Να μην τολμήσουν να φτιάξουν στα νησιά βάσεις-ορμητήρια πολέμου

Συγκέντρωση με αφορμή τη μαύρη επέτειο των 78 χρόνων από την εγκληματική ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι οργάνωσε το απόγευμα η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), στην πλατεία Ζακλίν Ντε Ρομιγύ στο Θησείο.

«Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις νέες πυρηνικές απειλές, ενάντια στην επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ»: Με το φετινό σύνθημα της συγκέντρωσης η ΕΕΔΥΕ απηύθυνε κάλεσμα επαγρύπνησης απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις που διαμορφώνουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, τους κινδύνους που συνεπάγονται για τους λαούς, την απειλή ενός νέου πυρηνικού πλήγματος.

Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν και πήραν μέρος στην εκδήλωση εργαζόμενοι, νεολαία, συνταξιούχοι, φορείς του λαϊκού κινήματος, όπως το ΠΑΜΕ, η ΟΓΕ, η ΚΕΘΑ και η ΕΕΔΔΑ. «Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ», «Έξω το ΝΑΤΟ και τα πυρηνικά», απαίτησαν με τις πικέτες τους οι συγκεντρωμένοι. «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», φώναξαν.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ και υποψήφιο Δήμαρχο Αθήνας, και τη Διαμάντω Μανωλάκου, βουλευτής Β' Πειραιά. Επίσης συμμετείχε ο Μιχάλης Σελέκος, υποψήφιος Δήμαρχος Χαϊδαρίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Η ομιλία του Σταύρου Τάσσου

Φίλες και Φίλοι, Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, και σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας, για να τιμήσουμε τα θύματα του πυρηνικού ολοκαυτώματος στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Δηλώνουμε την αποφασιστικότητα μας για να δυναμώσουμε τον αγώνα μας, μαζί με το εργατικό λαϊκό κίνημα και τους φορείς του λαϊκού κινήματος που βρίσκονται σήμερα εδώ, όπως και σε άλλες πόλεις που πραγματοποιήθηκαν και πραγματοποιούνται σήμερα εκδηλώσεις, ενάντια στις νέες πυρηνικές απειλές, και την επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Η 6 και η 9 Αυγούστου 1945 μας θυμίζει κάθε χρόνο το μεγαλύτερο έγκλημα που διέπραξε ο ιμπεριαλισμός με τη ρίψη των ατομικών βομβών, με τα χαριτωμένα ονόματα «LittleBoy» («Μικρό Αγόρι»), και «FatMan» («Χοντρομπαλάς»). Έγκλημα που εξαφάνισε ακαριαία από προσώπου γης, στη Χιροσίμα 110.000 και στο Ναγκασάκι 70.000 ανθρώπους, ανάγκασε χιλιάδες άλλους να «ζήσουν» με τα εγκαύματα και άλλες πληγές από τον πυρηνικό όλεθρο, και προκάλεσε ανυπολόγιστο αριθμό θανάτων αργότερα, λόγω της έκθεσης στη ραδιενέργεια.

Είναι ψέμα ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια «στρατιωτική αναγκαιότητα», αφού ο Β΄ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είχε τελειώσει, από τις 9 Μάη 1945 όταν η Κόκκινη Σημαία της Νίκης των Λαών καρφώθηκε στην καρδιά του ναζισμού, το Ράιχσταγκ, και η Ιαπωνία ήταν έτοιμη να παραδοθεί. Στόχος ήταν η επίδειξη ισχύος, να υψώσουν τη δικιά τους μαύρη σημαία του θανάτου, να τρομοκρατήσουν τη Σοβιετική Ένωση, το ανερχόμενο επαναστατικό, εργατικό και λαϊκό κίνημα. Αυτό έκανε πάντα ο ιμπεριαλισμός, αυτό έκανε το 1945, αυτό κάνει και σήμερα σε όσους αντιστέκονται και αποτελούν εμπόδιο στις επιδιώξεις του. Και ενώ ο κύριος αντίπαλος όλων των ιμπεριαλιστών είναι οι λαοί, το επαναστατικό, το λαϊκό και εργατικό κίνημα, οι πιο αιματηρές συγκρούσεις, όπως ο 1^ος και ο 2^ος παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος, είναι μεταξύ των ληστών – ιμπεριαλιστών. Αυτό γιατί είναι τα οικονομικά συμφέροντα αυτά που καθορίζουν τις πολιτικές και γεωπολιτικές δράσεις των ιμπεριαλιστών, και όσο μεγαλύτερο είναι το προσδοκώμενο κέρδος για τον κάθε ιμπεριαλιστή, τόσο μεγαλύτερα είναι τα ρίσκα που παίρνει.

