Λαϊκός ξεσηκωμός

Οι εικόνες των ΜΑΤ να εγκαταλείπουν όπως όπως τα νησιά, κάτω από τη γενικευμένη λαϊκή κατακραυγή, είναι μεγάλη επιτυχία του ξεσηκωμένου λαού σε Λέσβο και Χίο, που αγωνίζεται για να μη μετατραπεί ο τόπος του σε φυλακή - κολαστήριο της ΕΕ για πρόσφυγες και μετανάστες.
Το τριήμερο των μαζικών κινητοποιήσεων, η αποφασιστική τους στάση, το ηχηρό «ως εδώ» που εξέπεμψαν μαζικά και το διώξιμο κακήν κακώς των δυνάμεων καταστολής ήταν μια δίκαιη λαϊκή αντίδραση στην πολιτική του διπλού εγκλωβισμού, στις συνέπειες για πρόσφυγες και νησιώτες από την εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας και των άλλων Κανονισμών της ΕΕ, που εμποδίζουν τους πρόσφυγες να ταξιδέψουν στις χώρες προορισμού τους.

Τώρα χρειάζεται ο αγώνας να κλιμακωθεί. Η κυβέρνηση, παρά το στρίμωγμα και τους ελιγμούς, παραμένει συνεπής στη γραμμή του εγκλωβισμού, του στησίματος των νέων κλειστών δομών στα νησιά.

Κι αυτό δεν φαίνεται μόνο από την απόβαση των «δυνάμεων κατοχής», όπως δίκαια χαρακτήρισε ο λαός τα ΜΑΤ, αλλά και από τον προπαγανδιστικό της ορυμαγδό που συνεχίζεται ασταμάτητος.
Ενας οχετός με συκοφαντίες, εκβιασμούς, αντιδραστικά επιχειρήματα που εξελίχθηκε παράλληλα με το όργιο καταστολής, τώρα εμπλουτίζεται με κάθε παρέμβαση υπουργών και άλλων παπαγάλων της κυβέρνησης.

Από τις απειλές ότι αν δεν φτιαχτούν οι φυλακές προσφύγων στον Μανταμάδο της Λέσβου και στο Αίπος της Χίου θα υπάρξει ...πανδημία με τον κορονοϊό, μέχρι τα αισχρά υπονοούμενα ότι οι κάτοικοι κινητοποιούνται για να παραμείνει το αίσχος της Μόριας και της ΒΙΑΛ, επειδή τάχα αποκομίζουν «κέρδη» από τις υπάρχουσες δομές...
Και από εκβιασμούς ότι ένας μαζικός απεγκλωβισμός προσφύγων και μεταναστών θα έφερνε αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, μέχρι χαρακτηρισμούς όσων κινητοποιούνται ως «ακραίων στοιχείων», στη γνώριμη λογική της συκοφαντίας και της καλλιέργειας κλίματος «κοινωνικού αυτοματισμού».

Γι' αυτό δεν πρέπει να υπάρξει κανένας εφησυχασμός, αλλά στον απόηχο του μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού, να δυναμώσει η οργάνωση του αγώνα, να αναδειχτεί πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά η αιχμή των διεκδικήσεων που προβάλλουν οργανωμένα δεκάδες σωματεία και φορείς του κινήματος στα νησιά: Κανένα νέο κέντρο, κλειστό ή ανοιχτό, να κλείσουν και αυτά που υπάρχουν. Να απεγκλωβιστούν όλοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Να καταργηθούν οι Συμφωνίες εγκλωβισμού (ΕΕ - Τουρκίας και Δουβλίνο).

Τον δρόμο αυτό δείχνει και η δράση που αναπτύσσουν το Εργατικό Κέντρο και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις στη Λέσβο, στη Χίο και στα άλλα νησιά, που οι πρωτοβουλίες και οι διεκδικήσεις τους, η σταθερή αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες, το αταλάντευτο μέτωπο στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, συναντούν μεγάλη απήχηση, συσπειρώνουν ευρύτερα τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής.

Ταυτόχρονα με την απάντηση στην κυβέρνηση, δεν πρέπει να ξεγελαστεί κανείς από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπλυθεί από τις ευθύνες του με αφορμή τις κινητοποιήσεις, για τη σημερινή κατάσταση στα νησιά.

Είναι αυτός που υπέγραψε τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. Δικό του δημιούργημα ήταν τα κολαστήρια τύπου Μόριας, αυτός κουβάλησε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, δήθεν για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών, αλλά βαθαίνοντας στην πραγματικότητα την εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνα σχέδια και ανταγωνισμούς, που προκαλούν στρατιές προσφύγων. Ενώ πριν από λίγο καιρό προσπαθούσε συκοφαντικά να ταυτίσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις με ακροδεξιές και ρατσιστικές δυνάμεις, που όμως απομονώνονταν από την πλειοψηφία του λαού.

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου διαχειριστή των Συμφωνιών που ο ίδιος συνυπέγραψε με Τουρκία - ΕΕ και προβάλλει ως «πλεονέκτημα» την ικανότητά του να προωθεί την ίδια πολιτική, χωρίς να διαταράσσεται η «κοινωνική συνοχή».
Οσα γίνονται αυτές τις μέρες στα νησιά, αφορούν όλο τον ελληνικό λαό και όχι μόνο τους νησιώτες.

Η πάλη αυτή πρέπει να αναπτυχθεί σε όλη τη χώρα με σταθερό αίτημα το κλείσιμο όλων των δομών στα νησιά, τη γρήγορη απόδοση ασύλου και ταξιδιωτικών εγγράφων για τον απεγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών προς τις χώρες προορισμού τους. Πάλη που πρέπει να συνδεθεί και με τον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που φέρνουν πολέμους και προσφυγιά.