Αυτό που κρίνεται είναι το πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ για να δυναμώσει η αντίσταση, η αντεπίθεση, η ελπίδα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΗΝ «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ»

- Η εκλογική δύναμη του ΚΚΕ υποχώρησε και στις ευρωεκλογές (ελαφρά) και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι αρκετή η εξήγηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του συκοφάντησε τις ιδέες της Αριστεράς και έστρεψε τον κόσμο προς τα Δεξιά; Γιατί οι δυσαρεστημένοι πολίτες δεν πήγαν προς τ' αριστερά επιλέγοντας το ΚΚΕ και άλλες αντικαπιταλιστικές δυνάμεις;

- Δεν είναι μόνο ότι συκοφάντησε τις αξίες και τα ιδανικά της Αριστεράς. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ απενοχοποίησε όλα όσα έβγαλαν το λαό στο δρόμο τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και εκείνα για τα οποία πάλεψαν γενιές και γενιές αγωνιστών. Από τα μνημόνια, το ΝΑΤΟ και το κράτος-δολοφονό του Ισραήλ, μέχρι τις άθλιες πρακτικές των μετατάξεων και της εργασιακής ζούγκλας που αξιοποίησαν κατά κόρον η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το πιο σημαντικό είναι ότι έστειλε αγνό κόσμο στην απογοήτευση, καλλιέργησε την εντύπωση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική για το λαό, πλην της σημερινής βαρβαρότητας. Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει πρώτη φορά στην ιστορία. Είναι πολλά τα παραδείγματα που, μετά από τις λεγόμενες «αριστερές» ή «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις διαχείρισης του συστήματος, επανέκαμπταν δριμύτερες οι δεξιές και ακροδεξιές δυνάμεις. Φυσικά επέδρασαν κι άλλοι παράγοντες σε αυτό που με ρωτάτε. Για παράδειγμα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στήριξε με πάθος τους υποψηφίους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στους 4 δήμους που είχε πλειοψηφία το ΚΚΕ. Δεν υποτιμάμε τις δικές μας αδυναμίες, όμως δεν μπορούμε να προσπερνάμε με αυτό τις τεράστιες ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ στη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας.

- Καλείτε τους εργαζόμενους να στηρίξουν το ΚΚΕ γιατί μόνο αυτό μπορεί να αντισταθεί στις πολιτικές της άρχουσας τάξης. Δεν είναι αμυντική αυτή η γραμμή; Στο ερώτημα «ποιος θα κυβερνήσει;» που θέτουν οι πολίτες σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, το ΚΚΕ τι απαντά; Το αφορά το ΚΚΕ ποιο κόμμα θα κυβερνά στον καπιταλισμό;

- Το «ποιος θα κυβερνήσει», ανάμεσα στα 2 πρώτα κόμματα, έθετε πάντα στο λαό ο δικομματισμός, για να τον παγιδέψει. Ο ΣΥΡΙΖΑ των μονοψήφιων ποσοστών, μέχρι πριν 7 χρόνια, απέρριπτε αυτό το ερώτημα και καλά έκανε. Γιατί ο λαός ψηφίζει και για αντιπολίτευση, αν δεν μπορεί σ' αυτές τις συνθήκες να έχει μια πραγματική λαϊκή διακυβέρνηση. Άρα υπάρχει και το εξής κρίσιμο ερώτημα σήμερα: Ποιος θα είναι αντιπολίτευση, από τη σκοπιά του λαού απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση; Ερώτημα που με τον τρόπο του βάζει ήδη και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη διαφορά των 10 μονάδων με τη ΝΔ, που μοιάζει παγιωμένη. Συνεπώς, σε περίπτωση που θα είναι μια κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία στις δεσμεύσεις που έχει συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσθέσει τις νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου, ποιος θα είναι πραγματική αντιπολίτευση; Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ; Ή ο Βαρουφάκης και ο Βελόπουλος; Το ΚΚΕ θα είναι, όπως και ήταν απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, όπως η σημερινή, που ψήφιζε και εφάρμοζε μνημόνια, ενίσχυε το αντεργατικό οικοδόμημα, περιόριζε το δικαίωμα στην απεργία και όλα αυτά τα πλάσαρε ως προοδευτικά. Η καλύτερη άμυνα είναι η αντεπίθεση. Και στις εκλογές αυτό που κρίνεται είναι το πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ στη Βουλή και στο λαϊκό κίνημα για να δυναμώσει η αντίσταση, η αντεπίθεση, η ελπίδα, η προοπτική της κοινωνικής ευημερίας.

- Ο βουλευτής του ΚΚΕ Καραθανασόπουλος απαντώντας στον Ευκλείδη Τσακαλώτο είπε ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να γίνει χρήσιμο κόμμα για την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό όπως άλλα κόμματα που επέλεξαν αυτό το δρόμο και κατέληξαν, όπως είπε, στον σκουπιδοντενεκέ της Ιστορίας. Μήπως όμως είναι και ένα ακίνδυνο για το σύστημα κόμμα, αν κρίνουμε από την επιρροή του στις μάζες;

