Ο «μπαμπούλας» του ΔΝΤ...

Τον «μπαμπούλα» του ΔΝΤ επισείει πάνω απ' τα κεφάλια των ψηφοφόρων ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει το βράδυ των ευρωεκλογών, ανακοινώνοντας πρόωρες βουλευτικές εκλογές, ότι θα ζητήσει απ' το λαό να επιλέξει ανάμεσα στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ «για τη στήριξη των πολλών» ή «την επιστροφή στα σκοτάδια του χτες, της λιτότητας, του ΔΝΤ», που η κυβέρνησή του με τόση συνέπεια υπηρέτησε τα προηγούμενα χρόνια.

Θέτοντας με το «καλημέρα» κάλπικα διλήμματα, υποστήριξε μεταξύ άλλων: «Δύο δρόμοι υπάρχουν, της οριστικής εξόδου από τα μνημόνια με τους πολλούς στο προσκήνιο και, απ' την άλλη, ο δρόμος της επιστροφής στο σκοτάδι της λιτότητας, της κρίσης, των ολιγαρχών και του ΔΝΤ».
Πατώντας στην αντιλαϊκή πλειοδοσία της ΝΔ, που πίσω απ' τα περί «πολιτικής αλλαγής» ετοιμάζεται να αναλάβει την κυβερνητική σκυτάλη και, είτε αυτοδύναμη είτε με συνεργασίες, να πάει ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση σε βάρος του λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει την επικείμενη κυβερνητική εναλλαγή ως υποτιθέμενη «αναστροφή» της πορείας που οι ίδιοι χάραξαν, για να κρύψουν ότι πρόκειται για αντιλαϊκή σκυταλοδρομία, στο «τερέν» του ίδιου σχεδιασμού, που έχει στον πυρήνα του τα συμφέροντα και τα κέρδη του κεφαλαίου.

 

* * *

Η κοροϊδία που επιχειρείται σε βάρος του λαού είναι απροκάλυπτη.
Γιατί δεν πάει δα και τόσος καιρός απ' όταν ο Αλ. Τσίπρας, που σήμερα τον εκβιάζει με το ΔΝΤ, του το πλάσαρε για σωτήρα! «Πατώντας» στις αντιθέσεις ανάμεσα σε ΕΕ και ΗΠΑ, που εκφράζονταν και στη στάση του ΔΝΤ, σε ζητήματα όπως η διαχείριση του χρέους στην Ευρωζώνη, ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε (Γενάρης 2013) κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ: «Αναζητούμε συμμάχους, αλλά η πολιτική της Γερμανίας είναι καταστροφική. Εδώ (σ.σ. στις ΗΠΑ), μπορούμε να βρούμε συμμάχους για να αποτρέψουμε καταστροφικές πολιτικές». Ελεγε ακόμα πως το ΔΝΤ «κατανοεί ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει χωρίς γενναίο κούρεμα» και ότι «δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του ΔΝΤ η περικοπή μισθών στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα 13ου και 14ου», ενώ απέδιδε την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμοζόταν στην Ελλάδα σε «ένα τεχνοκρατικό λαθάκι» που «έχει στοιχίσει πόνο και δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους».
Το ίδιο και το 2014, λίγο πριν αναλάβει το «χρίσμα» της αστικής διακυβέρνησης, οπότε και δήλωνε: «Οχι ότι έχω ερωτευθεί το ΔΝΤ, αλλά δεν μας εξασφαλίζει η παρουσία του;». Αλλά και το 2015, που υποστήριζε πως «ασφαλώς, η πρόταση της κυρίας Λαγκάρντ και του ΔΝΤ (σ.σ. ως προς το χρέος) είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε θετικά και πιστεύουμε ότι παραμένει στο τραπέζι».

