Το ΚΚΕ λέει ένα μεγάλο «ναι» στον μαζικό εμβολιασμό και ένα μεγάλο «όχι» στην πολιτική που θέλει να παρουσιάσει το εμβόλιο ως άλλοθι για την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης.
Με το πιο αισιόδοξο σενάριο χρειάζεται τουλάχιστον ένα εξάμηνο και τουλάχιστον εμβολιασμός του 50% του πληθυσμού για να δημιουργηθεί ένα ισχυρός τείχος ανοσίας στη χώρα.
Αν σε αυτούς τους μήνες δεν υπάρξουν μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας και ο εμβολιασμός θα υπονομεύεται και η πανδημία δεν θα αντιμετωπίζεται.
Δέκα μήνες πήρε στον επιστημονικό κόσμο να δημιουργήσει εμβόλιο κατά του κορονοϊού. Ζωντανή απόδειξη ότι οι δυνατότητες τις επιστήμης, της παραγωγής και της τεχνολογίας είναι ανεξάντλητες.
Δέκα μήνες η κυβέρνηση άφησε τον λαό μας εκτεθειμένο, χωρίς μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας του στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ζωντανή απόδειξη ότι η καπιταλιστική κερδοφορία δεν λογαριάζει ζωές μπροστά στα κέρδη.
Δέκα μήνες και συνεχίζουν τα νοσοκομεία να είναι υποστελεχωμένα, οι ΜΕΘ λιγοστές, οι υγειονομικοί με τεράστια οικονομικά προβλήματα και εξουθενωμένοι. Ζωντανή απόδειξη ότι η καπιταλιστική οικονομία και η υγεία του λαού είναι έννοιες ασύμβατες.
Ακόμα και τώρα, που γεννιούνται και πρόσθετες ανάγκες για τη σταθερή παρακολούθηση όσων θα εμβολιάζονται, η κυβέρνηση επιμένει να αγνοεί τα αιτήματα των υγειονομικών για ενίσχυση και θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Μπροστά μας έχουμε το ενδεχόμενο ενός τρίτου κύματος της πανδημίας.
Κανένα εμβόλιο, όσο αναντικατάστατο όπλο και αν είναι, δεν μπορεί να κουκουλώσει τη γύμνια του συστήματος Υγείας εξαιτίας της δραστικής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και της ενίσχυσης της εμπορευματικής λειτουργίας των δημόσιων μονάδων, διαχρονική πολιτική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων.
Οι μέχρι τώρα εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις του ΚΚΕ.
Ένα παράδειγμα: Γνωρίζουμε ότι οι ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία, αναπνευστικά νοσήματα κ.λπ. είναι υψηλού κινδύνου και έχουν χειρότερη πρόγνωση. Ωστόσο, εν μέσω πανδημίας, το σύστημα Υγείας έχει μετατραπεί σε σύστημα Υγείας «μίας νόσου». Πάρα πολλοί ασθενείς με τέτοια νοσήματα έχουν καθυστερήσει ή ακόμη και διακόψει την παρακολούθησή τους στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, καθίστανται ακόμη πιο ευάλωτοι στην Covid-19 ή στο νόσημα από το οποίο πάσχουν. Ένα στελεχωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) θα μπορούσε και θα έπρεπε να καλύπτει αυτούς τους ασθενείς, οι οποίοι παραμένουν αβοήθητοι, εκτός αν έχουν χρήματα για να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα.
Ένα οργανωμένο σύστημα ΠΦΥ θα μπορούσε να παρακολουθεί τους ασθενείς με Covid-19 ακόμη και στο σπίτι τους, εντοπίζοντας νωρίς την επιδείνωσή τους και παρεμβαίνοντας έγκαιρα θεραπευτικά ή παραπέμποντάς τους στο νοσοκομείο, βελτιώνοντας έτσι τις πιθανότητές τους για ίαση, αξιοποιώντας νέα φάρμακα που θα μπορούσαν να χορηγηθούν ακόμα και σε εξωνοσοκομειακή ή προνοσοκομειακή φάση (π.χ. μονοκλωνικά αντισώματα).
Ένα πανεθνικά σχεδιασμένο σύστημα ΠΦΥ θα μπορούσε να εντοπίσει άτομα υψηλού κινδύνου λόγω περιβαλλοντικών ή άλλων συνθηκών και να παρέμβει έγκαιρα, πριν από τη δημιουργία εστιών μόλυνσης και μετάδοσης. Με την εφαρμογή μαζικών δωρεάν ελέγχων για Covid-19 θα μπορούσαμε να έχουμε πολύ καλή και διαρκώς ενημερωμένη επιδημιολογική επιτήρηση, ώστε να εντοπίζουμε εγκαίρως την όποια αρχόμενη τοπική αύξηση κρουσμάτων και να την αντιμετωπίζουμε εν τη γενέσει της.
Αντί όμως για αυτά τα αυτονόητα, οι ελληνικές κυβερνήσεις και η ΕΕ αντιμετώπιζαν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ως κόστος, το οποίο συνεχώς «εξορθολόγιζαν». Άλλος ένας τέτοιος εξορθολογισμός έγινε στον προϋπολογισμό του 2021, με περικοπή 96 εκατ., σε σχέση με το 2020, μόνο για την ΠΦΥ.
Άλλη μία ζωντανή απόδειξη της ρεαλιστικότητας και της αναγκαιότητας των θέσεων του ΚΚΕ, για την οποία αξίζει να παλέψει ο λαός μας.
* Ο Γ. Σιδέρης είναι γιατρός στο «Αττικόν», μέλος του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ, μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ του ΚΚΕ
(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από «Το Παρόν της Κυριακής»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου