Προφήτες;

«Προφητική» χαρακτηρίστηκε από διάφορους αναλυτές η κοινή επιστολή που υπέγραψαν την περασμένη Κυριακή 10 πρώην υπουργοί Αμυνας των ΗΠΑ, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί, ζητώντας από τις Ενοπλες Δυνάμεις να μην εμπλακούν «στην επίλυση εκλογικών διαφορών» και «στη διαδικασία μεταβίβασης της εξουσίας», προειδοποιώντας μάλιστα ότι όσοι το επιδιώξουν «θα βρεθούν αντιμέτωποι με σοβαρές συνέπειες από επαγγελματική και δικαστική σκοπιά». Το σίγουρο είναι ότι τα δέκα αυτά γεράκια, που έχουν υπηρετήσει από την πρώτη γραμμή την αμερικανική πολιτική μέσα και έξω από τη χώρα, δεν διαθέτουν κάποιο ιδιαίτερο ...χάρισμα. Ούτε βέβαια η παρέμβασή τους ήταν «να 'χαμε να λέγαμε». 

Αντίθετα, όπως και άλλα στοιχεία που βγήκαν αυτές τις μέρες με οξύτητα στην επιφάνεια, αντανακλά τη βαθιά ενδοαστική διαίρεση και σύγκρουση στις ΗΠΑ. Οι πρώην υπουργοί Αμυνας απευθύνονται «υπερκομματικά» στο στράτευμα και προειδοποιούν, επειδή γνωρίζουν καλά ότι στο εσωτερικό του υπάρχουν δυνάμεις διαθέσιμες και ικανές να «εμπλακούν στη μετάβαση της εξουσίας», υπερασπιζόμενες στην αντιπαράθεση τα συμφέροντα τμημάτων της αστικής τάξης που σ' αυτήν τη φάση συνδέονται πιο στενά με την πολιτική του Τραμπ. 

Δεν είναι ούτε συγκυριακή, ούτε προφητική η παρέμβασή τους. Απλά έρχεται να επιβεβαιώσει ότι στο αμερικανικό σύστημα, ακόμα και στον πιο σκληρό πυρήνα του, όπως είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις ή τα Σώματα Ασφαλείας, δρουν περισσότερα από ένα κέντρα, που το ένα δεν μπορεί να αγνοήσει το άλλο. 

Η σύγκρουση αυτή είναι ξένη προς τα συμφέροντα του λαού, ο οποίος θα βυθίζεται στη δίνη της όσο δεν αξιοποιεί τον βαθύ αστικό διχασμό για να διευρύνει τα ρήγματα και να χαράξει δρόμο προς όφελός του.