Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανή από πατέρα, που
ήταν βιολιστής, και η μητέρα της, που εργαζόταν ως μαγείρισσα, αγωνίστηκε
μάταια να μεγαλώσει αυτήν και τα έξι αδέλφια της με τα πενιχρά εισοδήματά της.
Στα δέκα της, η μικρή Σιζέ, όπως ήταν το χαϊδευτικό
της, μπήκε σε καθολικό ορφανοτροφείο. Εκεί ήταν που ήρθε σε πρώτη επαφή με τη
μουσική, συμμετέχοντας στη χορωδία του ιδρύματος.
Η Εβόρα από πολύ νωρίς ξεχώρισε για τη ζεστή φωνή της και για χρόνια
τραγουδούσε στα μπαρ της πατρίδας της, πριν την ανακαλύψει η μουσική
βιομηχανία. Η διεθνής καριέρα της ξεκίνησε πριν 20 χρόνια. Ακολούθησαν
συναυλίες της ανά τον κόσμο, πλατινένιοι και χρυσοί δίσκοι και πολλά βραβεία. Η
ίδια, πάντως, όπου κι αν βρισκόταν, «κουβαλούσε» πάντα ένα κομμάτι γης από το Πράσινο
Ακρωτήρι και την ανάμνηση δύο ανθρώπων που την επηρέασαν: του καμπούρη
μουσικού, που την έμαθε να τραγουδάει και του θείου της, με τα τραγούδια του
οποίου ξεκίνησε την καριέρα της.Πέθανε, στις 17/12/2011, σε νοσοκομείο του Πράσινου Ακρωτηρίου, από καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια. Πέρσι, έπειτα από σοβαρά προβλήματα στη στεφανιαία αορτή, είχε υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου