Βήματα μπροστά με οργανωμένη απειθαρχία

Αυτές τις μέρες, με τα μάτια μας στη συνέχεια, μέσα στα συνδικάτα κρίνουμε τη δράση του προηγούμενου διαστήματος, το σχεδιασμό και το πλαίσιο αιτημάτων που αποφάσισαν 24 Εργατικά Κέντρα, 16 Ομοσπονδίες και εκατοντάδες πρωτοβάθμια Σωματεία και περιλάμβανε μέρες δράσης για την προστασία της υγείας στους χώρους δουλειάς, για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για τον συμβολικό εορτασμό και τη διατήρηση του επίκαιρου μηνύματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μέρα δράσης για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και φυσικά κορύφωση με απεργία ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στο νέο πακέτο σκληρών μέτρων που ανακοινώθηκε, την αλλαγή κυριολεκτικά του αιώνα, με την επιβολή της 10ωρης εργασίας και την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος. Τα συνδικάτα αποφάσισαν το σχεδιασμό τους και απέναντι στη θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία έχει εξελιχθεί σε ινστιτούτο του ΣΕΒ και παράρτημα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.

Γι' αυτόν το λόγο πρέπει να δούμε το περιβάλλον που διαμορφώθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, που «έλαχε στη βάρδια της» η διαχείριση της πανδημίας, η οποία λειτούργησε ως ο καταλύτης της νέας συντονισμένης και βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.

Ξαναζούμε την αδίστακτη λογική «να γίνει η κρίση ευκαιρία», για βάθεμα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στην ένταση της καταστολής. Παραχωρούνται εκατομμύρια ευρώ στους ομίλους για να βγουν αλώβητοι από τον περιορισμό που επέβαλαν τα υγειονομικά μέτρα. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα - «λάστιχο» για να εξυπηρετηθούν οι μεγαλοξενοδόχοι και οι tour operators, οι 60 αεροδιακομιδές ασθενών που έγιναν μες στο καλοκαίρι από τα νησιά και βγήκαν μόνο τώρα στη φόρα, αποδεικνύουν την εγκληματική πολιτική που επέβαλε το μεγάλο κεφάλαιο και υλοποίησε η κυβέρνηση. Το ίδιο και η προκλητική στάση της να αφήσει το δημόσιο υγειονομικό σύστημα ξεγυμνωμένο και σαθρό, όπως το είχαν καταντήσει οι χρόνιες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων, με τις προκλητικές επιχορηγήσεις στους κλινικάρχες.

Δράση και πλατιά συζήτηση με τους εργαζόμενους και το λαό πάνω στα κρίσιμα θέματα

Ολα τα παραπάνω καθόρισαν το πεδίο αντιπαράθεσης πάνω στο οποίο διαμορφώθηκαν τα αιτήματα, τα συνθήματα, οι μέρες δράσης, η κορύφωση με τον καθορισμό απεργίας, οι εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου με τα επίκαιρα αιτήματα.

Ηταν δυστυχώς αναμενόμενο ότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας θα είχε αυτά τα χαρακτηριστικά που βλέπουμε σήμερα. Δεν κάνανε «αντιπολίτευση» ή «μικροπολιτική» οι υγειονομικοί, όπως τους κατηγορούσαν η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ. Εβλεπαν ότι είναι άοπλοι μπροστά στην πανδημία και κάνανε εκκλήσεις, υπομνήματα, διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις, μπας και ιδρώσει το αυτί των κυβερνώντων, αλλά μάταια...

Μέσα σε αυτές τις συνθέτες συνθήκες και με τις βάσεις που θεμελιώσαμε στο πρώτο κύμα της πανδημίας με την οργανωμένη απειθαρχία, βάλαμε πάνω απ' όλα την προστασία της ζωής του λαού από την πανδημία. Το αίτημα για επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, για προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, αγκαλιάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Εγινε θέμα συζήτησης σε πλατιά λαϊκά στρώματα. Μέχρι που αναγκάστηκαν να ονομάσουν τα δώρα προς τους κλινικάρχες με τη μίσθωση κλινών ως... «επίταξη».

