![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1cxmwewt-5WEzv7jnVnRMEm-GbKjX6vpQeXBjXfvfW6YFFpwJmwP6PoCDMH_p8DOiLqrjAADi4_HpqE4ctT_4g-JwhPcOmrI96Qrh_aFM7W3NKMND9kGiOJbW2KwokNo_NQOBb2sXYwuD/s320-rw/728184.jpg)
Αλλη μία «φυσική
καταστροφή»; Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς άραγε για τις μεγάλες καταστροφές
στη Χαλκιδική με τους 7 νεκρούς και τους εκατοντάδες τραυματίες; Το έργο το
ξαναζήσαμε, και μάλιστα πρόσφατα, πέρυσι στη Μάνδρα, στην Κινέτα και το Μάτι.
Και επαναλαμβάνουμε αυτό που λέγαμε και τότε: Ακραία δεν είναι τα
φυσικά φαινόμενα, ακραίες είναι οι αιτίες που αφήνουν απροστάτευτη, στο
περιθώριο την προστασία της ζωής των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Και οι
αιτίες αυτές είναι κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές.