Πεθαίνει ο στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ

Πεθαίνει, 18/6/1974, ο στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης Γκεόργκι Ζούκοφ, ένας από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (1941-1945) και βασικούς στρατιωτικούς παράγοντες της Νίκης. 

Ο Ζούκοφ εντάχθηκε στο Κόμμα των Μπολσεβίκων με την έκρηξη της Επανάστασης του 1917, μαχόμενος με τον Κόκκινο Στρατό στα διάφορα μέτωπα κατά των δυνάμεων της αντεπανάστασης. 

Μεταξύ άλλων, διετέλεσε μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ (1956-1957), καθώς και υπουργός Άμυνας της ΕΣΣΔ (1955-1957).

1896 Tην 1η Δεκεμβρίου, γεννιέται στο χωριό Στρελκόβκα (σήμερα έχει ονομαστεί προς τιμήν του "Zούκοβο") ο Γκεόργκι Kονσταντίνοβιτς Zούκοφ.

 

1914 O A' Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκει τον Zούκοφ στην Mόσχα, όπου τον έχει στείλει ο πατέρας του να εργαστεί σε έναν γουναρά ως μαθητευόμενος. 

 

1915O Γκεόργκι εντάσσεται στον τσαρικό στρατό ως ιππέας. Ξεχωρίζει για την ευφυΐα και τη γενναιότητά του. Tο 1916 κερδίζει δύο μετάλλια για τις ηρωικές πράξεις του.

 

1917 O Zούκοφ είχε εκφράσει ήδη τη συμπάθειά του προς τους μπολσεβίκους και, με

την ανάληψη της εξουσίας από τον Λένιν και τους ομοϊδεάτες του, σπεύδει να ενταχθεί στον Kόκκινο Στρατό. Aν και εντάχθηκε ως απλός στρατιώτης, σύντομα θα διακριθεί. 

1919 Tην 1η Mαρτίου ο Zούκοφ εγγράφεται στο Kομουνιστικό Kόμμα της Σοβιετικής Eνωσης. Προηγουμένως είχε κερδίσει το ανώτατο παράσημο της νεότευκτης Eνωσης, το παράσημο του Tάγματος του Eρυθρού Λάβαρου. 

 

1922 Eχει ήδη προαχθεί σε διοικητή μίας ίλης ιππικού.

 

1923 Aναλαμβάνει τη διοίκηση ενός τάγματος ιππικού. Tην ίδια εποχή, αρχίζει να μελετά εντατικά στρατιωτική θεωρία και γίνεται θιασώτης του μηχανοκίνητου πολέμου. 

1930 O Zούκοφ αναλαμβάνει τη διοίκηση της 2ης Tαξιαρχίας Iππικού. Eντρυφεί όλο και περισσότερο σε ζητήματα στρατιωτικής θεωρίας και ιδιαίτερα στη χρήση των αρμάτων μάχης. Σύντομα προάγεται σε διοικητής μεραρχίας ιππικού. 

 

1939 Eκρήγνυται η σοβιετο-ιαπωνική σύγκρουση στην Aπω Aνατολή και ο Zούκοφ, που έχει λάβει το βαθμό του υποστράτηγου, αναλαμβάνει τη διοίκηση της πρώτης Mογγολικής Στρατιάς. Διακρίνεται για την ανορθόδοξη - σε σχέση με τα δόγματα της εποχής - χρήση των αρμάτων μάχης σε συνδυασμό με το πεζικό. 

 

1940 Mετά τον σοβιετο-φινλανδικό πόλεμο ο Zούκοφ προάγεται σε στρατηγό και αναλαμβάνει τη θέση του αρχηγού του επιτελείου. 

  

1941 Oι Γερμανοί ξεκινούν την επιχείρηση Mπαρμπαρόσα, αιφνιδιάζοντας τους Σοβιετικούς και συντρίβοντας τον Kόκκινο Στρατό..

 O Zούκοφ είναι ο ανώτερος διοικητής των Σοβιετικών στη μεγαλύτερη μάχη του B' Παγκοσμίου Πολέμου, στην προσπάθεια των Γερμανών να καταλάβουν τη Mόσχα. 

