Το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας είτε είναι άνδρας είτε
γυναίκα δεν αλλάζει τον ίδιο το θεσμό και το ρόλο που αυτός έχει
συνταγματικά στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος, που είναι επί της
ουσίας θεματοφύλακας της κυρίαρχης πολιτικής, ρόλος επικύρωσης
αντιλαϊκών νόμων και αντιλαϊκών κατευθύνσεων της εκάστοτε κυβέρνησης.
Στην ανακοίνωση του πρωθυπουργού με την οποία πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την κα Σακελλαροπούλου ξεχωρίζουμε... «η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από πολλές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Αυτό αλλάζει αρχίζοντας από την κορυφή... Η Ελληνίδα παίρνει τη θέση που της αξίζει».
Δεν πρωτοτύπησε! Απλώς παρέλειψε να πει ότι...
Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της παρουσιάζουν τη συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης των Αποφάσεων (ΚΛΑ) ως μέτρο για την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας, ακριβώς για να κρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα της γυναικείας ανισοτιμίας.
Ενδιαφέρονται για τη δυνατότητα να διαμορφώνουν και να αξιοποιούν μια γυναικεία αστική «πρωτοπορία», με στόχο την πιο αποτελεσματική προώθηση της στρατηγικής που ισοπεδώνει κοινωνικές κατακτήσεις και δικαιώματα, προκειμένου να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι δήθεν αυτοί εκσυγχρονισμοί γίνονται πάνω στο έδαφος των εκμεταλλευτικών σχέσεων, οι οποίες ευθύνονται για τα προβλήματα των εργαζόμενων, των ανέργων, των νέων γυναικών.
Η ΕΕ αποδεικνύεται πλήρως εχθρική πίσω από τις διακηρύξεις της για «ίσες ευκαιρίες» στο όνομα της ισότητας. Η σύγχρονη ευρωπαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου αντιμετωπίζει την αύξηση της μισθωτής γυναικείας εργασίας με αντιδραστικό τρόπο στο όνομα πάντα της ισότητας: Μερική απασχόληση για το «συγκερασμό των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων», ελαστικό ωράριο, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου σε κλάδους όπου απασχολείται γυναικείο εργατικό δυναμικό, άρση της απαγόρευσης της νυκτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία κ.ά.
Οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ ζουν στο πετσί τους τη συνολική επίθεση του κεφαλαίου που εξειδικεύεται σε μέτρα απέναντι στην εργατοϋπάλληλο, στη μισθωτή επιστήμονα, στην αυτοαπασχολούμενη, στην αγρότισσα, στη συνταξιούχο, με Θάτσερ, με Μέρκελ, με Λαγκάρντ κ.ά. στα ανώτατα αξιώματα της αστικής εξουσίας.
Πώς να νιώσουν οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας στη χώρα μας ότι παίρνουν τη θέση που τους αξίζει, με γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τα τόσα ποσοστά ανεργίας, τον πρωταθλητισμό στις ευέλικτες μορφές εργασίας, στην ανασφάλιστη - «μαύρη» εργασία, οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν την εργοδοτική επιθετικότητα που φθάνει μέχρι και απολύσεις εγκύων, τον εκβιασμό να υπογράψει η εργαζόμενη δήλωση ότι δεν θα κάνει οικογένεια, δεν θα κάνει παιδιά.
Πώς να πανηγυρίσουν οι χιλιάδες νέες γυναίκες που στοιβάζονται στις ουρές του ΟΑΕΔ για μια θέση εργασίας των 200-400 ευρώ, που τις απομακρύνει από την ελπίδα να κάνουν οικογένεια, να αποκτήσουν έστω και ένα παιδί.
Πώς να ελπίσουν οι γυναίκες του μικρομάγαζου, με το λουκέτο στα χέρια, οι φτωχές αγρότισσες που βλέπουν τον αφανισμό τους από τις αγροτικές πολιτικές της ΕΕ.
