Αυτό επιδιώκουν τόσο με τις προτάσεις τους για τη διασφάλιση της σταθερότητας στην άσκηση της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής (π.χ. ενίσχυση του ρόλου του ΠτΔ),
όσο και με τα κάλπικα συνθήματα περί δήθεν "εμβάθυνσης της δημοκρατίας" και "προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων", που λειτουργούν ως όχημα ενσωμάτωσης και συσκοτίζουν τις αντιδραστικές αλλαγές και τον ταξικό χαρακτήρα του Συντάγματος. Ενώ την ίδια στιγμή ξεπερνάει μέσα από ημίμετρα δήθεν εξορθολογισμού υπερώριμα αιτήματα που θα έπρεπε να είχαν ικανοποιηθεί εδώ και δεκαετίες, όπως ο πλήρης διαχωρισμός κράτους - εκκλησίας.
Άλλωστε, η "δημοκρατία" και η εφαρμογή της "συνταγματικής νομιμότητας" για το λαό κρίνεται από τη σωρεία αντιλαϊκών νόμων που ψηφίζει το Κοινοβούλιο, από τον αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, από την περιστολή λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως ο νόμος περιορισμού της απεργίας κ.ά., που ψήφισαν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Για την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος, για την οποία τόσο κόπτεται ο κ. Τσίπρας, δεν φταίνε κυρίως και μόνο τα σκάνδαλα, η διαφθορά ή τα λεγόμενα εξωθεσμικά κέντρα, που είναι άλλωστε σύμφυτα με αυτό το σύστημα. Φταίει πρωτίστως η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, η επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, μαζί με την ασυνέπεια λόγων και έργων, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρωταθλητής.
Ο αγώνας του λαού -και όχι οι δήθεν αλλαγές από τα πάνω- είναι εκείνος ο παράγοντας που μπορεί να κατοχυρώσει τα λαϊκά δημοκρατικά δικαιώματα, σε μια πορεία σύγκρουσης με ένα σάπιο σύστημα που ούτε διορθώνεται ούτε εξυγιαίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου