Πεθαίνει ο Γιάννης Σκαρίμπας.

Πεθαίνει, 21 Γενάρη 1984, ο συγγραφέας και ιστορικός Γιάννης Σκαρίμπας.

Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος.

Ο μπάρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας, όπως ήταν γνωστός στους φίλους του, έζησε όλη του τη ζωή στη Χαλκίδα και ταξίδεψε ελάχιστα.

Το έργο του, εντυπωσιακό σε έκταση και ποικιλία, σημαδεύτηκε από την έντονη αντιδικία του με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού.
Εισήγαγε επίσης υπερρεαλιστικά στοιχεία στην ελληνική πεζογραφία. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας.
Γεννήθηκε στις 28 Σεπτέμβρη 1893 στην Αγία Ευθυμία Παρνασσίδος και πέθανε στη Χαλκίδα στις 21 Γενάρη 1984.

Ακολουθώντας τις μετακινήσεις της οικογένειάς του φοιτά σε διάφορα μέρη: τελειώνει το δημοτικό σχολείο στην Ιτέα Σαλώνων, το Σχολαρχείο στο Αίγιο και το Γυμνάσιο στην Πάτρα.
Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύονται σε ηλικία 17 χρόνων, στο περιοδικό «Ανθών». Επίσης, δημοσιεύει ποιήματα στην εφημερίδα «Εύβοια» υπογράφοντας ως Γιάγκος Ε. Σκαρίμπας ή με το ψευδώνυμο Κάλλις Εσπερινός.
Η Χαλκίδα γίνεται ο χώρος όπου ξετυλίγονται τα περισσότερα αφηγήματά του και γίνεται μοιραία η ονειρική πόλη του ποιητικού του σύμπαντος.

«Βαθιά πικραμένος τα σκεφτόταν.

Είχε και δίκιο ο δόλιος.

Φουκαράς, φτωχαδάκι, τον είχε πάρ' η κάτω βόλτα.

Ψαράς, χταποδάς και τρατάρης, κι αργάτης ακόμα κι οξωμάχος, όπως λάχαινε, όπως ερχόταν.

Κυνηγός του καρβελιού και του μπακέτου, όπου νάταν βρισκούμενο, στο γιαλό, στη στεριά, ή του πελάου. Χρόνια 'χε να κοιμηθεί με 'κοσπεντάρικο στην τσέπη.

Με μια σαπόβαρκα παιδεύονταν για το ψωμί, για το καρβέλι. Δύσκολο πράμα όμως. Το χειμώνα λιοτρουβιάρης ούλη νύχτα και τη μέρα δούλευε το παραγάδι. Και σαν έπιανε ο Απρίλης, ξανά πάλε στην τράτα. Στην ίδια κείνη πούταν αυτός αφεντικό και καπτάνιος της, πούταν αυτός ψυχή και καύχημά της και που τώρα τού τη χαίρονταν ο οχτρός του.

Πεντάμορφη σκλάβα χριστιανή αυτή, σ' αφέντη Τούρκο. Σκλάβος κι αυτός ο έρμος... αδερφός της.

Αχ! τύχη κακιά, μαγκούφα... Σβάρνα τον είχαν πάρει η φτώχεια και τα χρόνια... Ασπρισαν τα μαλλιά του και καμπούριασε... Να του σβαρνάν αρχίσαν και τα πόδια.

Πικρά τα συλλογιόταν ούλα.

Τον κατάλυσαν τα βάσανα και το μεράκι.

Κακομοίρη, ταπεινό τον είχε κάμει η φτώχεια. Ψωμί και δάχτυλο κι αυτός κ' η δόλια η γριά του»...

* * *

Έργα του 

• Ό Καπετάν Σουρμελής ό Στουραίτης[μυθιστόρημα], διηγήματα (1930)
• Τράτα κουλουριώτικη, διηγήματα (1930).
• Καϋμοί στο Γριπονήσι[μυθιστόρημα], διηγήματα (1930)
• Στις πετροκολώνες το λιμάνι, διηγήματα (1931).
• ό διάβολος στην κάβιανη, διηγήματα (1932).
• Το θείο τραγί, διηγήματα (1933)
• Σκλάβος στην χαλκίδα, διηγήματα (1934).
• Μαριάμπας, μυθιστόρημα (1935)
• Ουλαλούμ, ποιήματα (1936)
• Φαντασία, ποιήματα (1937)
• Χαλκίδα, ποιήματα ιστορικά (1938)
• Το σόλο του Φίγκαρω, μυθιστόρημα (1939)
• Το μοντέλο, ποιήματα (1941)
• Ταμάρα, ποιήματα (1944)
• Εαυτούληδες, ποιήματα (1952)
• Ο ήχος του κώδωνος, θέατρο (1951)
• Το Βατερλώ δύο γελοίων, μυθιστόρημα (1959)
• Η μαθητευομένη των τακουνιών, τρεις νουβέλες (1961)
• Στον πάνω μαχαλά στα μαρουχλέικα, διηγήματα (1962).
• Πάπια του γυαλού, διηγήματα (1963).
• Ούλοι μαζί κι ό έρωτας, διηγήματα (1964).
• Μι μάχη που δεν πάρθηκε, διηγήματα (1965).
• Ό βοιδάγγελος. διηγήματα (1966).
• Ό καπετάν Γκρής, διηγήματα (1967).
• Βοϊδάγγελοι, ποιήματα (1968)
• Άπαντες στίχοι, ποιήματα (1970)
• Το ’21 και η αλήθεια, Η τράπουλα και Οι γαλατάδες, ιστορικά δοκίμια (1971–1977)
• Το ’21 καί ή αριστοκρατία του, ιστορικό δοκίμιο (1978)
• Ο σεβαλιέ σερβάν της Κυρίας, θέατρο (1971)
• Η περίπολος Ζ΄, διήγημα,χρονικό από τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο (1972)
• Τυφλοβδομάδα στη Χαλκίδα, διηγήματα (1973)
• Το ξάφνιασμα, ποιήματα (1974)
• Ή κυρά μου ή τρέλα, ποιήματα (1975)
• Φυγή προς τα εμπρός, μυθιστόρημα (1976)
• Ή Τράπουλα, δοκίμιο (1975)
• Τρεις άδειες καρέκλες, διηγήματα (1976)
• Αντι-Καραγκιόζης ο Μέγας, θέατρο (1977)
• Το βαπόρι, ποιήματα (1978)
• Τα πουλιά με το λάστιχο, μυθιστόρημα,χρονογραφήματα (1978)
• Τα καγκουρώ, θέατρο (1979)
• Στάδιον δόξης, ποιήματα (1979).
• Σπαζοκεφαλιές στον ουρανό, αντιδιηγήματα (1979)
• Η κυρία του τραίνου, θέατρο (1980)
• Ο πάτερ Συνέσιος, θέατρο (1980)

 Γιάννης Σκαρίμπας