 

* * *

Αφού λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ για πολύ καιρό έπαιξε ένα βολικό για τον ίδιο και το σύστημα, άσχημο για το λαό, παιχνίδι, το παραμύθι των «καλών» και «κακών» ιμπεριαλιστών, παρουσιάζοντας υπαρκτές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς στους κόλπους τους ως αντιθέσεις απ' τις οποίες μπορεί τάχα να προκύψουν φιλολαϊκές εξελίξεις, λίγο αργότερα τα «γύρισε» και άρχισε να δαιμονοποιεί το ΔΝΤ με δηλώσεις όπως (Ιούνης του 2015) ότι «το ΔΝΤ είναι 5 χρόνια εδώ, έχει εγκληματικές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στη χώρα».
Ο εμπαιγμός του λαού συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρεί, κάνοντας παιχνίδι για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου και των αξιώσεών του, να ρυμουλκήσει το λαό κάτω από ξένες σημαίες.
Τα «ανέκδοτα» του ΣΥΡΙΖΑ για την «απώθηση» του νεοφιλελεύθερου ΔΝΤ επανήλθαν πάλι πρόσφατα στο προσκήνιο, με αφορμή την αποπληρωμή ενός κομματιού του χρέους προς το Ταμείο αξιοποιώντας ποσά από τα ματωμένα πλεονάσματα. Μάλιστα, πρωτοτυπώντας ακόμα περισσότερο, ο πρωθυπουργός έφτασε να αποδίδει το πρόβλημα του «νεοφιλελευθερισμού» όχι στο ΔΝΤ γενικά, αλλά στο συσχετισμό στο εσωτερικό του. Μάλιστα, κάποια φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αναπαράγουν αρκετό καιρό το ρεπορτάζ για τους δήθεν «σοσιαλιστές» οικονομολόγους στο ΔΝΤ που «παλεύουν» για έναν μη «νεοφιλελεύθερο» προσανατολισμό...

 

* * *

Ολα δηλαδή για να κρυφτεί το βασικό: Οτι η πηγή της αντιλαϊκής πολιτικής είναι τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, που υπηρέτησε η κυβέρνησή του και «δεν κρατιέται» να συνεχίσει να υπηρετεί η ΝΔ ως κυβέρνηση.
Αλλωστε, επειδή μέτρο των λόγων είναι πάντα η πράξη, οι πράξεις της κυβέρνησης βεβαιώνουν ότι ανεξάρτητα από «σκαμπανεβάσματα» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε και με το παραπάνω τη βρώμικη δουλειά, υλοποιώντας μέχρι τέλους το «πρόγραμμα» του ΔΝΤ, της ΕΕ και του κεφαλαίου, το τρίτο μνημόνιο που ψήφισε από κοινού με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, επεκτείνοντάς το με αντιλαϊκές δεσμεύσεις έως το 2060.
Γι' αυτό και δεν προλάβαινε τα συχαρίκια από το «μισητό» ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ που έγινε έως και συμβουλάτορας της κυβέρνησης, η οποία αξιοποίησε και με το παραπάνω την «εργαλειοθήκη» του με τα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτά τα συγχαρητήρια μάλιστα επικαλούνταν μέχρι πρόσφατα ο πρωθυπουργός ως απόδειξη ότι ο ίδιος «τα κατάφερε» για το κεφάλαιο «εκεί που οι προηγούμενοι απέτυχαν». Κι αυτή την «επιτυχία» αξιοποιεί τώρα η ΝΔ, για να αποδείξει ότι μπορεί καλύτερα.
Να γιατί ο λαός δεν πρέπει να πατήσει την μπανανόφλουδα με τα ψευτοδιλήμματα και μπροστά στην κυβερνητική εναλλαγή να πάρει τα μέτρα του. Μόνο με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ την επόμενη μέρα θα μπορέσει από καλύτερες θέσεις να οργανώσει την πάλη απέναντι στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, για να εμποδίσει μέτρα, να διεκδικήσει ανάκτηση απωλειών, να δημιουργήσει προϋποθέσεις αντεπίθεσης, παλεύοντας για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ενάντια στο κεφάλαιο, την πολιτική και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του.