«Κάθε φορά που έχουμε εκλογές, τα ίδια και τα ίδια. Πάντα έρχεται εκείνη η κρίσιμη στιγμή που τα πολιτικά επιχειρήματα, οι θέσεις και οι αντιθέσεις, οι ιδέες και τα προγράμματα πάνε περίπατο και τη θέση τους παίρνει πάντα το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα περί «χαμένης ψήφου»: μην ψηφίσεις αυτό που προτιμάς γιατί θα βγει ο άλλος που δεν γουστάρεις καθόλου, άρα ρίξ’ το με βαριά καρδιά στον αντίπαλό του κι ας μη σε πείθει. H ψήφος συνείδησης χαρακτηρίζεται χαμένη.»