Ως αγόρι έζησα τη φρίκη ενός άλλου πολέμου, αλλά ο εχθρός ήταν συγκεκριμένος και τα εφηβικά μάτια μου είδαν τη νίκη πάνω από την τρέλα. Ήταν εφικτό. Θα είναι εφικτό σήμερα; Ναι, θέλω να πιστεύω.
Φυλακισμένος στο σπίτι, όπως όλοι οι Ιταλοί, από τη βεράντα βλέπω τους δρόμους της Ρώμης έρημους, είναι πιο όμορφη, αλλά δεν είναι η Ρώμη μου.
Αγαπητοί φίλοι, με τον Βιτόριο συχνά θυμόμασταν τις μέρες μαζί σας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, τις συζητήσεις, τις σπουδές στον κινηματογράφο, τη ζωτικότητα της τέχνης με λίγα λόγια. Για λογαριασμό κι εκείνων που δεν είναι πλέον εδώ, σας ευχαριστώ που είστε μαζί μας.
Σας σφίγγω τα χέρια έναν προς έναν. Εδώ ο ιός δεν το επιτρέπει.
Πάολο Ταβιάνι
24/03/20
Επιστολή - απάντηση του Πάολο Ταβιάνι, στην «Δημοκρατική
Ενότητα Σκηνοθετών»*.
*Η «Δημοκρατική
Ενότητα Σκηνοθετών» πήρε πρωτοβουλία και έστειλε μηνύματα
συμπαράστασης και αλληλεγγύης σε σκηνοθέτες που οι χώρες τους βρίσκονται στο
επίκεντρο της πανδημίας του νέου κορονοϊού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου