Καμία... εμπιστοσύνη

 Καμία... 

 «Το πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος», λένε και ξαναλένε τα έμπειρα αστικά επιτελεία, κάνοντας έναν πρώτο απολογισμό των απανωτών καταστροφών, όπου «έλαμψε» η επιλεκτική ανικανότητα κυβέρνησης και κρατικού μηχανισμού να προστατεύσουν τη ζωή και την περιουσία του λαού. 

Το πρόβλημά τους βέβαια δεν είναι ότι ο λαός βιώνει τη μία τραγωδία μετά την άλλη επειδή το κράτος απαξιώνει κάθε λαϊκή ανάγκη για να υπηρετήσει τα κέρδη των ομίλων, αλλά ότι οι επαναλαμβανόμενες καταστροφές αποκαλύπτουν την ταξικότητά του, ανεβάζοντας επικίνδυνα τη στάθμη της αγανάκτησης, όπως αυτές τις μέρες στην πλημμυρισμένη Θεσσαλία.

... εμπιστοσύνη

Η ανησυχία τους μεγαλώνει από το γεγονός ότι στον ορίζοντα διακρίνονται νέες τρικυμίες: Η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια οικονομία δείχνουν σημάδια κρίσης.

 Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώνεται, μαζί και η εμπλοκή της χώρας μας. 

Η δημοσιονομική πολιτική περνάει γρήγορα σε περιοριστικά μέτρα, για να συμμαζευτούν τα χρέη και ο πληθωρισμός. Τα δύσκολα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα δεν μπορούν να περιμένουν, για να κρατιούνται «ζεστές» οι εκταμιεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης.

 Με όλα αυτά, η «έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος» δυσκολεύει τη διαχείριση και κάνει τα επιτελεία να ανεβάζουν παλμούς στο ενδεχόμενο να συμβεί κάτι χειρότερο απ' όσα ζήσαμε μέχρι τώρα. 

Ο,τι κι αν κάνουν, όμως, όσα ψέματα και «καθρεπτάκια» κι αν πουλήσουν, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι δεν φταίει το κράτος αλλά κάποιοι «ανίκανοι» κρίκοι του μηχανισμού, ακόμα και σύσσωμη η κυβέρνηση, το κράτος ήταν, είναι και θα είναι εχθρικό για τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού. 

Γι' αυτό και ο λαός πρέπει όχι μόνο να μην το εμπιστεύεται, αλλά και να δυναμώσει την πάλη για την ανατροπή του.