Ήταν ένα έγκλημα, που ακόμα και αυτοί που συνέβαλαν με την επιστημονική τους εργασία στη διάπραξη του, όπως ο Οπενχάιμερ, μη συνειδητοποιώντας ότι πρόσφεραν ένα όπλο στα χέρια των ΗΠΑ και του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος στον αγώνα του ενάντια στον σοσιαλισμό, στράφηκαν ενάντια στη χρήση του, και διώχθηκαν γιαυτό.

Μας θυμίζει επίσης τα εγκλήματα που διέπραξε ο ιμπεριαλισμός διαχρονικά, πριν και μετά τη ρίψη των ατομικών βομβών, και συνεχίζει, με εντονότερο ρυθμό, να διαπράττει και σήμερα. Εγκλήματα στο όνομα του κέρδους, που είναι η υπέρτατη αξία του καπιταλισμού – ιμπεριαλισμού, την οποία υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια, είτε με πολιτικά και οικονομικά μέσα, είτε με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ακόμα και τον πυρηνικό όλεθρο, όταν τα άλλα μέσα δεν αρκούν.

Και όσες φορές από τότε δεν ξαναχρησιμοποίησαν τα πυρηνικά όπλα, είτε εναντίον των λαών, είτε μεταξύ τους, είναι γιατί δεν τους έπαιρνε, και όχι γιατί είχαν ηθικούς ενδοιασμούς. Γιαυτό η επανάληψη της χρήσης των πυρηνικών όπλων για την επίτευξη του υπέρτατου στόχου της κερδοφορίας είναι πάγια πολιτική των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Το ΝΑΤΟ, που δημιουργήθηκε το 1949, εξ’ αρχής λειτούργησε ως επιθετικός οργανισμός ενάντια στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, αλλά και ενάντια στο λαϊκό και εργατικό κίνημα. Το δόγμα των Μαζικών Αντιποίνων (Massive Retaliation), που διήρκεσε από το 1950 μέχρι το 1962, προέβλεπε την «προληπτική πυρηνική επίθεση» κατά των σοβιετικών στρατευμάτων. Από το 1966 λειτούργησε η Ομάδα Πυρηνικού Σχεδιασμού (Nuclear Planning Group). Το δόγμα του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος» υιοθετήθηκε ως τέτοιο το 1980 επί Ρήγκαν. Επιβεβαιώθηκε το 2016 στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, και στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες τον Ιούνη του 2021 υιοθετήθηκε ως στοιχείο της «Στρατηγικής ΝΑΤΟ 2030». Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λιθουανία, επαναβεβαιώθηκε στο πλαίσιο της «συνεχιζόμενης προσαρμογής της πυρηνικής αποτροπής του ΝΑΤΟ», σηματοδοτώντας νέους, ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους για τους λαούς. Η απόφαση αυτή σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να πλήξει πρώτο με πυρηνικά όπλα μεγάλης ισχύος τους αντιπάλους του, αν εκτιμήσει ότι απειλείται.

Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (1955 - 1991), που αναπτύχθηκε ως αμυντικός οργανισμός απέναντι στο επιθετικό ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει πια, ενώ το ΝΑΤΟ συνεχίζει να υπάρχει και να αναπτύσσεται, αποδεικνύοντας έτσι τον καθαρά επιθετικό του χαρακτήρα στην υπηρεσία των οικονομικών συμφερόντων της άρχουσας τάξης.

