ΝΑΤΟικά σεμινάρια εμπλοκής στη Μαύρη Θάλασσα!

 ΚΕΝΑΠ - ΣΟΥΔΑ

Ενώ η κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις στην κυβέρνηση Ζελένσκι για την «άμυνα της παρευξείνιας περιοχής»

 Υπηρεσίες ευρωατλαντικού χωροφύλακα, από την Ανατολική Μεσόγειο και την Αφρική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και την παρευξείνια περιοχή, φιλοδοξεί να παρέχει στον ευρωΝΑΤΟικό άξονα η ντόπια αστική τάξη, βυθίζοντας τον λαό ακόμα περισσότερο σε μια δίνη επικίνδυνων εξελίξεων.

Χαρακτηριστικά, το διάστημα 18 με 22 Σεπτέμβρη έγινε στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (NATO Maritime Interdiction Operational Training Center - ΚΕΝΑΠ), στη Σούδα, συνέδριο με θέμα την επίγνωση της επιχειρησιακής κατάστασης στη Μαύρη Θάλασσα («Maritime Domain Awareness in the Black Sea»).

Δεν περνά απαρατήρητο ότι το συνέδριο έγινε «υπό την αιγίδα» του ΓΕΕΘΑ, των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στην Αφρική (US Naval Forces Europe - NAVEUR/NAVAF), του Naval Postgraduate School (NPS - δομή του US Navy) και του Institute for Security Governance (ISG - δομή του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ).

«Το γεγονός ανάθεσης του συνεδρίου στο ΚΕΝΑΠ από την US/NAVEUR/NAVAF αναδεικνύει τον αναβαθμισμένο ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων στη Συμμαχία, καθώς και την εμπιστοσύνη της στις συμμαχικές δομές που λειτουργούν στη χώρα μας», τονίζεται από πλευράς ΓΕΕΘΑ, όπως και ότι «η επιτυχής διεξαγωγή του συνεδρίου ανέδειξε για άλλη μια φορά τις δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων στην υλοποίηση σύνθετων και απαιτητικών εκπαιδεύσεων σε συμμαχικό επίπεδο».

Σημειωτέον, το συνέδριο ήρθε σε συνέχεια του Ναυτιλιακού Φόρουμ για τη Μαύρη Θάλασσα (Black Sea Maritime Forum - BSMF), που οι NAVEUR/NAVAF συνδιοργάνωσαν με το ρουμανικό ΠΝ πέρυσι στο Βουκουρέστι. Απευθύνθηκε σε αξιωματούχους του ΝΑΤΟ οι οποίοι εξειδικεύονται στους τομείς της «θαλάσσιας δραστηριότητας και ασφάλειας», καθώς και σε «κυβερνητικούς ή στρατιωτικούς οργανισμούς χωρών που είτε συνορεύουν με τη Μαύρη Θάλασσα είτε είναι μέρος της ευρύτερης περιοχής και αντιμετωπίζουν προκλήσεις στους αντίστοιχους τομείς», όπως αναφέρεται αρμοδίως.

Σκοπός άλλωστε ήταν «η ανταλλαγή τεχνογνωσίας και πληροφόρησης σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές που ενισχύουν την εθνική και πολυεθνική συνεργασία και ικανότητα παροχής περιφερειακής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας». Σε αυτήν τη βάση πραγματοποιήθηκαν παρουσιάσεις και διαλέξεις σε ενότητες όπως «Αναδυόμενες Απειλές και Προκλήσεις στην Περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», «Ναυτική Διακυβέρνηση και Διακυβερνητική Συνεργασία» κ.λπ.

Να καταγραφεί ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν και επιχειρησιακή πείρα στην περιοχή, καθώς πριν την έξαρση του πολέμου στην Ουκρανία πλοία του Πολεμικού Ναυτικού αναπτύσσονταν στην περιοχή, μετέχοντας σε ΝΑΤΟικές δραστηριότητες, ενώ συχνά - πυκνά και ιπτάμενα ραντάρ φτάνουν μέχρι το FIR Σόφιας, πετώντας στον κάθετο άξονα Μπουργκάς - Βάρνας και συλλέγοντας για λογαριασμό της λυκοσυμμαχίας εικόνα των ρωσικών κινήσεων...

Θυμίζουμε επίσης ότι τον Αύγουστο, στην επίσκεψη Ζελένσκι στην Αθήνα, ο Ουκρανός Πρόεδρος ζήτησε από τον Κυρ. Μητσοτάκη μεταξύ άλλων και βοήθεια για την «άμυνα της παρευξείνιας περιοχής». Προηγουμένως, τον Απρίλη, στην επίσκεψή του στην Αθήνα ο τότε υπουργός Αμυνας της Ουκρανίας, Ολ. Ρέζνικοφ, δήλωνε «βέβαιος ότι και αφού κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο θα συνεχίσουμε τη συνεργασία μας και τις διμερείς πλατφόρμες, και ειδικά τη διαδικασία αποναρκοθέτησης, καθώς έχετε μεγάλη εμπειρία, ειδικά στη θάλασσα (...) και προσβλέπουμε σε αυτήν τη συνεργασία, θέλουμε τη στήριξή σας για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του ουκρανικού Ναυτικού, ξεκινώντας από τη διαδικασία αποναρκοθέτησης», επικαλούμενος την ανάγκη «εδραίωσης του καθεστώτος ασφαλείας στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα, καθώς άπτεται της ελεύθερης ναυσιπλοΐας». Μια τοποθέτηση που συνεπάγεται ανάπτυξη μονάδων του στόλου και προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού μια ανάσα από τις ρωσικές βάσεις στην περιοχή.

Σε μια αλληλουχία τέτοιων τοποθετήσεων, πρόσφατα ο Τζον Μπόλτον, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ζητούσε την αλλαγή της Συνθήκης του Μοντρέ, καθώς το κείμενο του 1936 περιορίζει σημαντικά το πέρασμα των πολεμικών πλοίων που δεν ανήκουν σε κράτη της Μαύρης Θάλασσας από τα Στενά των Δαρδανελίων, εξ ου και η προσπάθεια αναθεώρησης ή με διάφορους τρόπους «παράκαμψης» της Συνθήκης αποτελεί πάγιο ΝΑΤΟικό στόχο, ώστε να προωθηθούν τα σχέδια περικύκλωσης της Ρωσίας. Με έναν τέτοιον ορίζοντα και ψάχνοντας να διευρύνει τις υπηρεσίες ευρωατλαντικού χωροφύλακα στην περιοχή τις οποίες ήδη παρέχει η χώρα, ο Μπόλτον επέμεινε ότι «η Ελλάδα έχει σημαντικό ρόλο όχι μόνο για τη Μαύρη Θάλασσα αλλά και για το ευρύτερο πλαίσιο της Μεσογείου» και τάχθηκε «υπέρ μιας πιο εκτεταμένης στρατιωτικής παρουσίας και συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα».