Γεννιέται,
15/8/1769, ο Γάλλος επαναστάτης, στρατηγός και κατόπιν αυτοκράτορας της Γαλλίας
Ναπολέων Βοναπάρτης.
Πέθανε στις 5 Μάη του 1821 στην Longwood
House, Λόνγκγουντ, Αγία Ελένη.
Το 1815
βρίσκει τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη εκτοπισμένο στο νησάκι Ελβα, ενώ στη Γαλλία,
με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών αντιδραστικών δυνάμεων, παλινορθωνόταν η μοναρχία
των Βουρβώνων.
Ολες σχεδόν οι κατακτήσεις των λαϊκών μαζών από τη Μεγάλη
Γαλλική Επανάσταση καταργούνται. Διατηρούνται μόνο εκείνες οι αλλαγές στο
ιδιοκτησιακό καθεστώς της γης, οι οποίες εξέφραζαν τον πολιτικό συμβιβασμό
ανάμεσα στους ευγενείς και τους μεγαλοαστούς.
Ο Ναπολέων
παρακολουθούσε τις εξελίξεις στη Γαλλία, καταλάβαινε τι ανησυχίες προκαλούσαν
στους κύκλους των αστών και τι μίσος στους αγρότες και στο στρατό με τη
δραστηριότητά τους οι ευγενείς- πολιτικοί φυγάδες που προσπαθούσαν να
ξαναζωντανέψουν στη χώρα ένα ξεπερασμένο από καιρό, ένα νεκρό παρελθόν. Ετσι
αποφάσισε να ξαναρχίσει τον αγώνα.
Στις 26
Φλεβάρη ο Ναπολέων και 1.200 άνδρες του εγκαταλείπουν την Ελβα και την 1η Μάρτη
αποβιβάζονται στη Νότια Γαλλία. Υστερα από τρεις βδομάδες, χωρίς να ρίξει ούτε
μια τουφεκιά, επικεφαλής των πολυάριθμων στρατευμάτων που είχαν σταλεί εναντίον
του, αλλά πέρασαν με το μέρος του, μπαίνει θριαμβευτής στο Παρίσι. Ο Λουδοβίκος
ΙΗ' και η αυλή του μόλις πρόλαβαν να φύγουν από τη Γαλλία. Η ευκολία, με την
οποία ο Ναπολέων ξαναπήρε την εξουσία, εξηγείται από το πύρινο μίσος που
έτρεφαν οι πλατιές λαϊκές μάζες και προπάντων οι αγρότες, καθώς και ο στρατός,
εναντίον των Βουρβώνων που τους έβλεπαν σαν εκπροσώπους της αριστοκρατικής και
της εκκλησιαστικής αντίδρασης.
Οι
αντιδραστικές δυνάμεις στην Ευρώπη κινητοποιήθηκαν αμέσως και με επικεφαλής την
Αγγλία συγκρότησαν έναν τεράστιο στρατό από ένα εκατομμύριο άνδρες, ενώ ο
Ναπολέων δεν είχε παρά μόνο 257 χιλιάδες άνδρες. Η μοναδική πιθανότητα που είχε
ο Ναπολέων για να πετύχει ήταν να ξεσηκώσει στον αγώνα όλο το λαό της Γαλλίας.
Ομως ήταν τελείως ανίκανος να κάνει μια τέτοια πολιτική στροφή, αφού είχε
συνδεθεί στενά με τους μεγαλοαστούς.
Μετά την
απόρριψη της πρότασης του Ναπολέοντα για ειρήνη, οι εξελίξεις πήραν το δρόμο
τους.
Στις 18 Ιουνίου του 1815 στο Βατερλό τα γαλλικά στρατεύματα συντρίβονται
και οι «σύμμαχοι» ξαναμπαίνουν στο Παρίσι. Ο Ναπολέων συλλαμβάνεται και
εκτοπίζεται στη νήσο Αγία Ελένη (στο νότιο Ατλαντικό), όπου έμεινε ως τη μέρα
που πέθανε, το 1821.
Υστερα από
τη δεύτερη διακυβέρνηση του Ναπολέοντα που πέρασε στην Ιστορία με το όνομα
«Εκατό Ημέρες», οι Βουρβόνοι στερέωσαν και πάλι τη θέση τους στη Γαλλία. Η
κατάρρευση της ναπολεόντειας αυτοκρατορίας είναι το τέλος μιας ολόκληρης
περιόδου στην Ιστορία της Ευρώπης, του περάσματος από τη φεουδαρχία στον
καπιταλισμό.
Αναγκαία διευκρίνιση: Ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης, όνομα με το οποίο είναι γνωστός ο Ναπολέων Γ΄ (1808–1873) και στον οποίο αναφέρεται το βιβλίο του Καρλ Μαρξ ήταν ανιψιός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη (Ναπολέοντα Α΄).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεπαίσχυντος
Ρωτάω γιατί δεν ξέρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο άρθρο γράφει λαθεμένα για τον ανεψιό ή μόνο το βιβλίο ειναι το "λάθος"
Αννα Φραγκ
Αν ξέρεις κάτι παραπάνω για τις διαφορές που ειχαν γράψε κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννα Φραγκ
Ούτε η ανάρτηση είναι λάθος ούτε το βιβλίο. Απλά η μεν ανάρτηση αναφέρεται στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, γνωστό ως Ναπολέοντα Α΄ κι επιλεγόμενο Μέγα Ναπολέοντα (1769–1821), το δε βιβλίο αναφέρεται στον ανιψιό του, Λουδοβίκο Ναπολέοντα, γνωστό ως Ναπολέοντα Γ΄ κι επιλεγόμενο "Ναπολέοντα Μικρό" (1808–1873) καθώς και στην πραξικοπηματική του άνοδο στην εξουσία το 1851. Περισσότερα για τα ιστορικά γεγονότα της εποχής στον τόμο της "Παγκόσμιας Ιστορίας" της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ που αναφέρεται στην ιστορία της Γαλλίας τον 19ο αιώνα (θα τον βρεις στο διαδίκτυο, νομίζω στο ιστοτολόγιο "Η γνώση είναι δύναμη"). Το βιβλίο του Μαρξ αποτελεί κλασσικό έργο του μαρξισμού-λενινισμού, ιδίως στον τομέα του ιστορικού υλισμού και διδάσκεται ακόμα και στα αστικά πανεπιστήμια (με τις ανάλογες διαστρεβλώσεις, εννοείται).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεπαίσχυντος
Ευχαριστώ
Διαγραφή