Η αναπροσαρμοσμένη πυρηνική υποδομή του ΝΑΤΟ αποτελεί σήμερα επιθετικό μοχλό άσκησης πίεσης σε οικονομικούς ανταγωνιστές, όπως Ρωσία και Κίνα, που απαντώντας στην πρόκληση έχουν αναπτύξει τη δικιά τους στρατιωτική και πυρηνική υποδομή, σε βάρος βέβαια των λαϊκών αναγκών. Είναι ενδεικτικό ότι η Ρωσία έχει αναγγείλει τη πρόθεση της να πλήξει πρώτη με πυρηνικά όπλα, ακόμα και αν δεχθεί μαζική επίθεση με συμβατικά όπλα. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα δεχθούν μια τέτοια επίθεση, αφού εδώ βρίσκεται η βάση της Σούδας, και οι άλλες βάσεις προπύργια των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Και αποτελεί εγκληματική αντιστροφή της πραγματικότητας, όταν, κατά την τελετή που έγινε στη Χιροσίμα για την 78η επέτειο του ατομικού βομβαρδισμού της πόλης από τις ΗΠΑ, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός ξέπλυνε τις ΗΠΑ, το δολοφόνο του λαού του, αγνοώντας συνειδητά ότι οι ΗΠΑ είναι η πρώτη και η μόνη χώρα που χρησιμοποίησε τα πυρηνικά όπλα, και διέπραξε το έγκλημα της δολοφονίας εκατοντάδων χιλιάδων συμπατριωτών του, και είναι αυτή που πάλι πρώτη απείλησε να τα ξαναχρησιμοποιήσει στη λογική του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος».

Φίλες και Φίλοι, Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές

Σήμερα 78 χρόνια μετά, η απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος όχι μόνο δεν έπαψε να υπάρχει αλλά εντάθηκε τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους οδηγούν σε κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, μεταξύ του ΝΑΤΟ, που στηρίζει την αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι από τη μια, και της Ρωσίας με τους συμμάχους της από την άλλη, αλλά και, κυρίως, στην κλιμάκωση του ανταγωνισμού με την Κίνα.

Στο πλαίσιο των διμερών «εγγυήσεων ασφαλείας» η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία αναβαθμίζεται. Τριακόσιες χιλιάδες ΝΑΤΟικές δυνάμεις αναπτύσσονται περιμετρικά της Ρωσίας. Η Πολωνία προσφέρεται να φιλοξενήσει πυρηνικά του ΝΑΤΟ. Αντίστοιχα η Λευκορωσία συμφωνεί στην εγκατάσταση ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων. Η Ελλάδα βαθαίνει την εμπλοκή της στο πλαίσιο των δεσμεύσεων με τη ΝΑΤΟική συμμαχία και την επικαιροποιημένη Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις, που υπεγράφη στις 14 Οκτωβρίου 2021.

Όλα τα λιμάνια της χώρας, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Βόλος, Καβάλα κ.α., παραδίδονται στα χέρια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, και θα καλύπτουν όλο το φάσμα της διαχείρισης στρατιωτικού φορτίου των ΗΠΑ, εμπορευματοκιβώτια, οχήματα, φορτηγά, αεροσκάφη.

Επειδή δε η Ελλάδα είναι «αποδεδειγμένα ένας από τους πιο αξιόπιστους συμμάχους», όπως δήλωσε και ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής από τη Φλόριντα Γκας Μπιλιράκης, προωθείται τροπολογία στη Βουλή των Αντιπροσώπων για τη δημιουργία αμερικανικών βάσεων στα ελληνικά νησιά. Ο Μ. Βαρβιτσιώτης παραδέχτηκε ότι «ήταν παραδοσιακά στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής να ενταχθεί και η Λήμνος στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό και... είναι ένα πολύ θετικό βήμα» ! Από κοντά βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ, που παρότι δεν εκδόθηκε κάποια ανακοίνωση, ο Γ. Μαντζουράνης, μέλος της ΚΕ, εξέφρασε την πάγια θέση του κόμματος, που εστιάζει στα ανταλλάγματα που θα κερδίσει η χώρα μας, δηλαδή η ελληνική αστική τάξη, απ' το βάθεμα της επικίνδυνης για τον λαό εμπλοκής,στο πλαίσιο των Συμφωνιών ΗΠΑ - Ελλάδας, που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κι ολοκλήρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι οι υπό ίδρυση νέες βάσεις στα νησιά που προσφέρονται ως «αντάλλαγμα» από τις ΗΠΑ για τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε λιμάνι ανεφοδιασμού του ΝΑΤΟ στον πόλεμο με τη Ρωσία, ικανοποιώντας ελληνικό αίτημα. Έτσι η χώρα μας εμπλέκεται όλο και βαθύτερα στους σφοδρούς ανταγωνισμούς των ΗΠΑ με Ρωσία και Κίνα, και μετατρέπεται, όλο και περισσότερο, σε ΝΑΤΟϊκό έδαφος και ορμητήριο πολέμου, αλλά και σε στόχο αντιποίνων.

Εμείς τους δηλώνουμε να μην το τολμήσουν.

Παράλληλα το νέο Σχέδιο Δράσης για την Αμυντική Παραγωγή, που καλούνται να πληρώσουν οι λαοί με τον ιδρώτα και με το αίμα τους, εντείνει τη ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών στο πλαίσιο των επιθετικών, πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα παίρνει συγχαρητήρια από το ΝΑΤΟ γιατί είναι στις πρώτες θέσεις μεταξύ των κρατών - μελών του, δαπανώντας πάνω από το 2% του ΑΕΠ της για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, δαπάνες που δεν έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια και την άμυνα της χώρας. Την ίδια ώρα ο λαός έρχεται αντιμέτωπος με την ακρίβεια και τη φτώχεια, ο μισθός και η σύνταξη εξαντλούνται στα μισά του μήνα, ενώ άλλες επείγουσες ανάγκες στην υγεία, την παιδεία, την πολιτική προστασία δεν ικανοποιούνται. Η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των φορέων τους, που είναι μια επικίνδυνη και άδικη για το λαό πραγματικότητα, χαρακτηρίζεται ως φυσική αδυναμία του δημοσίου και όχι ως αποτέλεσμα των ελλείψεων, και στο ανελέητο κυνήγι του κέρδους χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση τους.

Στα ελληνοτουρκικά δρομολογούνται γρήγορες εξελίξεις διευρύνοντας πολύ επικίνδυνους δρόμους, όσον αφορά την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, που έχουν ανοίξει με προηγούμενες συμφωνίες. Συγκεκριμένα:

Η Συμφωνία της Μαδρίτης, του 1997, μεταξύ Σημίτη - Ντεμιρέλ, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, που αναφερόταν στα «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο».

Η Συμφωνία του Ελσίνκι, του 1999, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που μιλούσε για «συνοριακές διαφορές» Ελλάδας - Τουρκίας.

Η συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας για την οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ που προβλέπει μειωμένη επήρεια στα Διαπόντια Νησιά, η οποία επιδρά αρνητικά στην οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αλβανία, και στις Στροφάδες που επιδρά στην οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Λιβύη.

Η συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου όπου η μερική οριοθέτηση με άξονες τον 26ο και τον 28ο Μεσημβρινό εξαιρεί το Καστελόριζο και τη μισή Ρόδο, δίνοντας πάτημα στις τουρκικές διεκδικήσεις στην περιοχή. Επίσης, η οριοθέτηση δεν καθορίστηκε με βάση τη «μέση γραμμή» αλλά τα όρια μετακινήθηκαν βορειότερα ικανοποιώντας την απαίτηση της αιγυπτιακής κυβέρνησης, οδηγώντας σε μειωμένη επήρεια ακόμα και του μεγαλύτερου ελληνικού νησιού, της Κρήτης.

Θεωρείται βέβαιο ότι η τουρκική αστική τάξη θα βάλει όλες τις διεκδικήσεις της για κρίσιμα θέματα, όπως αυτά για τις «γκρίζες ζώνες» και την αμφισβήτηση της ελληνικότητας νησιών, νησίδων και βραχονησίδων και το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, την πλήρη ή μερική αποστρατικοποίηση των νησιών του ΒΑ Αιγαίου, τον περιορισμό των χωρικών υδάτων, που αφορά την κυριαρχία, κάτω από το όριο των 12 ν.μ. που προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, τη μείωση του ελληνικού εναέριου χώρου που έχει καθοριστεί στα 10 ν.μ. από το 1931, τις αρμοδιότητες του FIR Αθηνών για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας, την αλλαγή του πλαισίου που ισχύει για τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στην περιοχή κ.ά.

Στην πράξη παραμένουν όλες οι αξιώσεις του τουρκικού κράτους, η αμφισβήτηση των ελληνικών νησιών και ο στόχος της αποστρατικοποίησης, το πλαίσιο του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι το αφήγημα που προβάλλεται από την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα ότι η μεγαλύτερη πρόσδεση της Ελλάδας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς αποτελεί δήθεν εγγύηση για την ασφάλεια, την άμυνα, και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι ένας μύθος που προβάλλεται με σκοπό να αποπροσανατολίσει και να στοιχίσει το λαό πίσω από τα συμφέροντα της ελληνικής, αλλά και της ευρωατλαντικής αστικής τάξης.

Ο «Πολιτικός Διάλογος», τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» (ΜΟΕ), το «Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας» μεταξύ των δύο κρατών, στόχο έχουν την εύρεση λύσης στο πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης - συνδιαχείρισης υπό ευρωατλαντική εποπτεία, έτσι ώστε, αφενός τα ευρωατλαντικά ενεργειακά και άλλα μονοπώλια να μπορούν ανεμπόδιστα να εκμεταλλεύονται τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής, και αφετέρου να διατηρηθεί η συνοχή στη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, και να απομακρυνθεί η Τουρκία από τη Ρωσική επιρροή. Εκεί εντάσσεται και η αναθεώρηση των «χωρικών χαρτών» του ΝΑΤΟ, όπου τα Στενά του Βοσπόρου και τα Δαρδανέλια αναφέρονται πλέον ως «Τουρκικά Στενά», ενώ η Κύπρος δεν αναφέρεται ονομαστικά αλλά υπάρχει μόνο ως συντεταγμένες στον χάρτη.

Η δε τελευταία επίσκεψη του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στην Κύπρο προωθεί «λύσεις» ανοιχτής ή συγκαλυμμένης διχοτόμησης, στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού «οδικού χάρτη».

Όσον αφορά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που προβάλλεται ως αναγκαιότητα από την κυβέρνηση, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τα αστικά ΜΜΕ, είναι γνωστό ότι στις αποφάσεις του επιδρούν καθοριστικά ο συσχετισμός δυνάμεων και οι στοχεύσεις ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Φίλες και Φίλοι, Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές

Μπροστά σ’ αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις η ΕΕΔΥΕ, το Ελληνικό Αντιιμπεριαλιστικό Κίνημα Ειρήνης, καλεί το λαό σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Συμπορευόμαστε με το ταξικό εργατικό κίνημα, τους λαϊκούς φορείς του κινήματος, την επιτροπή αγώνα ενάντια στην ελληνοαμερικάνικη συμφωνία για τις βάσεις, με τους οποίους δώσαμε μεγάλες μάχες για να ενημερωθεί ο λαός και η νεολαία μας, και να εκφραστεί, με συγκλονιστικές κινητοποιήσεις, η λαϊκή καταδίκη στα πολεμοκάπηλα σχέδια τους, και την υπογραφή της νέας συμφωνίας για την επέκταση των βάσεων του θανάτου στη χώρα μας. Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυνατά με νέες πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα. Καλούμε το λαό, ιδιαίτερα τη νέα γενιά της λαϊκής οικογένειας, σε μαζική πάλη απ’ άκρη σε άκρη της πατρίδας μας, όπου υπάρχουν ευρωατλαντικές βάσεις και υποδομές, και όχι μόνο.

Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που οδηγεί το λαό στη φτώχεια, και τον εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Να δυναμώσει η κοινή δράση και η φιλία ανάμεσα στους λαούς, ενάντια στους εκμεταλλευτές, τις αστικές τάξεις, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Για να βγει ο λαός στο προσκήνιο της Ιστορίας, να γίνει αφεντικό στον τόπο του, και ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, να διεκδικήσει και να οικοδομήσει ένα κόσμο με πραγματική ειρήνη, φιλία, αλληλεγγύη, σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με τους άλλους λαούς. Γιατί υπάρχουν αρκετοί πόροι στον κόσμο για να ικανοποιηθούν οι ανθρώπινες ανάγκες, αλλά όχι αρκετοί για να ικανοποιηθεί η καπιταλιστική απληστία που απαιτεί εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης.

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική για

• να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές και η παραγωγή κάθε είδους όπλων μαζικής καταστροφής

• να μην εγκατασταθούν πυρηνικά στον Άραξο και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα

• να ξηλωθούν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις του θανάτου από τη χώρα μας

• την απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους

• να ματαιωθούν οι αποστολές ενόπλων δυνάμεων και πολεμικού υλικού εκτός συνόρων

• όχι στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και στη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ

• καμιά αλλαγή συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν

• να ανοίξει ο δρόμος για την αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Είναι επίκαιρο όσο ποτέ το σύνθημα μας: Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμή μας είναι οι λαοί».