοφος Ιμμάνουελ Καντ.
22/04/1870
Γεννιέται ο Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν. Ο Β. Ι. Λένιν ξεκινά την επαναστατική του δράση, από τα νεανικά ακόμη χρόνια. Στρέφεται στη μελέτη του μαρξισμού και στην οργάνωση της πολιτικής πάλης της εργατικής τάξης, αλλά και στη διάδοσή του στους εργάτες της Πετρούπολης, με τους οποίους συνδέεται από τα φοιτητικά του χρόνια. Τούτο συμβαίνει, παρά και ενάντια στο ρεύμα της εποχής, όταν και ο «ναροντνικισμός» επικρατούσε και δρούσε με μορφές πολιτικής πάλης, όπως η ατομική τρομοκρατία ενάντια στον τσάρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι με την εκτέλεση του μεγαλύτερου αδελφού του, Αλέξανδρου, μετά τη σύλληψη και καταδίκη του σε θάνατο για απόπειρα δολοφονίας του τσάρου Αλέξανδρου ΙΙΙ, ο Λένιν λέει ότι «εμείς θα ακολουθήσουμε άλλο δρόμο».
Γεννιέται ο Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν
Ζωή και δράση αξεχώριστα δεμένη με την ίδρυση και δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος
Βλαντιμίρ Λένιν22/04/1892
Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης Εντουάρ Λαλό.
22/04/1894
Πεθαίνει ο πεζογράφος και ποιητής Κώστας Κρυστάλλης.
22/04/1912
Η «Πράβδα», το επίσημο όργανο του κόμματος των Μπολσεβίκων, αρχίζει να εκδίδεται στην Αγία Πετρούπολη (μετέπειτα Λένινγκραντ)
22/04/1915
Η πρώτη μαζική επίθεση με χημικά αέρια στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Την εξαπέλυσαν οι Γερμανοί κατά τη δεύτερη μάχη του Υπρ, σκοτώνοντας πάνω από 6.000 στρατιώτες από τη Γαλλία και τις αποικίες σε 10 μόλις λεπτά. Πολλοί περισσότεροι ήταν εκείνοι που τυφλώθηκαν.
22/04/1918
Διάταγμα του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού στην επαναστατημένη Ρωσία για την εθνικοποίηση του εξωτερικού εμπορίου.
22/04/1928
Σφοδρότατος σεισμός σημειώνεται στις 8:15 μ.μ. στην Κορινθία. Σκοτώνονται 20 άνθρωποι και 3.000 σπίτια καταστρέφονται.
22/04/1943
Στο Ανθοχώρι του Μετσόβου τμήματα του ΕΛΑΣ χτυπούν την ιταλική φρουρά που αριθμούσε 1.200 άντρες και απελευθερώνουν το Μέτσοβο.
22/04/1944
Εκτελούνται, στη Σχολή Χωροφυλακής, 17 μελλοθάνατοι κρατούμενοι
Εκτελούνται, στη Σχολή Χωροφυλακής, 17 μελλοθάνατοι κρατούμενοι.
22/04/1944
Στην Ιταλία σχηματίζεται κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Π. Μπαντόλιο με τη συμμετοχή των Χριστιανοδημοκρατών, των Κομμουνιστών και των Σοσιαλιστών.
Το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συνέχισε να μετέχει σε διάφορες αστικές κυβερνήσεις έως το 1947, όταν μετά από κυβερνητική κρίση που προκάλεσε ο πρωθυπουργός Ντε Γκάσπερι, εκδιώχθηκε μαζί με τους σοσιαλιστές.
Η περίπτωση της Ιταλίας (καθώς και της Γαλλίας, κ.α. χωρών) εκείνη την περίοδο φανέρωνε το πρόβλημα στρατηγικής στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, με την απομάκρυνση μιας σειράς ΚΚ από τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης και τον εγκλωβισμό τους σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες, κοκ.