Η εκρηκτική κατάσταση που δημιουργήθηκε σε χώρους δουλειάς, που έγιναν εστίες υπερμετάδοσης του ιού, η κατάσταση με το συνωστισμό στις δημόσιες συγκοινωνίες, απαντήθηκαν στο πλαίσιο των ημερών δράσης που οργανώθηκαν, απαιτώντας άμεσα μέτρα προστασίας των εργαζομένων, πραγματική στήριξη σε αυτούς που νοσούν και σε αυτούς που μπαίνουν σε καραντίνα. Αμεση επίταξη των ιδιωτικών πούλμαν και προσλήψεις οδηγών για να υπάρξουν συχνά δρομολόγια. Τα παραπάνω αποκάλυψαν την τακτική της κυβέρνησης, που «μπούκωσε» με χρήμα εταιρείες που απολύουν εκατοντάδες εργαζόμενους, έμπασε τα ιδιωτικά ΚΤΕΛ παραχωρώντας τους γραμμές και τη δυνατότητα δανειοδότησης από τις τράπεζες για ανανέωση του στόλου τους.

Η πολύπλευρη επίθεση στα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα με τις ΠΝΠ, αλλά και η επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, έγιναν καθημερινή συζήτηση στους χώρους δουλειάς. Αποκαλύψαμε την κυβερνητική πολιτική.

Η πρωτοπόρα και πολύμορφη δράση ανοίγει δρόμους μέσα στο κίνημα

Ολη η παραπάνω δράση προετοίμασε το έδαφος για απάντηση με 24ωρη απεργία. Τα αντικειμενικά οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος λαός, οι απλήρωτοι σε αναστολή, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό, οι εργαζόμενοι στα νέα κάτεργα της τηλεργασίας, οι άθλιες συνθήκες για τους εργαζόμενους στο ηλεκτρονικό εμπόριο και τις ταχυμεταφορές, δεν μπορούν να αφήσουν ανεπηρέαστο το οργανωμένο κίνημα. Δυνάμεις που αν και επηρεάζονται από την αστική προπαγάνδα, τη «γραμμή» της ΓΣΕΕ, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ με το «θα λογαριαστούμε μετά», έκαναν το βήμα, με τη βοήθεια και επίμονη προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων, ώστε να δοθεί απάντηση στην αντεργατική, αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης. Αποτέλεσμα όλης αυτής της δράσης ήταν να πραγματοποιηθεί απεργία σε συνθήκες πανδημίας, να βγουν εκατοντάδες αποφάσεις σωματείων, να υπάρχει απεργιακό μέτωπο σε όλη την Αττική και σε πολλές περιοχές της χώρας.

Οι εκδηλώσεις που προηγήθηκαν της απεργίας, στο Πολυτεχνείο, από τις δυνάμεις του Κόμματος, ήταν καταλυτικές για να ακολουθήσουν 10 μέρες έντονης δράσης των συνδικάτων μέχρι την απεργία. Η άθλια προσπάθεια της κυβέρνησης να απαγορεύσει τις εκδηλώσεις και πορείες για το Πολυτεχνείο με πρόφαση την πανδημία, η απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των 3 ατόμων για τρεις μέρες και η απρόκλητη επίθεση που δέχτηκαν οι δυνάμεις του Κόμματος εξέθεσαν την κυβέρνηση, πείσμωσε ο περίγυρος του Κόμματος. Δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα νιώθουν τη στήριξη του Κόμματος και τον πρωτοπόρο ρόλο που διαδραματίζει, παραμερίζουν ενστάσεις και ακολουθούν στην προσπάθεια απάντησης στα σχέδια κυβέρνησης - μονοπωλίων για μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης.

Τα αστικά κόμματα έκαναν «φιλότιμες» προσπάθειες αποπροσανατολισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που παραμένει στο «θα λογαριαστούμε μετά», έχει αρχίσει να κάνει κριτική στην κυβέρνηση, μέχρι εκεί που δεν θίγονται τα «ιερά» όρια της κερδοφορίας. Ετρεξε να υπερψηφίσει την τροπολογία για την υπενοικίαση των ιδιωτικών κλινικών με το αζημίωτο. Πρότεινε υπουργό Υγείας «κοινής αποδοχής» και ζητά συνεχώς «εθνική συνεννόηση», ενώ έχασαν τη γλώσσα τους μπροστά στην επίθεση του πρωθυπουργού στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου. Προσπαθεί να πάει την κουβέντα όχι στα κύρια ζητήματα για τη θωράκιση της δημόσιας Υγείας - «ωρίμασε» πλέον και πρέπει να κάνει «σοβαρή κριτική», γιατί αύριο μπορεί να κληθεί να ξανακυβερνήσει - αλλά στην «ατομική ευθύνη» του πρωθυπουργού, αν φόραγε μάσκα ή αν η Μαρέβα φόραγε κράνος. Βολικό πεδίο αντιπαράθεσης και για τα δύο κόμματα. Το ΚΙΝΑΛ κάνει «ρεαλιστική» αντιπολίτευση, στηρίζοντας την πολιτική της κυβέρνησης, ενώ στο συνδικαλιστικό κίνημα έκανε τρεις συσκέψεις συνδικαλιστικών στελεχών για να μαζέψει τις αποφάσεις για απεργία...

Συνεχίζουμε αποφασιστικά στη μάχη της ανασύνταξης και της οικοδόμησης

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η προσπάθεια να δράσουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες, με τον συγκεκριμένο τρόπο, μας επέτρεψε να κάνουμε βήματα μπροστά.

Μιλάμε με περισσότερα σωματεία, προβληματίζονται περισσότεροι εργαζόμενοι. Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα που επειδή εμείς το βάζουμε ως στόχο σημαίνει και αυτόματη υλοποίηση. Πρέπει όλες οι δυνάμεις μας να κατανοούν την ανάγκη συσπείρωσης και ταυτόχρονα να βρίσκει ανταπόκριση το κάλεσμά μας. Για να ανταποκριθούν δυνάμεις που ταλαντεύονται, πρέπει να δουν στις δυνάμεις μας τον πρωτοπόρο ρόλο τους, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες που επιβάλλεται σιγή νεκροταφείου και τρομοκρατία. Αυτό, σε αυτήν τη φάση, το καταφέραμε. Σε συνθήκες περιορισμού έγιναν εκατοντάδες συνεδριάσεις. Υπάρχει ένας ευρύτερος περίγυρος συνδικαλιστών και εργαζομένων που έχουν στραμμένα τα αυτιά τους πάνω μας, περιμένουν το επόμενο βήμα. Εμπιστεύονται τις συνεπείς ταξικές δυνάμεις, το Κόμμα.

Συνεχίζουμε αποφασιστικά στη μάχη της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, την οργάνωση κομματικών δυνάμεων σε περισσότερους χώρους δουλειάς. Χρειάζεται ετοιμότητα, γιατί η κυβέρνηση ανά πάσα στιγμή μπορεί να «χτυπήσει», προσπαθώντας να αιφνιδιάσει. Αλλωστε, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.

Τέλος, επειδή οι μέρες που έρχονται, αν και γιορτινές, θα είναι πολύ δύσκολες για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, πέραν των κινητοποιήσεων που απαιτούνται για να υπάρξει εισόδημα για όλους, το κάθε σωματείο έχει την υποχρέωση να μιλήσει με όλα τα μέλη του και να τους επισημάνει ότι το σωματείο είναι παρόν και δεν θα αφήσει κανέναν μόνο του, εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη του σε όποιον την έχει ανάγκη.

Του Βάλσαμου ΣΥΡΙΓΟΥ*
*Ο Βάλσαμος Συρίγος είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων