Πάνε για νέα ρεκόρ συναίνεσης

Η είδηση είναι ότι από τον περασμένο Ιούνη που επανεξελέγη, η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε και ψήφισε στη Βουλή 14 νομοσχέδια. Που σημαίνει ότι από τις 3 Ιούλη, που ορκίστηκε η νέα Βουλή, μέχρι και χτες, αφαιρούμενων των ημερών που έκλεισε για διακοπές τον Αύγουστο, η κυβέρνηση ψήφιζε περίπου ένα νομοσχέδιο τη βδομάδα!

Με τέτοιους ρυθμούς κλιμακώνεται το αντιλαϊκό της έργο, αν σκεφτεί κανείς ότι ανάμεσα στα πιο εμβληματικά νομοσχέδια αυτής της περιόδου ήταν αυτό για το 13ωρο και την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, μερικές δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για τις εκταμιεύσεις δόσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης, διεθνείς συμβάσεις που δένουν πιο σφικτά τη χώρα με τον ευρωατλαντικό σχεδιασμό κ.ά. Επιβεβαιώνεται δηλαδή αυτό για το οποίο προειδοποιούσε προεκλογικά το ΚΚΕ, ότι δεν υπάρχει καμιά περίοδος χάριτος για τη νέα κυβέρνηση, η οποία «με το καλημέρα» επιτάχυνε τους αντιλαϊκούς της ρυθμούς, επειδή αυτό έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
* * *

Ακολουθεί όμως και μια άλλη, πιο μεγάλη είδηση: Από τα 381 άρθρα που περιέχονταν σ' αυτά τα 14 νομοσχέδια, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε τα 178 (47%) και το ΠΑΣΟΚ τα 185 (49%). Δηλαδή, κυβέρνηση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν μαζί τα μισά από τα άρθρα των αντιλαϊκών νόμων που κατατέθηκαν στη Βουλή την τρέχουσα περίοδο! Αν μη τι άλλο, τέτοιες επιδόσεις «με το καλημέρα» διαμορφώνουν προϋποθέσεις για νέα ρεκόρ «κοινοβουλευτικής συναίνεσης» την περίοδο 2023 - 2027, σπάζοντας όλα τα προηγούμενα.

Μεταξύ αυτών κι εκείνο που καταγράφηκε την περίοδο 2019 - 2023, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 70%. Κανείς βέβαια δεν πέφτει από τα σύννεφα. Με δεδομένη τη στρατηγική τους σύμπλευση και το κοινό τους πρόγραμμα, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης, η στήριξη κρίσιμων για το κεφάλαιο μεταρρυθμίσεων και νόμων είναι «δευτέρα φύση» για καθένα από τα κόμματα της αστικής τάξης, είτε προπορεύονται στο αντιλαϊκό έργο ως κυβέρνηση, είτε το υποστηρίζουν ως «εποικοδομητική αντιπολίτευση».
* * *

Η συναίνεσή τους στο κοινοβούλιο είναι αποκαλυπτική, αλλά σίγουρα δεν είναι ο μόνος δείκτης. Χαρακτηριστική είναι επίσης η αλληλοστήριξή τους στις πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, αλλού με την κάθοδο κοινών υποψηφίων, αλλού με την υποψηφιότητα στελεχών του ενός σε συνδυασμούς με επικεφαλής στελέχη του άλλου και βέβαια με την αλληλοψήφισή τους στον β' γύρο, στους δήμους που αναμετρήθηκαν με υποψήφιους του ΚΚΕ. Βούιξε ο τόπος για το πόσες τέτοιες συμπράξεις προσπάθησαν να κρύψουν πίσω από δήθεν «ανεξάρτητα» και «αυτοδιοικητικά» ψηφοδέλτια, όπου έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα από τους υποψήφιους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλων.

Ούτε αυτή η σύμπραξη όμως «στήθηκε» στον αέρα. Αντίθετα, «χτίστηκε» μέσα στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια της περασμένης τετραετίας, όπου οι εκλεγμένοι αυτών των κομμάτων ψήφιζαν όλοι μαζί τους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς και τα Τεχνικά Προγράμματα, έτρεχαν μαζί τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις για χρέη νοικοκυριών στους δήμους, στήριζαν τη μερική απασχόληση και τις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, «έτρεχαν» νέα «αναπτυξιακά» εργαλεία για το κεφάλαιο και την παραπέρα ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών με αιχμή τις ανταποδοτικές υπηρεσίες. Τι πιο φυσικό λοιπόν, όλη αυτή η πορεία να επισφραγίζεται με τη συμμετοχή τους ακόμα και σε κοινά ψηφοδέλτια;
* * *

Για κερασάκι στην τούρτα, ο νέος περιφερειάρχης Θεσσαλίας και ο διάδοχος του Μπακογιάννη στην Αθήνα κατέθεσαν την ίδια μέρα διαπιστευτήρια στην πολιτική των προκατόχων τους, ενώ μέχρι τώρα προβάλλονταν από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που τους στήριξαν ως η «εναλλακτική», «προοδευτική» τάχα για τον λαό επιλογή, προκειμένου να μην εκλεγούν ξανά υποψήφιοι της ΝΔ. Αποδείχτηκε έτσι ότι η κυβέρνηση κάνει και ...«outsourcing» (συνεργασία με «εξωτερικούς συνεργάτες») σε μεγάλους δήμους και Περιφέρειες, όπου δεν εκλέχτηκαν δικοί της υποψήφιοι, μιας και οι εκλεγμένοι με τους ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ είναι εξίσου πρόθυμοι «να κάνουν καλά» τη δουλειά.

Δεν χρειάζονται λοιπόν πολλά λόγια για να καταλάβει κανείς ότι αυτοί που με τέτοια ευκολία συναντιούνται σε ψηφοφορίες στη Βουλή, Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια, ψηφοδέλτια των τοπικών εκλογών και τελικά μοιράζονται τις ίδιες δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο σε γενικό και τοπικό επίπεδο, δεν μπορούν να είναι αντιπολίτευση στην πολιτική που και οι ίδιοι υπηρετούν. Μόνη δύναμη εργατικής, λαϊκής αντιπολίτευσης - όπως επιβεβαιώνεται από την επομένη κιόλας των εθνικών και τοπικών εκλογών - είναι το ΚΚΕ, που αποκαλύπτει τη στρατηγική τους σύμπλευση, βρίσκεται απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική τους και παλεύει μαζί με τον λαό να την ανατρέψει!

Κ. Μ.