Κατά ριπάς

Τριάντα τέσσερις νέοι νόμοι, 44 συμπληρωματικές διατάξεις και 94 «εμβληματικές πολιτικές» θα «τρέξουν» μέχρι το τέλος του 2023, ως προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι για τους επόμενους τρεις μήνες, η κυβέρνηση θα φορτώνει στον λαό τουλάχιστον δύο νέα αντιλαϊκά μέτρα κάθε μέρα, για να πιάσει τους στόχους και τα χρονοδιαγράμματα των επόμενων δόσεων! Μιλάμε για αντιλαϊκή κλιμάκωση «κατά ριπάς».

Ο γνωστός φαύλος κύκλος, αντιλαϊκά μέτρα - αξιολόγηση - χρήμα για το κεφάλαιο - νέα μέτρα, που ζει ο λαός από το 1ο κιόλας μνημόνιο, συνεχίζεται ακάθεκτος, με νέους νόμους να προστίθενται πάνω σ' αυτούς που ήδη υπάρχουν.

Όπως πρόσφατα το έκτρωμα Γεωργιάδη, που «κούμπωσε» στον νόμο Χατζηδάκη και σε όλο το υπόλοιπο αντεργατικό πλαίσιο που «έχτισαν» διαδοχικά οι κυβερνήσεις των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Για την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, το Ταμείο Ανάκαμψης είναι το «ιερό δισκοπότηρο», απ' όπου οι επιχειρηματικοί όμιλοι αντλούν φτηνό χρήμα για τις επενδύσεις τους, ενώ καθένα από τα προαπαιτούμενα είναι και μια «μαχαιριά» στα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού.

Δίκαια, λοιπόν, οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους έχουν ονομάσει «υπερμνημόνιο» το Ταμείο Ανάκαμψης και οργανωμένα απαντούν στα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα.

Απέναντί τους δεν είναι μόνο η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, αλλά και οι εκπρόσωποί τους σε Περιφέρειες και δήμους, αφού η Τοπική Διοίκηση αποτελεί μοχλό στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής γενικά, αλλά και των προαπαιτούμενων του Ταμείου Ανάκαμψης ειδικότερα.

Ξεκινώντας από την ΚΕΔΕ, που θεωρεί το Ταμείο «μεγάλη ευκαιρία» για ένα «άλμα ανάπτυξης», περιφερειακές και δημοτικές αρχές πιέζουν για αύξηση των κονδυλίων και την ένταξη περισσότερων και μεγαλύτερων επενδύσεων, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους αφορούν «πράσινες» αναπλάσεις, ανακαινίσεις δημόσιων κτιρίων και ενεργειακή εξοικονόμηση, όπως με την αλλαγή του ηλεκτροφωτισμού.

Η χρηματοδότηση τέτοιων έργων και υποδομών δεν έχει αφετηρία τις λαϊκές ανάγκες, αλλά υπηρετεί τα «πράσινα» και ψηφιακά κέρδη του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, ένα δημόσιο κτίριο μπορεί να διαθέτει «πράσινη στέγη», αλλά να μην έχει ελεγχθεί ποτέ η αντισεισμική του θωράκιση!

Σε κάθε περίπτωση, για τη συμμετοχή στο Ταμείο είναι υποχρεωτική η εμπλοκή ιδιώτη στην υλοποίηση και διαχείριση των έργων. Αυτό σημαίνει ταχύτερα βήματα στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και στην ανταποδοτικότητα, που σκεπάζουν σαν ομπρέλα κάθε λειτουργία των δήμων.

Με όχημα το Ταμείο Ανάκαμψης και την «πράσινη μετάβαση», οι δήμοι αναβαθμίζονται και ως εισπρακτικός μηχανισμός των «πράσινων» φόρων, όπως είναι, για παράδειγμα, τα τέλη ταφής, που θα αυξάνονται κλιμακωτά μέχρι και το 2024.

Περιφέρειες και δήμοι εμπλέκονται επίσης στη χωροθέτηση επενδύσεων και άλλων επιχειρηματικών δράσεων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης. Οπως στις περιοχές της Μεγαλόπολης και της Δυτ. Μακεδονίας, όπου τα παλιά λιγνιτικά πεδία μετατρέπονται σε «δάση» με ΑΠΕ και τα φωτοβολταϊκά φτάνουν μέχρι τις αυλές των σπιτιών.

Τέλος, οι επιπλέον μηχανισμοί δημοσιονομικής εποπτείας, που είναι προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, εφαρμόζονται και στους δήμους, προσθέτοντας περισσότερους «κόφτες» σε κονδύλια που αφορούν ακόμα και στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.

Με αυτόν τον πολυπλόκαμο αντιλαϊκό μηχανισμό σε Περιφέρειες και δήμους θα βρίσκεται αντιμέτωπος ο λαός και μετά τις 8 του Οκτώβρη. Στο χέρι του είναι να σταθεί πιο δυνατός και ετοιμοπόλεμος απέναντί του, ενισχύοντας παντού το ΚΚΕ, ψηφίζοντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση», εκλέγοντας περισσότερους κομμουνιστές δημάρχους, περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους.

Αυτός είναι ο δρόμος για να δίνει μάχες από καλύτερες θέσεις την επόμενη μέρα, να διεκδικεί και να παλεύει για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες του. Να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης και σύγκρουσης με την εγκληματική πολιτική του κέρδους, την κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν, τους εκπροσώπους τους σε Περιφέρειες και δήμους.

Όσο πιο δυνατό ΚΚΕ, όσο πιο ψηλά η «Λαϊκή Συσπείρωση», τόσο πιο δυνατός και ο λαός στις 9 Οκτώβρη!