- Πάντως «αν κρίνουμε την επιρροή στις μάζες» μετρώντας κάποια στενά εκλογικά ποσοστά θα καταλήξουμε σε συμπεράσματα Φρανκεστάιν. Και η ΝΔ έχει «επιρροή» σε εργατικό-λαϊκό κόσμο… Η επιρροή του ΚΚΕ, ο κόσμος που μας παρακολουθεί και βλέπει θετικά τη δράση, τη συμβολή των κομμουνιστών π.χ. στο εργατικό κίνημα για την οργάνωση της πάλης, ο κόσμος που συζητάει με το ΚΚΕ διευρύνεται ακόμα κι αν δεν έχει αποφασίσει να μας ψηφίσει. Θα ήμασταν «ακίνδυνο» κόμμα αν είχαμε υιοθετήσει το δήθεν «ρεαλισμό», την υποταγή στον -όντως- αρνητικό συσχετισμό στην Ελλάδα και διεθνώς. Το ΚΚΕ με την αγωνιστική στάση του προφύλαξε ένα σημαντικό τμήμα εργαζομένων από αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες, μάλιστα με εκλογικό κόστος, για να μην γίνει ένα «ακίνδυνο» για το σύστημα κόμμα, άλλη μία εφεδρεία για αντιλαϊκές κυβερνήσεις. «Κίνδυνος» για το σύστημα, δηλαδή την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ είναι η προγραμματική πρόταση του ΚΚΕ, ο ρόλος μας στην ανάπτυξη αγώνων για να μπουν εμπόδια στα χειρότερα, για να ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Πίσω από αυτήν τη γραμμή υπάρχει μόνο η ενσωμάτωση στο διεφθαρμένο σύστημα. Όσο για τον κ. Τσακαλώτο, τι να πώ; Τα βρώμικα και φτηνιάρικα κόλπα του διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ, του αυριανισμού και του αισχρού αντικομμουνισμού δεν πιάνουν σήμερα. Το αντίθετο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πληρώσει ακριβά την υιοθέτηση αυτής της επίθεσης ενάντια στο ΚΚΕ, άλλωστε πολλά στελέχη και μέλη του, την είχαν υποστεί αυτή την επίθεση παλιότερα εκ μέρους του βαθέος ΠΑΣΟΚ, που τώρα έχει αγκαλιάσει.

- Η συντηρητική παράταξη παντού στην Ευρώπη έχει συνδεθεί με τη λιτότητα και το νεοφιλελευθερισμό. Η σοσιαλδημοκρατία έχει συνθηκολογήσει με την κυρίαρχη ιδεολογία και η δύναμη της μειώνεται. Πουθενά όμως στην Ευρώπη δεν βλέπουμε να κερδίζουν έδαφος τα κόμματα που θέλουν να ανατρέψουν τον καπιταλισμό. Γιατί;

- Έχουμε επίγνωση ότι ο συσχετισμός δύναμης στην Ευρώπη και διεθνώς είναι αρνητικός για τους λαούς. Βρισκόμαστε ακόμα σε φάση πισωγυρίσματος του κινήματος κι όχι σε φάση ανόδου του. Είναι μεγάλες οι ευθύνες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς» που για δεκαετίες καλλιέργησαν και εξακολουθούν να καλλιεργούν αυταπάτες για δυνατότητα φιλολαϊκής στροφής μέσα στην ΕΕ. Αυτές οι δυνάμεις, με την πολιτική που ακολούθησαν όταν βρέθηκαν στη διακυβέρνηση, έγιναν οι καλύτεροι χορηγοί των λεγόμενων «νεοφιλελεύθερων» αλλά και ακροδεξιών δυνάμεων. Σ' αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο, η δράση του ΚΚΕ στέλνει μήνυμα ελπίδας σε αγωνιστικές δυνάμεις σε άλλες χώρες, που παλεύουν σε δύσκολες συνθήκες. Ταυτόχρονα, και χωρίς να αναιρείται ο αρνητικός συσχετισμός, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι υπάρχουν θετικά παραδείγματα και διεργασίες. Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί και θα το αποδείξουν με την πάλη τους. Γι' αυτό είμαστε σίγουροι, γι' αυτό παλεύουμε, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις.

- Ξένισε πολλούς η στάση του ΚΚΕ για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα στη χώρα που είχε ταχθεί υπέρ του συμβιβασμού στο θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας και είχε κατηγορηθεί για ενδοτισμό. Είναι, λέτε, ΝΑΤΟικής έμπνευσης η Συμφωνία. Ωστόσο, λύνει το επίμαχο ζήτημα.

- Ποτέ το επίμαχο ζήτημα, στην πραγματικότητα, δεν ήταν η σύνθετη ονομασία. Εφευρέθηκε κι αυτό γιατί το επίμαχο ζήτημα για τους λαούς, αφορά στα επικίνδυνα σχέδια των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια που δυναμώνουν για να ανακόψουν την επιρροή Ρωσίας και Κίνας. Μέρος αυτών των σχεδίων ανέλαβε να προωθήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Συμφωνία των Πρεσπών με βασικό στόχο την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Γι' αυτό ακριβώς αυτή η συμφωνία δεν λύνει προβλήματα αντίθετα δημιουργεί πολύ περισσότερα. Τα σπέρματα αλυτρωτισμού που περιέχει αυτή η συμφωνία μπορούν με κάθε ευκαιρία να αξιοποιηθούν από τους ιμπεριαλιστές για να σπέρνουν το μίσος, τη διχόνοια ανάμεσα στους λαούς και με τη πολιτική του διαίρει και βασίλευε να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα. Από που προκύπτει ότι η στάση του ΚΚΕ ξένισε; Εκτός αν εννοείτε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τους περί αυτήν, που θέλουν να δικαιολογήσουν τη συνθηκολόγησή τους με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, γιατί όποιος παρακολουθεί διαχρονικά τις θέσεις μας ξέρει πολύ καλά ότι με σταθερότητα αντιπαλεύουμε τον εθνικισμό, όπως και το '92 όταν όλα τα πολιτικά κόμματα ανάμεσά τους και ο τότε Συνασπισμός, συμμετείχαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, αλλά και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια τα οποία από τις αρχές του '90, με τραγικό τρόπο υλοποιήθηκαν με τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία και τη δημιουργία εκ μέρους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κρατών προτεκτοράτων.