22/04/1963
Πραγματοποιείται το Δ’ Παμφοιτητικό Συνέδριο (22-28/4/1963), το οποίο αποφασίζει τη δημιουργία της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (ΕΦΕΕ). Βασικά αιτήματα ήταν το 15% για την Παιδεία, η διάλυση του Σπουδαστικό Τμήματος της Ασφάλειας, καθώς και της ΕΚΟΦ και των άλλων «παρακρατικών» οργανώσεων
22/04/1968
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με απόφασή του τονίζει πως «οι Κομμουνιστές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, ενέκριναν τις αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας του ΚΚΕ και καταδίκασαν τη δεξιά οπορτουνιστική γραμμή και τη φραξιονιστική διασπαστική δράση της ομάδας Παρτσαλίδη».
Επίσης επέκρινε τη στάση του λεγόμενου «Γραφείου της ΚΕ για το εσωτερικό», που αυτοανακηρύχθηκε σε καθοδήγηση αυθαίρετα και αντικαταστατικά, υιοθετώντας τις απόψεις της διασπαστικής ομάδας και συντονίζοντας τις ενέργειες και τα σχέδια μαζί της.
1912 εκδόθηκε στην Πετρούπολη, με την άμεση καθοδήγηση του Λένιν, το πρώτο φύλλο της μπολσεβίκικης εφημερίδας "Πράβντα", που σημαίνει "Αλήθεια". Το κόμμα των μπολσεβίκων απέκτησε πανρωσικό νόμιμο όργανο, καθημερινό προπαγανδιστή, οργανωτή, ιδεολογικό καθοδηγητή του προλεταριάτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εργάτες συνδέθηκαν με την καθημερινή επαναστατική δουλιά του κόμματός τους. Ο ρόλος και η συμβολή της στην ιστορία των μπολσεβίκων και της επανάστασης δίκαια της δίνει εξέχουσα θέση. Από το 1914, η 5η Μάη, είναι η μέρα του εργατικού Τύπου.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_89.html
22 Απρίλη 1944, τα κτήνη της Ειδικής Ασφάλειας εκτελούν 17 κρατούμενους στην Σχολη Χωροφυλακής. Ήταν
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάββατο, 5 το απόγευμα, όταν δυο λεωφορεία,γεμάτα με δολοφόνους της Ειδικής Ασφάλειας(της "Ελληνικής Γκεστάπο"), με πολιτική περιβολή και οπλισμένους με αυτόματα, που συνόδευαν τους 17 κρατούμενους, μπήκαν στην αυλή της Σχολής Χωροφυλακής.
Επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος ήταν ο ταγματάρχης Κ. Μιχαλέας και ο υπομοίραρχος Ηλίας Σκαμπαρδώνης. Αρχισαν να κατεβάζουν τους κρατούμενους κατά εξάδες, τους έστηναν στην αυλή και τους εκτελούσαν, μπροστά στα μάτια πλήθους κόσμου που είχε συγκεντρωθεί στη Μεσογείων, για τον εσπερινό.
Η εκτέλεση των 17 ήταν εκτέλεση που έγινε από καθαρά "ελληνικό" απόσπασμα, με απόφαση του δωσίλογου υπουργού Εσωτερικών, Αναστάσιου Ταβουλάρη, χωρίς καταδικαστική απόφαση για τους ομήρους.Τους ομήρους διάλεξε ο αρχιδολοφόνος και αρχιβασανιστής Διευθυντής της Ειδικής Ασφάλειας Αλέξανδρος Λάμπου, από τις φυλακές Χατζηκώστα και τα κρατητήρια της Ειδικής στην οδό Ελπίδος και του επιταγμένου ξενοδοχείου "Κρυστάλ".
Οι 17 εκτελέστηκαν σε αντίποινα μιας επίθεσης του ΕΛΑΣ που έγινε σε Σταθμό Χωροφυλακής του Μαραθώνα στις 7 Απρίλη 1944, στην οποία εκτελέστηκαν 6 χωροφύλακες.
Ανάμεσα στους 17 εκτελεσμένους ήταν και ο σπουδαίος δάσκαλος Παναγής Δημητράτος. Είχε γεννηθεί το 1886. Υπήρξε Σύνεδρος στο Ιδρυτικό 1ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ το Νοέμβρη του 1918, εκλέχτηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής στο 2ο Συνέδριο. Στο σπίτι του, Δουκίσσης Πλακεντίας 3, στους Αμπελόκηπους, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική Σύσκεψη της ΕΠΟΝ, στις 23 Φλεβάρη 1942.
Στη δεύτερη δίκη των δωσιλόγων, που ξεκίνησε 18 Οκτώβρη 1945, ανάμεσα σε άλλα εγκλήματα της Ειδικής Ασφάλειας, συζητήθηκε και η εκτέλεση των 17. Στον πρόεδρο του δικαστηρίου κατατέθηκε έγγραφη κατάθεση της Αγνής Δημητράτου, χήρας του Παναγή Δημητράτου, στην οποία αναφέρει πως
"όργανα του Λάμπου συνέλαβαν τον άνδρα της, επειδή βρήκαν ένα βιβλίο του γραμμένο στη …δημοτική γλώσσα, πως καταδικάσθηκε σε εκτόπιση 35 μηνών, που την έκανε στου Χατζηκώστα, και πως μετά την έκτιση της ποινής του αντί ν’ απολυθεί, οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα με υπόδειξη του Λάμπου"
Ο Διονύσης Αναγνωστόπουλος, που ήταν στους κρατούμενους που οδηγήθηκαν για εκτέλεση, κατάφερε αν επιζήσει, τραυματισμένος, παριστάνωντας τον νεκρό. Απο την κατάθεση του στο δικαστήριο:
"Στη δεύτερη εξάδα κ. Πρόεδρε ήμουνα κι εγώ. Ενας χωροφύλακας αρνήθηκε να πάρει μέρος στο απόσπασμα. Αφού τον έδειραν τον συνέλαβαν. Βαδίζαμε καμιά 500ριά μέτρα μας βάλανε σ’ ένα χαράκωμα και παρατάχθηκε το απόσπασμα.
-Λάβετε θέσιν! Επί σκοπόν! Πυρ! διέταξε ο Μιχαλέας.
Έπεσα κάτω. Με βρήκε μια σφαίρα στο κάτω χείλος και βγήκε από το δεξί μάγουλο, αφού μου κατάστρεψε τα δόντια. Πλημμύρισα στο αίμα. Εκλεισα τα μάτια μου! Κράτησα την αναπνοή μου. Έπρεπε να είμαι νεκρός! Άκουσα ένα χωροφύλακα να λέει σ’ ένα Γερμανό, δείχνοντας έναν που ήταν νεκρός δίπλα μου: Καμαράντ! Γκράν κομμουνίστ! Ταυτόχρονα με το περίστροφό του έδωσε τη χαριστική βολή. Ο ίδιος πυροβόλησε και προς το κεφάλι μου.
Η σφαίρα με πήρε ξυστά και χώθηκε στο χώμα. Μας βγάλανε τα παπούτσια, μας φόρτωσαν στη νεκροφόρα, μας πήγαν στο Γ΄ Νεκροταφείο και μας άφησαν στο νεκροθάλαμο για να μας θάψουν το πρωί. Μόλις νύχτωσε, έσπασα το συρματόπλεγμα του παραθύρου και μέσα από τα χωράφια πήρα το δρόμο για την Αθήνα. Βρήκα άσυλο σ’ ένα φτωχόσπιτο..".
Ποτέ δεν αποδόθηκε πραγματική δικαιοσύνη για το έγκλημα (όπως και για άλλα εγκλήματα των δωσιλόγων). Ο Λάμπου καταδικάστηκε σε θάνατο. Σε επόμενη δίκη για το μπλόκο της Κοκκινιάς καταδικάστηκε επίσης σε θάνατο. Η ποινή του σύντομα μετατράπηκε σε ισόβια και τελικά..αποφυλακίστηκε το 1952. Ο Ταβουλάρης ακολούθησε τους ναζί όταν αυτοί έφυγαν απο την χώρα και πέθανε στην Αυστρία το 1945.
Πηγές: "Οι δωσίλογοι της κατοχής –Δίκες παρωδία", Νίκος Καρκάνης, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1981, "Η Εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα", Μενέλαος Χαραλαμπίδης, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2012, "22 Απρίλη 1944 — Η Εκτέλεση των 17 στη Σχολή Χωροφυλακής", Ανδρέας Δενεζάκης, Ημεροδρόμος, "Η Εκτέλεση του Παναγή Δημητράτου", Χριστίνα Σωτήρχου.