Εμμανουήλ Ροΐδης

Ο Εμμανουήλ Ροΐδης Γεννήθηκε στις 28 Ιούλη του 1836 στη Σύρα της Ερμούπολης. Πέθανε στις 7 Γενάρη 1904.

Πολλοί ξένοι αλλά και Ελληνες μελετητές της παγκόσμιας λογοτεχνίας τον κατατάσσουν στην ίδια κλίμακα με τις μεγαλύτερες μορφές όπως ο Ντοστογιέφσκι. Το βέβαιο όμως είναι ότι στη χώρα μας υποτιμήθηκε.

Ισως γιατί ενόχλησε την κυρίαρχη τάξη της εποχής του, μιας και η σάτιρά του στράφηκε ενάντια στο λογιοτατισμό και στη φεουδαρχία.

Εγραψε ο Κώστας Βάρναλης για τον Εμμ. Ροΐδη στην «Πρωΐα» το 1942:

«Ο Ροΐδης δεν ήτανε απλώς έξυπνος αλλά και θετικό μυαλό χωρίς προλήψεις. Κι όχι μοναχά μορφωμένος παρά και προοδευτικός άνθρωπος. Και μαχητής στην εποχή του μίαν εποχή πνευματικής αντίδρασης όταν το πανεπιστήμιο έδινε το σύνθημα της επιστροφής προς τα πίσω και «καθάριζε» τη γλώσσα του λαού (…) κι όταν οι ποιηταί της γενεάς εκείνης έγραφαν «σεληνοφωτίστους αστέρας» «συνιστώσας σάρκα ψυχάς» και «δρώντας νεκρούς» ο Ροΐδης στάθηκε προοδευτικός και συγχρονισμενος διανοητής. Από τους πρώτους δέχθηκε τη θεωρία του περιβάλλοντος στην εξήγηση του αισθητικού φαινομενου κι από τους πρώτους αναγνώρισε την αλήθεια πως η ζωή δεν είναι στάσιμη παρά εξελίσσεται και πως τα ιδανικά δεν είναι σε κάθε καιρό τα ίδια.

Βέβαια οι ‘’αλήθειες’’ αυτές είναι αλήθειες μισές Αλλά για την εποχή εκείνη ήσαν σχεδόν επαναστατικές. Επαναστατικός εδείχτηκε ο Ροΐδης και στο ζήτημα το γλωσσικό. Από τους πρώτους ενθουσιάσθηκε με το ‘’Ταξίδι’’ του Ψυχάρη κ’ υποστήριξε με το βιβλίο του ‘’Τα είδωλα’’ τα ιστορικά δικαιώματα της δημοτικής»