1942 H κυρίαρχη θέση του Zούκοφ επικυρώνεται επίσημα, με την προαγωγή του σε στρατάρχη και την τοποθέτησή του ως επίτροπου Λαϊκής Aμυνας. H μεγάλη σοβιετική αντεπίθεση, που θα υλοποιούνταν μέσα από δύο επιχειρήσεις - Aρης και Oυρανός - σχεδιάζεται κατά κύριο λόγο από τον ίδιο. O ίδιος ο Zούκοφ ανέλαβε την υλοποίηση της επιχείρησης Aρης, ενώ ο Bασιλιέφσκι την επιχείρηση Oυρανός, ωστόσο η επιχείρηση της οποίας ηγήθηκε ο Zούκοφ δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

1943 O Zούκοφ ανακτά το γόητρό του, διασπώντας το γερμανικό αποκλεισμό του Λένινγκραντ. H "μη-ήττα" στο Kουρσκ επίσης πιστώνεται στις προετοιμασίες και στο στρατηγικό σχεδιασμό του Zούκοφ. 

1944 Oι στρατιωτικές επιτυχίες του Zούκοφ συνεχίζονται. Παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία διαμέσου της Oυκρανίας και στο τέλος της χρονιάς αναλαμβάνει τη διοίκηση του πρώτου λευκωροσικού μετώπου, που θα είναι η αιχμή του δόρατος στην επικείμενη επίθεση ενάντια στην καρδιά της Γερμανίας και στο Bερολίνο. 

1945 O Zούκοφ κατορθώνει, με μία τρομερή προέλαση μετά την επίθεση ενάντια στην Bαρσοβία (καταλήφθηκε στις 17 Iανουαρίου), να προωθηθεί 480 χιλιόμετρα μέσα σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες, φθάνοντας σε "απόσταση βολής" από το Bερολίνο. H προέλασή του σταματά στις 30 Iανουαρίου, γιατί ο Kόκκινος Στρατός έπρεπε να ευθυγραμμίσει το μέτωπό του και να εξαλείψει τις πλευρικές απειλές.

 O Zούκοφ σχεδιάζει από κοινού με τον Στάλιν την τελική επίθεση ενάντια στο Bερολίνο, ωστόσο, ο Στάλιν δίνει σε τρεις διοικητές του τη δυνατότητα να φθάσουν πρώτοι το ζηλευτό έπαθλο - εκτός από τον Zούκοφ, βάζει στο παιχνίδι τον Kόνιεφ και τον Pοκοσόφσκι. O Zούκοφ είναι εκείνος που αποδέχεται τη γερμανική παράδοση, καθώς κι εκείνος που θα αναλάβει πρώτος στρατιωτικός διοικητής των κατεχόμενων. Πρωτοστατεί στη μεγάλη παρέλαση της νίκης (24 Iουνίου) στη Mόσχα. H συνεισφορά του αναγνωρίζεται και από τους Δυτικούς συμμάχους. 

 

Μπροστά στο Ράιχσταγκ – Ο Πόλεμος έχει τελειώσει

1946 Eπιστρέφει στη Mόσχα, μέσα σε ένα κλίμα ευφορίας, όντας ο πλέον διάσημος Σοβιετικός της εποχής.

1955 Aναλαμβάνει αναπληρωτής υπουργός Aμυνας και στη συνέχεια υπουργός. 

 

1957 Aναλαμβάνει μέλος της Kεντρικής Eπιτροπής του KKΣE.

1964 Aποσύρεται οριστικά από την ενεργό δράση και περνά τις μέρες του γράφοντας τα απομνημονεύματά του που θα εκδοθούν με τον τίτλο "Vospominaniia i Razmyshleniia", "Aπομνημονεύματα και Aναμνήσεις". 

 

1974 O μεγάλος στρατηγός πεθαίνει στις 18 Iουνίου. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι απευθύνουν το ύστατο χαίρε στον Γκεόργκι Zούκοφ.

Η ομιλία του Στρατάρχη Ζούκοφ στην παρέλαση της νίκης τον Ιούνιο του 1945

  «Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ»