Πεθαίνει Ντμίτρι Σοστακόβιτς

Πεθαίνει, 9/8/1975, ο Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε –μεταξύ άλλων- με τον τίτλο του καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.

Ο Σοστακόβιτς γεννήθηκε το 12/9/1906 στην Πετρούπολη και άρχισε να σπουδάζει μουσική σε ηλικία εννέα ετών. 

Το 1923 αποφοίτησε από το Τμήμα Πιάνου του Ωδείου και το 1925 πήρε πτυχίο Σύνθεσης. 

Η Πρώτη του Συμφωνία ανέβηκε στη Μεγάλη Αίθουσα της Φιλαρμονικής του Λένινγκραντ το 1926.

 Η 7ηΣυμφωνία, επονομαζόμενη και ως «Συμφωνία του Λένινγκραντ», είναι πιθανότατα μια από τις γνωστότερες και εξοχότερες συμφωνίες του συνθέτη, «ένα ποίημα για τον αγώνα μας και τη νίκη που έρχεται», όπως χαρακτηριστικά σημείωνε ο ίδιος όταν συνέθετε την κολοσσιαία αυτή συμφωνία μέσα στη φωτιά της πολύμηνης πολιορκίας του Λένινγκραντ από τους ναζί, για να υμνήσει «τη μεγαλοσύνη και τον ηρωισμό της χώρας μας, τα μεγάλα ιδανικά της ανθρωπότητας, τις πιο εξαίρετες ανθρώπινες ιδιότητες, (...). Στο όνομα όλων αυτών που δίνουμε αυτόν τον σκληρό πόλεμο...».

  Ακούστηκε στο πολιορκημένο Λένινγκραντ στις 9 Αυγούστου 1942.

Το 1949 εκλέγεται στη Σοβιετική Επιτροπή Ειρήνης και συμμετέχει σε συνέδρια και το 1961, χρονιά που ολοκλήρωσε και την αφιερωμένη στον Λένιν 12η Συμφωνία του, γίνεται μέλος του ΚΚΣΕ. Εναν χρόνο αργότερα, ανακηρύσσεται, για πρώτη φορά, υποψήφιος για το Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ. 

Το 1966, τη χρονιά που τα 60χρονά του γιορτάζονταν με εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο και παρουσιάζεται η 13η Συμφωνία του, ο συνθέτης παθαίνει σοβαρή καρδιακή προσβολή και το 1967, παρά την κακή υγεία του, γράφει μεταξύ άλλων το Δεύτερο Κοντσέρτο για βιολί, το συμφωνικό ποίημα «Οχτώβρης», το πρελούδιο «Στη μνήμη των ηρώων του Στάλινγκραντ». Δύο χρόνια μετά, παρουσιάζει τη 14η Συμφωνία και το 1972 την τελευταία, 15η Συμφωνία.

Εχει γράψει 15 συμφωνίες, όπερες, μουσική για μπαλέτο, θέατρο, ενώ έντυσε με τη μουσική του πάνω από 30 ταινίες μεγάλων σκηνοθετών, όπως των Κοζίντσεφ, Ντοβζένκο, Γιούτκεβιτς και άλλων κινηματογραφιστών.

Για το σπουδαίο έργο του τιμήθηκε με πλήθος βραβείων στην ΕΣΣΔ (Βραβείο Λένιν, 3 φορές Βραβείο Στάλιν, Παράσημο της Κόκκινης Σημαίας της Εργασίας), ενώ ήταν ο πρώτος μουσικός που ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας.

«Οι Σοβιετικοί συνθέτες έχουν όλες τις ευκαιρίες να δώσουν μεγάλα έργα. Ουδέποτε υπήρξε άλλη εποχή ή άλλος τόπος, όπου ένας συνθέτης να μπορεί ήσυχος να γράψει μια σονάτα ή ένα κουαρτέτο, ξέροντας ότι είναι οικονομικά εξασφαλισμένος. Αυτό είναι αποτέλεσμα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη χώρα μας, αποτέλεσμα της πολιτικής του Κόμματός μας», είχε δηλώσει, περιγράφοντας τις συνθήκες μέσα στις οποίες δημιούργησε, όταν η τέχνη αντιμετωπιζόταν στον σοσιαλισμό ως μεγάλο μέσο διαπαιδαγώγησης και ανάπτυξης ολοκληρωμένης προσωπικότητας, για κάθε εργάτη.

Ο ίδιος περιέγραψε τη θέση του ως δημιουργού μέσα σε τέτοιες συνθήκες ως εξής: «Εμείς σαν επαναστάτες αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τη μουσική. Ο Λένιν, ο ίδιος, είπε ότι η μουσική είναι μέσον για τη συνένωση πλατιών μαζών. Ισως δεν παίζει ρόλο οδηγητή των μαζών, είναι όμως σίγουρα μία δύναμη οργανωτική».

Ντμίτρι Σοστακόβιτς