Η Ελληνίδα θα πάρει τη θέση που της αξίζει μόνο στην κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», μια κοινωνία που θα πραγματωθεί και με τη συμβολή τους και όχι χάρη στον ή στην Πρόεδρο της Αστικής Δημοκρατίας.
Της Κάλι Καρά
Στην ανακοίνωση του πρωθυπουργού με την οποία πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την κα Σακελλαροπούλου ξεχωρίζουμε... «η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από πολλές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Αυτό αλλάζει αρχίζοντας από την κορυφή... Η Ελληνίδα παίρνει τη θέση που της αξίζει».
Δεν πρωτοτύπησε! Απλώς παρέλειψε να πει ότι...
Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της παρουσιάζουν τη συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης των Αποφάσεων (ΚΛΑ) ως μέτρο για την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας, ακριβώς για να κρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα της γυναικείας ανισοτιμίας.
Ενδιαφέρονται για τη δυνατότητα να διαμορφώνουν και να αξιοποιούν μια γυναικεία αστική «πρωτοπορία», με στόχο την πιο αποτελεσματική προώθηση της στρατηγικής που ισοπεδώνει κοινωνικές κατακτήσεις και δικαιώματα, προκειμένου να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι δήθεν αυτοί εκσυγχρονισμοί γίνονται πάνω στο έδαφος των εκμεταλλευτικών σχέσεων, οι οποίες ευθύνονται για τα προβλήματα των εργαζόμενων, των ανέργων, των νέων γυναικών.
Η ΕΕ αποδεικνύεται πλήρως εχθρική πίσω από τις διακηρύξεις της για «ίσες ευκαιρίες» στο όνομα της ισότητας. Η σύγχρονη ευρωπαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου αντιμετωπίζει την αύξηση της μισθωτής γυναικείας εργασίας με αντιδραστικό τρόπο στο όνομα πάντα της ισότητας: Μερική απασχόληση για το «συγκερασμό των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων», ελαστικό ωράριο, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου σε κλάδους όπου απασχολείται γυναικείο εργατικό δυναμικό, άρση της απαγόρευσης της νυκτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία κ.ά.
Οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ ζουν στο πετσί τους τη συνολική επίθεση του κεφαλαίου που εξειδικεύεται σε μέτρα απέναντι στην εργατοϋπάλληλο, στη μισθωτή επιστήμονα, στην αυτοαπασχολούμενη, στην αγρότισσα, στη συνταξιούχο, με Θάτσερ, με Μέρκελ, με Λαγκάρντ κ.ά. στα ανώτατα αξιώματα της αστικής εξουσίας.
Πώς να νιώσουν οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας στη χώρα μας ότι παίρνουν τη θέση που τους αξίζει, με γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τα τόσα ποσοστά ανεργίας, τον πρωταθλητισμό στις ευέλικτες μορφές εργασίας, στην ανασφάλιστη - «μαύρη» εργασία, οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν την εργοδοτική επιθετικότητα που φθάνει μέχρι και απολύσεις εγκύων, τον εκβιασμό να υπογράψει η εργαζόμενη δήλωση ότι δεν θα κάνει οικογένεια, δεν θα κάνει παιδιά.
Πώς να πανηγυρίσουν οι χιλιάδες νέες γυναίκες που στοιβάζονται στις ουρές του ΟΑΕΔ για μια θέση εργασίας των 200-400 ευρώ, που τις απομακρύνει από την ελπίδα να κάνουν οικογένεια, να αποκτήσουν έστω και ένα παιδί.
Πώς να ελπίσουν οι γυναίκες του μικρομάγαζου, με το λουκέτο στα χέρια, οι φτωχές αγρότισσες που βλέπουν τον αφανισμό τους από τις αγροτικές πολιτικές της ΕΕ.
Η Ελληνίδα θα πάρει τη θέση που της αξίζει μόνο στην κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», μια κοινωνία που θα πραγματωθεί και με τη συμβολή τους και όχι χάρη στον ή στην Πρόεδρο της Αστικής Δημοκρατίας.
Της Κάλι Καρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου